Anna Bichalska, Minka i jej kocie przygody.

 

Cóż za urocza książka! Chodzi nie tylko o tekst, ale również o wspaniałe ilustracje autorstwa Anety Krelli-Moch. Zapewniam, że spodoba się nie tylko dzieciom. Opowiada o perypetiach malutkiej kotki Minki, która wraz z kocią mamą i dwójką rodzeństwa mieszka w domu Lusi. Minka, jak na małego kotka przystało jest bardzo ciekawska, wszystkim zainteresowana, odważna i o wesołym usposobieniu. Odkrywa świat, przedmioty, owady, właściwie wszystko jest dla niej nowością. Oczywiście najbardziej lubi się bawić z Lusią. Każdy rozdział poświęcony został innej przygodzie kociej rodzinki.

To pełna ciepła i humoru historia o obecności zwierząt w domu z podkreśleniem w tle konsekwencji ich posiadania.

Anna Bichalska, Minka i jej kocie przygody, wydawnictwo Bis, wydanie 2024, ilustracje: Aneta Krella-Moch, okładka twarda, stron 84.

Anna Bichalska, Spróbuj jeszcze raz, Adelko.

 

To już trzecia część w cyklu o dziewczynce imieniem Adelka. Tym razem Adelka dostała rower. Tyle tylko, że trzeba jeszcze nauczyć się dobrze jeździć. Nie za bardzo się to udaje. W dodatku Adelka nie potrafi jeszcze ani dobrze czytać, ani wiązać sznurowadeł. Wszystkiego jednak można się nauczyć. Należy się tylko nie poddawać i próbować na nowo jeszcze raz, i jeszcze raz. Adelka spadła jednak z roweru i zniechęciła się do nauki jazdy. Mimo tłumaczeń rodziców, nie daje się tak łatwo przekonać. A przecież rodzicom też wiele spraw nie wychodzi zbyt dobrze. Zresztą człowiek uczy się i zdobywa doświadczenie przez całe swoje życie.

To ciepła, mądra i wartościowa książeczka dla dzieci, którą warto polecać.

 

Anna Bichalska, Spróbuj jeszcze raz, Adelko, wydawnictwo Bis, wydanie 2023, ilustracje Beata Zdęba, cykl: Adelka, t. 3, okładka twarda, stron 48.

Anna Bichalska, Adelka i trudne słowo na "e".

 

Mało jest książeczek dla najmłodszych dzieci, w których poruszane są trudne tematy. Tutaj mała Adelka jest chora, boli ją gardło, jest w kiepskim nastroju, bo nie może iść do przedszkola, aby spotkać się ze swoją przyjaciółką Zosią i przekazać jej urodzinowy prezent. W dodatku tata jest w pracy, a mama zajęta jest pracą w domu przy komputerze. Osamotniona, rozżalona, rozdrażniona i chora Adelka nie ma sił na zabawę. W dodatku jest marudna. Gdy chce jej się pić, mama daje jej sok, ale nie w tym kubku, w jaki chciałaby dziewczynka. Właśnie wtedy Adelka poznaje nowe słowo na "e". Mama jej tłumaczy, co oznacza to nowe i trudne słowo. Kiedy to rodzicielka jest chora, to Adelka musi wykazać się cierpliwością i wyrozumiałością. Powoli zaczyna rozumieć, co kryje się pod słowem empatia.

Wyobrażenia chorego dziecka są zupełnie od człowieka dorosłego. Autorka pokazuje jak ważna jest umiejętność przyjęcia sposobu myślenia, spojrzenia z odmiennej perspektywy na zaistniałą rzeczywistość. Warto podkreślić, że empatia, odgrywa ważną rolę w rozwoju emocjonalnym i społecznym dziecka. Umiejętność myślenia przez pryzmat empatii jest niezbędna, aby móc budować udane relacje z ludźmi. Jako rodzice powinniśmy dbać o rozwój tych cech u własnych dzieci. Bardzo polecam książkę. 

kategoria wiekowa: 4-8 lat

Anna Bichalska, Adelka i trudne słowo na "e", wydawnictwo BIS, wydanie 2022, ilustracje: Beata Zdęba, seria: Adelka, t. 2, oprawa twarda, stron 48.

Anna Bichalska, Ogród Anastazji.

