Michael Grant, Gone - Zniknęli. Faza trzecia - Kłamstwa.

Wydawnictwo Jaguar

październik 2010

okladka miękka

ISBN: 978-83-7686-021-

stron: 400

Nastolatkowi zapewne będą zachwyceni, bowiem niedawno ukazała się trzecia część „Gone”. Ciekawa byłam, co też autor tym razem wymyślił i czy utrzyma tempo akcji, jakie narzucił w wydanych już częściach serii. Jak pamiętacie opowieść dotyczy dzieciaków z Perdido Beach, które pewnego dnia zostały pozostawione same sobie. Co więcej wszyscy, którzy osiągali piętnasty rok życia po prostu znikali. Dzieci musiały radzić sobie same, tym bardziej, że istniał mur ETAP-u, przez który nie można było się przedostać.

W trzeciej części ponownie wracamy do przygód starych bohaterów. Na wolności nadal znajduje się Taine, który absolutnie nie zamierza złożyć broni. Po za tym Ekipa Ludzi z Zilem na czele to nastolatkowi, którzy prześladują wszystkich odmieńców- dzieciaków obdarzonych nadnaturalnymi mocami. Powołana Rada, która miała za zadnia odciążyć Sama od odpowiedzialności za wszystkich, nie radzi sobie z wprowadzeniem porządku i spokoju. A rozczarowany Sam postanawia odejść z Perdido Beach i tak właściwie w trzeciej część odchodzi jako bohater na dalszy plan. W mieści parę osób widziało też Brittney i Drake, których uważano za martwych. Demoniczny Drake również jednak schodzi na dalszy plan. Tym razem owe 66 godzin na kartach ksiązki dzielą nas od urodzin Mary. Po za tym poznajemy dziewczynkę Orsay nazywanej przez innych Prorokinią, która opowiada swoje sny. Dzięki nim świadoma jest, że ukończenie piętnastych urodzin powoduje pojawienie się w świecie na zewnątrz. Rada chcąc jednak zapobiec ucieczkom z Etap-u ogłasza, że Orsay rozpowszechnia tylko kłamstwa.

W książce mamy wielu bohaterów i kilka splatających się wątków. Akcja jest szybka i zmienia się jak w kalejdoskopie. Wśród przygód nie brakuje brawury i niebezpieczeństw nawet z narażeniem życia. Świat stworzony przez Granta nadal jest tajemniczy, niejednoznaczny i trudny do określenia, mimo że zamknięty na terytorium określonym granicami. Poruszone zostaje nowe problemy jak przykładowo ten dotyczący kanibalizmu. Dzieciaki nadal chodzą z karabinami, panuje nienawiść, brak tolerancji. To świat pełen brutalności.

Książkę czyta się szybko, ale po przeczytaniu trzeciej części, osobiście chyba mam dość.

recenzje:

"Głód"

"Niepokój"