9 czerwca 2009

Piotr Kopszak, Nowoczesny portret polski.


Edipresse Polska
Seria wydawnicza: Ludzie, czasy, dzieła
t.25


Tym razem jest to przekrój przez wieki: od czasów Stanisława Augusta do początków XX wieku, dotyczący portretu polskiego w malarstwie. Analizie tej towarzyszą, jak zawsze w tej serii wydawniczej, liczne reprodukcje. Autor tłumaczy także, dlaczego tytuł brzmi „nowoczesny portret polski”, mimo że w analizie sięga aż po wiek XVIII. Twierdzi, że portret jest świadectwem umiejętności malarza i jego artystycznych koneksji. Nie można też powiedzieć, że nie ma znaczenia, kogo przestawia. Im lepszy malarz, tym bardziej uwidacznia osobowość modela w portrecie. Podkreśla również różnice ujęcia postaci w poszczególnych epokach. Dokonuje analizy portretów wykonanych m.in. przez Franciszka Ksawerego Lampiego, Józefa Grassiego, Jana Rustema, Aleksandra Ormowskiego, Kazimierza Wojniakowskiego, Bacciarellego, Józefa Oleszkiewicza, Jana Maszkowskiego, Jana Matejki, Tadeusza Ajdukiewicza, Jacka Malczewskiego. Autor zwraca również uwagę na malowanie portretów w czasach, gdy modna stawała się fotografia. Pokazuje, że w wyniku przemian malarstwo portretowe przeszło na drugi plan. Z kolei fotografia portretowa niemal całkowicie zaspokajać zaczęła potrzebę utrwalania wizerunku postaci, nawet w artystycznej formie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.