Irena Landau, Uszy do góry!

Wydawnictwo Literatura
okładka twarda
ISBN 978-83-7672-031-9
kwiecień 2011
kategoria wiekowa 7+
seria wydawnicza: To lubię
stron 112

Uszy do góry Ireny Landau to moim skromnym zdaniem wspaniała książka zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych.

Jedenastoletnia Maja nierozważnie weszła na jezdnię, kiedy o niepostrzeżenie pojawił się pędzący samochód. Przebyła liczne operacje i spędziła paręnaście tygodni w szpitalu. Dowiedziała się również, że już nigdy nie będzie chodzić, a resztę życia spędzi na wózku inwalidzkim. Nawet pani psycholog nie wiedziała jak pocieszyć dziewczynkę. Mimo takiej traumy, dziewczyna jest silna wewnętrznie i stara się pogodzić z losem. Gdy wraca do domu wszyscy się o nią troszczą, jedynie starszy brat Artur nadal pozostał sobą i dogryzał jej niewzruszenie. Maja nie miała mu tego za złe, bowiem wolała, aby była traktowana zupełnie normalnie. Dziewczynka chcąc powrócić do swojej klasy nadrabia pilnie zaległości w domu i codziennie spotyka się z rehabilitantką Sonią. Dzięki niej poznaje również sparaliżowanego Leszka.

Nie wszyscy jednak godzą się z jej nowym wyglądem. Kuzynka Renata, która miała przez pół roku podczas wyjazdu jej rodziców do Anglii mieszkać z Mają, kategorycznie odmawia. Sąsiadka pani Miciowa, gdy natknie się na Maję cały czas biadoli nad jej nieszczęściem. Cztery schodki w klatce nie tak łatwo siedząc na wózku. A nauczycielka boi się zabrać dziewczynkę na zieloną szkołę. Mimo to dziewczynka nie traci nadziei. Jest świadoma tego, że może w przyszłości się ktoś w niej zakochać, może wykonywać różnorodne sporty czy tańczyć na wózku.  Koleżanki i koledzy w szkole przyjmują ją normalnie, a wcześniejsze przyjaźnie nadal trwają i pojawiają się nowe.

Mimo, że treść książki wzrusza, to ma zabarwienie optymistyczne.  Książka wytyka błędne podejście do ludzi niepełnosprawnych i przypomina, że niepełnosprawny to zupełnie normalny człowiek. Jak najbardziej godna polecenia i przeczytania.