Piękna oprawa graficzna książki przyciągnie wzrok zapewne niejednego czytelnika. Wspaniale dopracowana jest jednak również sama fabuła powieści historycznej autorstwa Michała Kubicza, której bohaterką jest Liwia. To znana z opracowań historii starożytnego Rzymu Liwia Druzylla (58 r. przed Chrystusem- 29 r. po Chrystusie), której życie było niespokojne, pełne politycznych intryg i emocji. Liwia Druzylla była trzecią żoną Gajusza Juliusza Cezara Oktawiana, pierwszego cesarza rzymskiego. To małżeństwo połączyło dynastie Juliuszów (rodzina Augusta) i Klaudiuszów (rodzina Liwii). W powieści autor skupia się na pierwszym etapie jej życia. Fabuła książki kończy się bowiem wówczas, gdy Liwia zostaje żoną Oktawiana, z którym nota bene przeżyła pięćdziesiąt jeden lat, ale jak wiemy nie obdarzyła go potomstwem.
Autor zastosował pewnego rodzaju retrospekcję, wtrącenia myśli z perspektywy kobiety doświadczonej przez los i świadomej już swoich wyborów. Powieść oparta jest jednak na wydarzeniach ułożonych chronologicznie opowiedzianych przez wszystkowiedzącego narratora. Liwię poznajemy jako niespełna szesnastoletnią dziewczynę, która wychowywana jest w dostatnich warunkach patrycjuszowskiego domu Alfidii i Appiusa Klaudiusza Pulchera. Jej ojciec jeszcze jako dziecko został adoptowany przez trybuna 91 r., Marka Liwiusza Druzusa. Liwia miała więc prestiż rodów Klaudiuszów i Liwiuszów.
Młoda Liwia żyje w niespokojnych czasach triumwirów: Antoniusza, Oktawiana, Lepidusa, w których porządek zaprowadza się za pomocą miecza. Po raz pierwszy obserwuje Oktawiana podczas jego wjazdu do Rzymu. Jest wówczas w towarzystwie matki oraz swej starszej przyjaciółki Skrybonii, córki Skryboniusza Libona. Matka prosi wówczas córkę o złożenie przysięgi, że cokolwiek się stanie, cokolwiek zrobią triumwirowie lub przydarzy się jej i ojcu, Liwia uczyni wszystko, aby przetrwać za każdą cenę, jaką przyjdzie jej zapłacić.
Liwia, aby być chronioną, zostaje wydana za swego znacznie starszego kuzyna Gnejusza (Tyberiusza Klaudiusza Nerona). Czasy są bowiem niebezpieczne, a jej ojciec opowiedział się po stronie Brutusa i Kasjusza, przeciw Oktawianowi, Antoniuszowi i Lepidusowi. Tymczasem Gnejusz w przeszłości cieszył się zaufaniem Cezara i do dziś jest lubiany przez Antoniusza, który – jak sądzono - nie pozwoli, aby jego rodzina znalazła się na liście proskrypcyjnej. Gnejusz szybko docenia inteligencję młodej żony, która obdarza go potomstwem (późniejszy cesarz – Tyberiusz oraz Druzus, który rodzi się już po ślubie z Oktawianem). Liwia traci jednak przyjaźń Skrybonii, a rywalizacja i wrogość między kobietami z biegiem miesięcy będzie narastać i rodzić niebezpieczne sytuacje. Warto podkreślić, że obok losów głównej bohaterki, czytelnik śledzi losy Oktawiana.
Michał Kubicz przedstawia wewnętrzną metamorfozę głównej bohaterki na przestrzeni zarysowanych kilku lat, gdzie niewinność w postrzeganiu wielu spraw oddaje pola doświadczeniu, przebiegłości, dojrzałości. Poznaje intrygi, zazdrość, zawiść i zdradę. W tym wszystkim Liwia nie zapomina dbać o dobre imię swojego rodu i przyszłość swoich dzieci. W starożytnej polityce nie było bowiem miejsca na kompromisy.
Autor oprócz wątków rzeczywistych, na potrzeby powieści powołuje też wątki fikcyjne. Jednym z nich są losy niewolników Chloe i Achnosa, którzy poznali się w domu Marka Tuliusza Cycerona. Achnos towarzyszył politykowi w wyjazdach, natomiast Chloe pozostawała w domu na Palatynie. Ich losy zmieniają się po śmierci Cycerona i konfiskacie jego majątku. To losy tragiczne, pełne nędzy, złych doświadczeń i bolesnych upadków. To bohaterowie, którzy reprezentują najniższe warstwy społeczeństwa rzymskiego. Poniżani, obdarci z godności, to brutalna walka o byt, zmusza ich do przekraczania granic.
Autor dokładnie i z wiernością dostępnych źródeł historycznych i opracowań, przedstawia wydarzenia historyczne, polityczne oraz tło społeczne i gospodarcze omawianych czasów. Ukazuje topografię starożytnego Rzymu i prezentuje ówczesną architekturę. Nawiązuje do wielkich bitew. Czytelnik ma możliwość poznać wewnętrzny rozkład domu patrycjuszowskiego, jak działał targ, jak wówczas wyglądała podróż czy zwykłe przemieszczanie się po ulicach miasta.
Liwia. Matka bogów to powieść wciągająca, choć jej objętościowy monumentalizm może na początku przerażać. Nie bójcie się jednak sięgnąć po książkę. Dialogi są błyskotliwe i soczyste, opisy plastyczne i sugestywne, a fabula zawiła i interesująca. Poznajcie losy Liwii, która była matką późniejszego cesarza Tyberiusza, babką Germanika i cesarza Klaudiusza, prababką cesarza Kaliguli.
Michał Kubicz, Liwia. Matka Bogów, wydana staraniem Autora, okładka miękka, stron 512.
https://www.facebook.com/MichalKubiczSekretyRzymu/
Warto przeczytać.
OdpowiedzUsuńTak, polecam. Warto też przeczytać inne powieści historyczne Autora: "Kaligula. Wyznania szaleńca", " Tyberiusz. Cesarstwo nad przepaścią", "Agrypina. Cesarstwo we krwi".
UsuńKubicz to autor z ciekawym i bardzo pomysłowym piórem. Nie da się go nie lubić.
OdpowiedzUsuń