 

Pewnego dnia 1926 r. do nowego domu, wówczas na przedmieściach Lipowic, usytuowanego przy ulicy Jaśminowej, przeprowadza się z kamienicy rodzina Zarzeckich: pan domu oraz jego córka Anastazja, a także stara jej piastunka Stasia. Dom jest pięknie położony, w dodatku posiada został zaplanowany z ogrodem, którego drzewostan i kwiatostan z pewnością za parę lat w swoim rozkwicie oczaruje odwiedzających. Anastazja jest niezwykłą i bardzo wrażliwą dziewczynką. W tym domu, już współcześnie, mieszka starsza Pani Hortensja, która wynajmuje mieszkania na górze. Do jednego przeprowadza się od rodziców z córką Melą Milena Leśniewska, a w drugim od dwóch lat pomieszkuje siostrzeniec Hortensji, Adam. Co ciekawe Adam i Milena, mają do czynienia ze sobą właściwie od urodzenia. Tyle tylko, że ich losy potoczyły się inaczej. Milena jest młodą kobietą, tłumaczką z języka francuskiego, ale już doświadczoną przez życie. Podobnie Adam, copywriter, ma za sobą trudy losu. Obydwoje izolują się od świata i ludzi, pracują w domu, pragną spokoju i ciszy. Starsza dama, Hortensja, dźwiga również bagaż swoich przeżyć. W dodatku znała babcię Hortensji. Czy w starym domu i ogrodzie zostaną rozwiązane wszystkie sprawy? Czy pokaleczeni wewnętrznie ludzie mogą w nim odnaleźć szczęście?

Anna Bichalska nie pisze łatwych powieści. W tej mowa jest o osobistych stratach, śmierci bliskich, wewnętrznym bólu. Zawsze w tych książkach jest mnóstwo problemów, bohaterów z przeszłością, często kryjących w sobie wielki ból i cierpienie, rozdartych tragicznymi wydarzeniami, nie mogących uporać się z przeszłością.  Autorka stosuje przeskoki czasowe i osobowościowe w narracji. Mamy retrospekcje, obserwowanie wydarzeń z odmiennych perspektyw, zastosowanie różnej czcionki w tekście. Na początku rzeczywiście można się w tym pogubić. Jeżeli jednak czytelnik wytrwa, będzie miał do czynienia z całościowym poglądem na zarysowaną fabułę, możliwość analizy wniosków przyczynowo skutkowych, wyprowadzenia własnego osądu sytuacji. To mądra, przemyślana, zaplanowana powieść, którą warto przeczytać

 

Anna Bichalska, Ogród Anastazji, wydawnictwo HarperCollins Polska, wydanie 2022, oprawa miękka, stron 480.

Anna Bichalska, Adelka i kot wyjątkowy.

  Adelka marzy o własnym kocie, ale rodzice zgadzają się pomyśleć o tym dopiero, kiedy trochę podrośnie. Dziewczynka wierzy, że jej kot będzie piękny i wyjątkowy, więc cierpliwie czeka. A gdy rodzice wreszcie się zgadzają, pojawia się niespodziewany gość. Szary, niepozorny i zupełnie niewymarzony. Ale czy na pewno?

  Opowieść o tym, czym jest tak naprawdę prawdziwa wyjątkowość. I o tym, że czasami warto dać szansę, czemuś, co na pierwszy rzut oka nie wygląda tak, jak się wymarzyło.

dla dzieci w wieku 4-8 lat

Anna Bichalska, Adelka i kot wyjątkowy, wydawnictwo Bis, wydanie 2022, okładka twarda, ilustracje: Beata Zdęba, cykl: Adelka, t.1, stron 48. PREMIERA 12 KWIETNIA 2022 R.

Anna Bichalska, Kufer tajemnic.

      Magdalena, właścicielka małej księgarni połączonej z antykwariatem, kilka lat po ślubie zamieszkała z mężem Szymonem w starym domu babci. Dla jej siostry Kamili dom był zbyt stary, zbyt  mało nowoczesny i zbyt ponury. Co prawda wymagał remontu, ale dało się w nim mieszkać. Pewnego dnia, gdy dziadek zabiera małą Hanię, Magdalena postanawia zająć się porządkowaniem strychu, gdzie znajdowało się mnóstwo rupieci. Na starym stoliku odnajduje kuferek, który pamiętała jeszcze z dzieciństwa, bowiem z tego co pamiętała należał do jej mamy, a wcześniej do babci. W środku odnajduje kopertę z listem od zmarłej mamy. Kobieta dowiaduje się, że kuferek i większość rzeczy, które w nim się znalazły należał do znajomej prababci Heleny, Stefani Sierockiej urodzonej we wsi niedaleko Lipowic około 1918 r. Dziewczynka miała zniknąć bez wieści dwa lata przed wojną. Kolejne rzeczy znajdujące się w kuferku miały dotyczyć już samej Magdy, ale tylko ona zdecyduje czy chce wiedzieć. Źródłem wiedzy wskazany została tata Magdy oraz babcia Celinka.

      Tak rozpoczyna się opowieść, którą czytelnik poznaje z dwóch stron bohaterów umiejscowionych w przeszłości i w teraźniejszości. Jest więc przenoszony w czasie. Powoli poznaje losy Stefanii oraz życie Magdaleny i jej bliskich. Wkraczamy bowiem w życie osobiste bohaterki i jej relacji z mężem, siostrą, ojcem i babcią Celiną. Kobieta zdecydowana jest rozwiązać zagadkę dotyczącą Stefanii. Wyjeżdża na samotne wakacje bez męża, jedynie z córką do Błękitnych Brzegów, do domu babci Celinki  i zaczyna szukać odpowiedzi na kolejne pytania.

