Wydawnictwo ISKRY
wydanie 2009 r.
ISBN: 978-83-244-0112-3
Format: 12.5x19.5cm,
stron 56
Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
Wydanie: 1
Jest to nowy tomik poezji jezuity Wacława Oszajcy. Tomik, który nosiłam w torebce torebce niejednokrotnie do niego zagladałam. Wiersze dotyczą zarówno spraw przyziemnych, jak i tych ważnych. Oszajca odwołuje się parę razy do historii. Nawiązuje do Auschwitz- Birkenau, ścian śmierci i śmiertelnego cyklonu B stosowanego przez Niemców. Jego wiersze wołają, że należy pamiętać o wojennych przeżyciach. W jednym z wierszy porusza również bliski każdemu Polakowi obraz papieża Jana Pawła II stojącego w otwartym oknie. W wielu miejscach odwołuje się do słów obecnego papieża Benedykta XIV, wówczas jeszcze kardynała Ratzingera.
Tomik ten porusza także świat widziany przez wszystkich: „zadeptane” latem Zakopane, ludzi obserwowanych na przystanku autobusowym, mijane widoki z okna pociągu. Czytamy także o uciążliwym latem komarze czy też o zapachu jaśminu kojarzącym się z nieboszczykiem.
Oszajca jako jezuita pięknie kreśli w swych wierszach Wielki Piątek i drogę krzyżową w Koloseum w Rzymie czy Zaduszki. Nawiązuje również do Różewicza oraz do Rubensa i Malczewskiego.
Tomik, który czyta się z przyjemnością.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.