30 grudnia 2009

Podsumowanie roku.

Na podsumowanie roku polecam te książki, które osobiście polubiłam i do których warto moim zdaniem wracać.
Oto one:

Mollie Gillen, Maud z Wyspy Księcia Edwarda

Lucy Maud Montgomery, Spełnione marzenia.

Bogna Wernichowska, Kardy i kokardy: Opowieść o hrabinach Potockich.

Jean-Francois Solon, Katarzyna Medycejska

Johan Huizinga, Kultura XVII-wiecznej Holandii

Michał Bogacki, Broń wojsk polskich w okresie średniowiecza.

Dariusz Piwowarczyk, Rycerze w służbie dam i dworu.

David Hockney, Wiedza tajemna. Sekrety technik malarskich Dawnych Mistrzów.

Kazimierz Nowak, ROWEREM I PIESZO PRZEZ CZARNY LĄD. Listy z podróży afrykańskiej z lat 1931-1936 -wydanie IV "do plecaka".

WARTO MIMO WSZYSTKO, zapis rozmów Anny Dymnej z Wojciechem Szczawińskim.

Doris Lessing, Alfred i Emily.

Grzegorz Gortat, Szczury i Wilki

Francesco D'Adamo, Iqbal.

Anna Mieszkowska, Dzieci Ireny Sendlerowej.

Markus Zusak, Posłaniec

Sonia Nazario, Podróż Enrique

Maria Pruszkowska,Przyślę Panu list i klucz.


Po za tym rok 2009 była dla mnie bliskim spotkaniem z twórczością Herberta.

Zbigniew Herbert, Labirynt nad morzem

Zbigniew Herbert, Martwa natura z wędzidłem

Zbigniew Herbert, "Mistrz z Delft" i inne utwory odnalezione

ZMYSŁ WZROKU, ZMYSŁ SZTUKI. Prywatna historia sztuki Zbigniewa Herberta, cz. I,cz.II, red. J. Ruszar

Magdalena Czajkowska, Zbigniew Czajkowski-Dębczyński, Herbert i "Kochane Zwierzątka".

Nie zapominam oczywiście o Toskanii:)

Marlena de Blasi, Tysiąc dni w Toskanii

Anna Maria Goławska, Grzegorz Lindenberg, Toskania, Umbria i okolice. Przewodnik subiektywny.

Angelika Kuźniak, Marlene.


Wydawnictwo Czarne
Oprawa: miękka
Wprowadzono: 10-10-09
ISBN: 978-83-7536-114-8
Seria: Lilith
Stron: 200
Wymiary: 125x195

Trudno napisać kolejną książkę o wielkiej aktorce i piosenkarce XX wieku. Angelice Kuźniak to się udało. W sposób reporterski przybliża czytelnikowi wizyt Marleny w latach 60. Polsce i w Niemczech oraz skupia się na ostatnich latach życia wielkiej sławy. Autorka przyznaje, że pracowała nad książką dziewięć lat. Z bogatego materiału, jaki udało jej się zebrać wybrała fakty ciekawe fakty z życia Marleny Dietrich. Kluczem do tego wyboru stała się pożółkła kartka z jednego z notesów Marleny z kilkoma polskimi nazwiskami: Barbary Kotarskiej, Zbigniewa Cybulskiego, Elżbiety Sieniawskiej, Marty Romer, Margaret Emil. Wiele godzin autorka spedziła w muzeum w Berlinie gdzie zgromadzono przedmioty po Marlenie. Studiowała jej własnoręczne zapiski, nagrania, dokumenty, a nawet stroje czy kufry. Przeprowadziła również liczne rozmowy z osobami, które znały lub zetknęły się z Marleną Dietrich.

Autorka podkreśla, że Marlena była kochana, ale zarazem nienawidzona przez wielbicieli. Wyjechała z Niemczech jeszcze w 1939 roku, otwarcie sprzeciwiała się nazizmowi i zdecydowała się przyjąć obywatelstwo amerykańskie. Tego postępku nie mogli wybaczyć jej rodacy. Kiedy w latach 60. przyjechała do Niemiec, podczas koncertu obrzucona była jajami, pomidorami i wyzwiskami. Była również na nią nagonka w prasie niemieckiej. Kiedy jedna z kobiet napluła jej w twarz, Marlene wiedziała już, że do Niemiec więcej nie wróci. Zupełnie inaczej była przyjmowana w Polsce. Na każdym z koncertów był nadkomplet publiczności.

Książka ukazuje Marlene jako kobietę wymagającą, dumną z tego, co robiła podczas II wojny światowej, obowiązkową, ale również rozkapryszoną. Podarła zdjęcia robione przez polskiego reportera podczas jednej z wizyt, a nawet za nie nie zapłaciła. Nie podobały jej się zasłony w hotelach, a na jej płaszcz z łabędzich piór oskubano ponad trzysta ptaków. Była damą, gwiazdą i perfekcjonistką w tym, co robi. Córka Maria Riva podkreśla jednak, że w swoim życiu nie miała tak naprawdę matki, chociaż Marlena uważała siebie za matkę idealną.

Ciekawie ukazane są ostatnie lata życia Marlene, która właściwie nie wychodziła z mieszkania, a potem nie wstawała z łóżka. Umiera w 1992 roku paryskim apartamencie i mimo istniejącego jeszcze sprzeciwu tu i tam, zostaje pochowana w Berlinie na cmentarzu Friedenau.

W książce zawarto kalendarium życia Marleny Dietrich oraz bogatą bibliografię.

28 grudnia 2009

Danuta Parlak, Kapelusz Pani Wrony.


Wydawnictwo: Bis
Ilustracje: Iwona Cała
Oprawa: twarda
ISBN: 978-83-7551-094-2
Stron: 56
Wymiary: 189x259

Na książkę składają się bardzo mądre a zarazem dowcipne opowiadania. Akacja każdego z nich dzieje się w lesie, w ogrodzie i na łące. Każde z opowiadań opowiada o jednej niesamowitej historii. Poznajemy kłopoty z zagubionym kapeluszem Pani Wrony, dowiadujemy się, kto to jest Wystraszek i jakiego bohaterskiego czynu dokonał, jakie NIC można spotkać w ogrodzie oraz dowiemy się czy bocian może pokochać i poślubić żabę.

Książka uczy, bawi i wychowuje. Dodatkowym atutem są wspaniałe ilustracje i oprawa graficzna. Książka została, bowiem wydana na tzw. kredowym papierze. Po za tym w tekście zaakcentowano niektóre wyrazy innym kolorem, co staje się pomocne szczególne dla dzieci.

Wiek: 4-8 lat

Polecam!