     Po nitce do kłębka. Odnalezione tropy wiodą Magdalenę w głąb rodzinnej tajemnicy. Bohaterka jest typem kobiety, który nie poddaje się tak łatwo. Chce być też dobrą matką, córką i żoną, ale nie zawsze się to udaje. Realizm codziennego życia jest tu przez autorkę oddany z dbałością o szczegóły. Proza życia, która została przeniesiona na karty powieści. W tle zaś stare domy i przedmioty, rodzinne historie i tajemnice. To ciekawa propozycja czytelnicza.

 

 

Anna Bichalska, Kufer tajemnic, wydawnictwo Harper Collins Polska, wydanie 2021, okładka miękka, stron  448.

Anna Bichalska, Dom po drugiej stronie jeziora.

         Mimo, że fabuła przewidywalna, mimo, że zbyt dużo występuje zbiegów okoliczności, to jest w tej powieści pewien szlachetny urok, który zachwyca czytelnika od pierwszych stron. Zauważalne jest także poszanowanie języka polskiego w słowie. Autorka wspaniale też uchwyciła proste prawdy życiowe o których zapominamy. Nie czytałam pierwszej powieści w tym cyklu autorstwa Anny Bichalskiej (Wzgórze niezapominajek, wyd. HarperCollins Polska), która wiąże się z częścią drugą poprzez bohaterów, między innymi Lenę i Marcina.

      Powieść Dom po drugiej stronie jeziora zawiera dwie historie: z przeszłości i teraźniejszości, które nierozerwalnie są ze sobą związane. W 1928 r. do willi położonej nad jeziorem w Błękitnych Brzegach przyjeżdża dwudziestodwuletnia panna Maria Jabłońska. W domu Państwa Konarskich przez pewien okres czasu będzie pełnić rolę guwernantki córek zmarłej siostry żyjącej panny Ireny Konarskiej. Chodzi o sześcioletnią Matyldę i nieco starszą Adelę. Jest jeszcze trzecia dziewczynka trzyletnia Łucja. Nowa guwernantka, panna Jabłońska, pragnie nie tylko wypełniać powierzoną jej funkcję, ale również rozwikłać zagadkę ze swojej przeszłości.

      Pewnego lata w 2017 r. w starym domu położonym nad jeziorem w Błękitnych Brzegach należącym do dziewięćdziesięciopięcioletniej Matyldy pojawia się Małgorzata z niemowlęciem, wnuczką Zosią. Małgorzata przywozi ze sobą starą lalkę, ponieważ Matylda słynie z ich naprawy. Miejscem docelowym wyprawy Małgorzaty z Białegostoku są odwiedziny jej przyjaciółki Leny, która znalazła swój azyl i własne szczęście (pierwszy tom). Małgorzata skrywa wewnątrz siebie wielkie cierpienie, w dodatku jako autorka poczytnych kryminałów, straciła moc twórczą. Jest nie tylko babcią, ale i mamą. Tyle tylko, że jej jedyna córka Ida po tragicznym zdarzeniu, nie jest obecnie w stanie opiekować się Zosią. Małgorzata wypomina sobie, że nie była dobrą matką, nie wspierała córki wówczas, gdy powinna, nie była przy niej, gdy tego potrzebowała. O Zosi i wszelkich kłopotach córki dowiedziała się bardzo późno.

         To Błękitne Brzegi staną się azylem spokoju i wyciszenia dla Małgorzaty. Szybo zaprzyjaźnia się z Matyldą, w dodatku dzięki wspomnieniom okazuje się, że kobiety łączy również nić pokrewieństwa. Zaczynają zgłębiać śmierci członków rodziny z przeszłości, wokół których uwarstwiło się mnóstwo tajemnic. Małgosię wspiera sąsiad Matyldy, Jakub. To też mężczyzna z jej dalekiej przeszłości. Wielką rolę w tej książce odgrywają też zachowane i odnalezione zapiski: listy Elizy, wspomnienia Adeli, listy Idy.

      Powieść ma ciekawie skonstruowaną fabułę i zawiera wnikliwą analizę prawd życiowych. Autorka bardzo ładnie odtworzyła atmosferę życia codziennego, jaka panowała w małych miejscowościach okresie dwudziestolecia wojennego. Dodajmy do tego ówczesne stereotypy, surowe wychowanie i wpojone zasady, zajęcia i podział służby domowej. Z wielką troską zarysowana została też atmosfera Błękitnych Brzegów, jeśli chodzi o czasy współczesne. Polubicie mieszkańców tej małej wioski nad jeziorem, zarówno starszych, jak i młodszych. Przyjemna lektura.




 Anna Bichalska, Dom po drugiej stronie jeziora, wydawnictwo HarperCollins Polska, wydanie 2020, okładka miękka, stron 464.