Mesu Andrews, Córka Izajasza.

 

     Mesu Anderws rozpoczyna historię małej Iszmy od roku 732 przed Chrystusem. Opowieść ciągnie się na przestrzeni wielu lat. Wówczas jako mała dziewczynka po stracie rodziców, dostaje się wraz z opiekunka Jairą pod skrzydła rodziny Izajasza, który żył za panowania królów: Ozjasza,Jotama, Achaza i Ezechiasza. Iszma jest niewolnicą, ale jest bystra, spostrzegawcza i inteligentna. Poznaje księcia Ezechiasza, syna Achaza i Abbiji. Izajasz zabiera ją do szkoły dla królewskich synów i w ten sposób Iszma zdobywa wykształcenie. Izajasz obserwował młodych i rodzących się między nimi uczucie. Postanowił zaadoptować Iszmę, nadając jej tytuł królewski i nowe imię. Od tej pory Iszma (‘spustoszenie’) to Chefsiba (‘radość Pana’). W przyszłości też jako zostaje żoną Ezechiasza i królową.

        Ezechiasz był trzynastym następcą Salomona na tronie judzkim i jako król prowadził roztropną politykę. Współrządził najpierw z niegodziwym ojcem Achazem w latach 726-724 przed Chr. Gdy sam objął władzę (724-697), Asyryjczycy zmniejszyli teren Samarii i osadzili w niej swego poplecznika. Unikał sojuszy przeciwko Asyrii, a wewnątrz kraju wprowadzał reformy mające na celu zlikwidowanie wpływów asyryjskich. Gdy jednak w 705 r. przed Chrystusem umiera Sargon II, tak prowadzona polityka nie daje już rezultatów. Chwilowo ratował się, płacąc uciążliwy haracz i rezygnując z wielu miast. W czasie oblężenia Jerozolimy przez Sennacheryba w 701 przed Chrystusem, nie zgodził się na poddanie miasta, lecz modlił się do Jahwe. W końcu nieoczekiwany najazd szczurów i być może związana z tym epidemia zdziesiątkowały hufce asyryjskie i zmusiły Sennacheryba do odwrotu. Walczył z kultami pogańskimi i opierał się na prorokach. Syn Ezechiasza i Chefsiby, Manasses (707 przed Chr. - 641 przed Chr.), będąc potem królem próbował wprowadzić w Judzie kult bogów kananejskich.

     Jak sama autorka pisze, to fikcja biblijna. Faktem jest jednak, że Mesu Andrews wykorzystała wiedzę czerpaną z Biblii i badań historycznych, aby stworzyć realistyczną i wiarygodną powieść. Poznajemy historie z perspektywy Iszmy (Chefsiby) począwszy od jej dzieciństwa, a skończywszy na śmierci jej ukochanego męża Ezechiasza. Tło historyczne, obyczajowe i kulturowe tej książki jest niezwykłe. Autorka opisuje nie tylko głęboką wiarę w jedynego Boga, ale również pokazuje jak wyglądał kult pogański. Nie wybiela historii, ale z cała wyrazistością przedstawia ówczesne okrucieństwo, intrygi, tajemnice i żądze władzy. To przede wszystkim jednak historia miłosna Ezechiasza i Iszmy, pełna wzlotów i upadków, radości i smutku. W powieści znaleźć można również odniesienia do proroctwa Izajasza. Został on powołany do wypełniania misji prorockiej w roku śmierci króla Ozjasza (740/739 przed Chr.). Przez 40 lat brał udział we wszystkich wydarzeniach Jerozolimy, aż do oblężenia. tradycja głosi, że został zamordowany przez syna Eneasza, Manassesa. Autorka próbuje pokazać rolę Izajasza oraz przedstawić jak wówczas mogły być interpretowane proroctwa.

      „Córka Izajasza” to fascynująca opowieść, niezwykła, pouczająca i pełna nadziei powieść. To fabularyzowana historia biblijna, która wierna jest słowom proroków. Autorka cytuje zresztą Stary Testament. Pisząc szczerze dzięki tej książce przekonałam się do gatunku powieści biblijnych (Biblical Fiction). Z niecierpliwością będę czekać na kolejne części w cyklu „Prorocy i Królowe” autorstwa Mesu Andrews.

Mesu Andrews, Córka Izajasza, wydawnictwo Bogulandia, wydanie 2020, tłumaczenie Krzysztof Jasieński, tytuł oryg.: Isaiah's Daughter, cykl: Prorocy i Królowie, t. 1, tytuł oryg. cyklu: Prophets and Kings #1, okładka miękka, stron 512.

http://www.mesuandrews.com 

 * O Mesu Andrews

 

cykl Prorocy i Królowie (oryg.: Prophets and Kings):

1. Isaiah's Daughter - Córka Izajasza (wyd. Bogulandia, 2020)

2.  Of Fire and Lions.

3. Isaiah's Legacy.