Belgijski
dramaturg, poeta i amator botanika Maurice Maeterlinck (1862 - 1949) jest
najlepiej pamiętany jako pionier symbolistycznego dramatu z końca XIX wieku.
Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1911 r., pisał także eseje
dotyczące świata przyrody. Oprócz Inteligencji
kwiatów (1907) zostały wydane: Życie pszczół (1901), Życie
termitów (1926) oraz Życie mrówek (1930).
Inteligencja kwiatów (oryg. L'Intelligence des fleurs) została wydana nakładem wydawnictwa
MG w cudownej i klimatycznej oprawie graficznej, z grafikami Ernsta Haeckela
pochodzącymi z 1899 roku. To książka napisana przez obserwatora przyrody i
amatora – botanika. Inteligencja kwiatów
reprezentuje entuzjastyczną próbę popularyzacji wiedzy naukowej wśród
czytelników. To wyjątkowa książka, która opowiada o sekretnym życiu roślin, głównie
kwiatów i ujawnia dowód na istnienie inteligencji w naturze. Maeterlinck pisze
z charakterystyczna elokwencją, twierdząc, że kwiaty mają pewnego rodzaju zdolności,
które stanowią o ich formie inteligencji. Myśl bez wiedzy. Warunki, w jakich
rozwijają się, zmuszają ich do skonsolidowania wysiłków zmierzających do
osiągnięcia maksymalnego celu. Autor zgadza się z teorią Darwina, że wszystkie
gatunki dostosowują się do otaczających je warunków. Próbuje wyjaśnić cuda i
błędy adaptacji w przyrodzie oraz to, jak odnieść to można do ludzkiego
doświadczenia. Twierdzi, że tak jak ludzie, kwiaty napotykają
te same przeszkody, choroby, spotykają ich rozczarowania i triumfy. Autor uważa,
że mają ludzką cierpliwość, wytrwałość, miłość, finezyjnie dostosowaną i zróżnicowaną inteligencję czy nadzieje. Charakteryzują się sprytem i
przezornością w działaniu. Każdy kwiat wypracował swoje sposoby, systemy,
doświadczenia. Maeterlinck popiera zarówno religię jak i teorię ewolucji. Dąży
do swego rodzaju równowagi opartej na zgodzie duchowości i doświadczenia.
Jeżeli natura byłaby niedoskonała, nie byłoby Boga.
Jest to
książka przeznaczona szczególnie dla tych, którzy szukają i ekscytują się
kreatywnymi spotkaniami literatury i nauki oraz tematami mówiącymi o relacjach
i zjawiskach zachodzących między ludźmi, a światem naturalnym. Wyraźnie też
może fascynować wielbicieli roślin i zakładani ogrodów. Znaleźć tu bowiem można
naukowe nazwy oraz charakterystykę poszczególnych, wybranych kwiatów. To
książka uwodzicielska, pełna czaru, w której odnaleźć można plastyczne i przede wszystkim
liryczne opisy.
Maurice
Maeterlinck, Inteligencja kwiatów,
wydawnictwo MG, wydanie 2017, fr.: L'Intelligence des fleurs; ang.: The Intelligence of Flowers), tłumaczenie:
Franciszek Mirandola, okładka twarda, stron 192.
Książkę o pszczołach kojarzę, ale tego to nie znam! Dzięki za info, poszukam!
OdpowiedzUsuńA ja nie czytałam nic więcej. Jeżeli jednak w taki sam sposób pisze o mrówkach czy pszczołach muszą to być książki równie fascynujące :)
UsuńAleż kusisz! Tak sobie pomyślałam, bo niedawno czytałam "Nad Niemnem" Orzeszkowej, że ona w swoje powieści ukazała nadniemeńskie rośliny właśnie jako inteligentne istoty.
OdpowiedzUsuńA tego nie pamiętam, więc należy w swoim czasie sobie pewnie przypomnieć :)
UsuńWydanie jest bardzo staranne i klimatyczne :)