Lisa Kleypas, Znajdź mnie.

Znajdź mnie to piąta, ostatnia część cyklu autorstwa Lisy Kleypas o rodzinie Hathaway. Trzy części udało mi się dostać w wersji papierowej, natomiast części: pierwsza - Wyjdź za mnie i czwarta - Zaufaj mi, niestety mimo poszukiwań na razie nie znajdą się w mojej biblioteczce romansów historycznych, bowiem albo są trudne do zdobycia, albo ceny są nie wiedzieć czemu wywindowane. W e-bookach książki są dostępne, ale ja takowych wersji w ogóle nie czytam. Może się kiedyś uda zdobyć, a może wydawnictwo wznowi.

Z tych trzech przeczytanych przeze mnie, powieść Znajdź mnie najbardziej przypadła mi do serca.  Urok i sielankowość wiejskich posiadłości, wyrazistość postaci i dobrze przemyślana fabuła, to atuty tej powieści. Jest ona najbardziej chyba rzeczywistą, krwistą, z duszą i prawdziwymi emocjami.

Beatrix Hathaway oczywiście w innych powieściach również była doskonale scharakteryzowana, z dziecka powoli w kolejnych częściach przemieniała się w młodą dziewczynę. Aż cztery razy uczestniczyła w sezonach w Londynie, jednak nie udało jej się oczarować żadnego z mężczyzn. Winna była tu nie tylko opinia na temat rodziny Hathaway’ów, jaka krążyła wśród londyńskiego towarzystwa. Ich zachowanie nie było akceptowane, nie płynęła w ich żyłach błękitna krew, ale ze względu na koneksje Cama i uzyskanie przez Leo tytułu i posiadłości Ramsay, byli tolerowani. Winna była tu również sama Beatrix, która potrafiła długo i zapalczywie opowiadać o przyrodzie i zwierzętach, kochała las i wieś oraz nie znosiła salonowej gry. Była więc dziwna, niepokorna, nieprzystosowana do przebywania w towarzystwie, a jednocześnie samotna. Nikt nie chciał mieć żony szczerze i otwarcie wyrażającej swoje opinie, szukającej wrażeń w lesie, radzącej sobie z młotkiem jak jakaś pospolita chłopka czy ubierającej się w bryczesy, nawet gdy to czyni jedynie na terenie rodzinnej posiadłości. 

Bea nie potrafiła udawać kogoś kim nie była. A mimo to w jakiś sposób zaprzyjaźniła się z próżną Prudence na tyle, że ta nie omieszkała jej pokazać listu nadesłanego przez kapitana Phelana. Pru mieszkała w okolicach Ramsey, była piękną arystokratką, panną na wydaniu, która nie miała czasu ani ochoty pisać jakieś listy do oficera przebywającego na froncie wojennym. Nic, więc dziwnego w tym, że w ogóle nie miała zamiaru odpisywać na list Phelana biorącego udział w walkach wojny krymskiej[1] (1853-1856). Był przecież jedynie drugim synem, bez większych perspektyw, w dodatku kapitanem.  Nie zamierzała jednak ostatecznie zamykać sobie furtki do osoby Phelana. Godzi się na mistyfikację, aby Beatrix napisała list do kapitana podpisując się jej imieniem. 

Po wymianie pierwszych listów, w kolejnych miesiącach przygnębiona wojennymi wieściami Beatrix nadal pisała do Christophera. Listy były na tyle zajmujące, że mężczyzna stworzył sobie obraz nowej Prudence: wrażliwej, troskliwej, cierpliwej, zabawnej, zainteresowanej światem roślin i zwierząt, poruszającej tematy z zakresu filozofii, astronomii i polityki, udzielającej potrzebnych mu rad. Za niewinną wyminą poglądów, szybko przychodzą silne emocje. Niezwykła czułość prowadzi do bliskości. Tyle tylko, że Christopher wierzy, że koresponduje z Prudence, a nie Beatrix. Panna Hathaway postanawia napisać wiec ostatni list.

Wojna krymska w końcu dobiegła końca, a Christopher wraca do domu, jako bohater i jak się okazuje, jako spadkobierca tytułu i dziedzic między innymi sąsiadującego z Ramsay majątku. Prudence ma zamiar zdobyć dobrze usytuowanego męża i zobowiązuje Beatrix do utrzymania tajemnicy związanej z listami. Ta ostatnia, mimo wewnętrznego bólu, postanawia dotrzymać obietnicy. Christopher nie czuje się w ogóle bohaterem, nie jest lwem salonowym i nie chce sławy. Pragnie jedynie odnaleźć kobietę, w której się zakochał dzięki listom i pozbyć się kadrów wojennych, jakie zatrzymała w umyśle jego pamięć. Szybko odkrywa, że fascynuje go niekonwencjonalna Beatrix, która w dodatku uparła się zająć się jego psem - Albertem i poznaje z członkami rodziny, których zachowanie znacznie odbiega od towarzyskiej ogłady. 

To ciepła i momentami sentymentalna opowieść, w której podobnie jak to było poprzednich częściach, odnajdziemy zabawne dialogi, cięte riposty oraz oczywiście miłość i namiętność. Rodzinna atmosfera Hathaway’ów jest pełna słońca i wewnętrznej radości. Jednocześnie Kleypas wspaniale wplotła w powieść elementy związane z życiem na froncie oraz scharakteryzowała zespól stresu pourazowego (ang. PTSD), nerwicę wojenną, często występującą u żołnierzy biorących udział w walkach, obcujących ze śmiercią, których życie było ciągle zagrożone. Christopher powróciwszy do domu stał się zupełnie innym człowiekiem niż przed wojną. To jest powieść o powrocie do zdrowia, akceptacji i miłości.

---

[1] Wojna krymska 1853-1856 - wojna między Imperium Rosyjskim a Imperium osmańskim i jego sprzymierzeńcami, tj. Wielką Brytanią, Francją i Królestwem Sardynii.

Lisa Kleypas, Znajdź mnie, wydawnictwo Prószyński i S-ka, wydanie 2012, tytuł oryginalny: Love in the afternoon, tłumaczenie Agnieszka Myśliwy, cykl: Rodzina Hathaway (tom 5), okładka miękka, stron 332. 

Cykl Rodzina Hathaway

1. Wyjdź za mnie

2. Uwiedź mnie (Win + Kev Merripen)

3. Pokochaj mnie (Poppy + Harry Rutledge)

4. Zaufaj mi

5. Znajdź mnie (Beatrix + Kapitan Christopher Phelan)