10 stycznia 2017

Joanna Jurgała - Jureczka, Siedem spódnic Alicji.

PATRONAT MEDIALNY 




Siedem spódnic Alicji Joanny Jurgały – Jureczki to książka, na którą złożyły się opowieści związane z życiem bohaterów, zasłyszanymi legendami przekazywanymi w regionie, z losami rodziny hr. Lahensteinów, zamieszkującej niegdyś pałac w Stawisku. Osobiście Stawisko skojarzyłam z Podkową Leśną i muzeum im. Anny i Jarosławem Iwaszkiewiczem. Tutaj pierwowzorem powieściowej rezydencji stał się pałac w Kończycach Wielkich położony w powiecie cieszyńskim (informacja od autorki). Obecnie jest on opuszczony, ale w powieści mieści się tu hotel „U Hrabiny”. Pracownikami są ludzie prości, miejscowi, powiązani w jakiś sposób z rodziną zamieszkującą niegdyś to miejsce. Nieopodal w domu mieszka również Alicja Modrzewska, która od kilku lat zajmuje się historią wielkich rodów. Dzięki swojej pasji poznała hrabiego Adama Franciszka Przebłockiego, który był mężczyzną powściągliwym, zupełnie odmiennym od spontanicznego Dawida Zana, modela i aktora, który pojawił się niespełna rok później w hotelu „U Hrabiny”. Wraz z nim stawiła się tam ekipa z „wielkiego” świata mody.

To połączenie stałości, bezpiecznej przystani i prawdziwego domu, z życiem, w którym dominuje pustka, głupota, obojętność i libertyńskie formy życia. Zetknięcie dwóch odmiennych światów. Andrzej, młody student matematyki, który z szacunkiem traktuje historię i dorobek regionu, a po drugiej stronie barykady stoi piękna modelka Nicola, która uważała, że szukanie staroci nie jest trendy.

Na drodze wspomnień poznajemy wydarzenia z życia bohaterów: Alicji, jej krewnej Łucji, Jerzego, Żanety, Antoniego, Halinki, Narcyzy. Od razu zauważalne jest, że na życie z każdej z tych osób wpłynęły wydarzenia o zupełnie innym procencie ważności i niesionym ze sobą ładunku emocjonalnym. Dzięki opowiedzianym zasłyszanym historiom poznajemy losy członków arystokratycznej rodziny Lichtensteinów. Przenikają się niespełniona miłość, rodzinne waśnie, tajemnice, osobiste tragedie, tęsknota za prawdą. Odkryta mapa z hrabiowskim herbem i lalka podarowana przez Antoniego Alicji, stają się motywem poszukiwań kierowanych antykwariusza i detektywa specjalizującego się w śledztwach historycznych. W niespodziewanym rekonesansie wezmą udział nie tylko mieszkańcy Stawiska.

Siedem spódnic Alicji autorka zaprasza czytelnika do miejsc, które osobiście poznała. Stawisko zostało umiejscowione na dobrze znanym jej Śląsku Cieszyńskim. Klarownie wplotła w fabułę wydarzenia w portugalskim Nazaré i chorwackim Molunacie (wcześniej jugosłowiańskim). To miejsca leżące na obrzeżach głośnego świata. Czytelnik odwiedza też włoski Asyż i Jerozolimę. Sprawnie nawiązuje do tradycyjnego stroju kobiet mieszkających w Nazaré, na który składa się siedem spódnic (obecnie jest to spódnica i kolejne halki). Zwyczaj ten wziął się od historii kobiety, która czekając na powrót męża z połowów w każdy kolejny dzień zakładała spódnicę. Owa legenda wiąże się z losami Alicji. Oczekiwanie, czekanie na nadejście czegoś, brak pośpiechu w działaniu, tęsknota … Nie bez znaczenia wydaje się również fakt umieszczenia akcji w okresie Wielkiego Tygodnia, czasu duchowego odnowienia i refleksji. Warto zaznaczyć, że autorka przywołuje w tekście autentyczne legendy, związane z danymi miejscami, tak jak ta o rycerzu i jeleniu.

Siedem spódnic Alicji to książka z tak zwanym drugim dnem. Dopiero po wewnętrznym zastanowieniu, przemyśleniu, potrafimy odczytać więcej, niż autorka powieści napisała wprost. Drogą głębszej analizy fabuły i poznanych opowieści, znaleźć można wiele cennych wartości. Niewątpliwie działa to na wyobraźnię czytelnika. To również powieść złożona z przeciwieństw: przeszłość – teraźniejszość, miłość – zdrada,  młodość – starość, proste życie na wsi – blichtr świata celebrytów, przywiązanie do kultywowania tradycji – lekceważenie dorobku pokoleń, głęboka wiara – ateizm i niepraktykowanie, arystokracja – niższe warstwy społeczeństwa. To również powieść o poszukiwaniu własnego miejsca i własnej drogi. Alicja rezygnuje z jednego trybu życia na rzecz innego, Dawid na skutek odkrytej hipokryzji ojca, przybiera maskę współczesnego bawidamka i dandysa, również Olga ukrywa swoją pasję i prawdziwą osobowość, a Jerzy chce znaleźć w końcu wewnętrzne ukojenie.

Na stronach powieści odnaleźć można odniesienia do twórczości miedzy innymi: Tadeusza Różewicza, Agathy Christie, Oskara Wilde’a, Stanisława Wyspiańskiego, Ryszarda Kapuścińskiego, ks. Jana Twardowskiego, Bolesława Prusa, Władysława Reymonta, Romana Brandstaettera. Autorka świadomie wykorzystuje nawiązania i cytaty. W powieści znajdują się również korelacje treści i utworów muzycznych miedzy innymi Starego Dobrego Małżeństwa, Marka Grechuty czy francuskiej piosenkarki Indili. Każdy użyty cytat ma tu zastosowane i znaczenie.

Siedem spódnic Alicji Joanny Jurgały – Jureczki to lektura mądra i z uczciwym i wnikliwym potraktowaniem poruszonych tematów, które na długo zostają w pamięci.




Joanna Jurgała - Jureczka, Siedem spódnic Alicji, wydawnictwo Zysk i S-ka, premiera 16 styczeń 2017, okładka miękka ze skrzydełkami, stron 300.



6 komentarzy:

  1. Czytałam jakiś czas temu inną książkę tej autorki - "Zofię Kossak", która bardzo mnie zaciekawiła. Rekomendowaną przez Ciebie powieść poszukam w mojej bibliotece, mam nadzieję że za jakiś czas będzie tam dostępna.

    OdpowiedzUsuń
  2. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  3. Myślałam, że to Kasia Tusk na okładce :)
    Też czytałam książkę tej autorki - o paniach z rodu Kossaków. Bardzo sympatycznie napisana.

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.