Sposoby widzenia to książka,
która powstała na podstawie cyklu programów telewizyjnych BBC Johna Bergera, za
którą odpowiedzialni są także: Sven Blomberg, Chros Fox, Michael Dibb, Richard
Hollis. Serial miał być odpowiedzią na serial telewizyjny Cywilizacja Kennetha
Clarka (książka w polskiej wersji ukazała się w wydawnictwie Próby w 2022 r. w
przekładzie Anny Arno). Autorzy lektury, o której mowa, podjęli próbę
rozwinięcia niektórych treści na potrzeby publikacji. Książka składa się z
siedmiu esejów opatrzonych szeroką bazą ikonograficzną (czarno-białą). Cztery rozdziały
wykorzystują słowa i obrazy, a trzy kolejne - wyłącznie obraz. Eseje zostały
poświęcone sposobom widzenia kobiet i różnym aspektom tradycji
malarstwa olejnego, ze
szczególnym naciskiem i koncentracją na kulturze europejskiej/zachodniej. Dodać
trzeba, że tekst jest w całej książce pogrubiony, niewyjustowany, co uważam za trochę szalony pomysł.
Widzenie poprzedza słowa. Prosty przykład:
widok osoby ukochanej emanuje ciepłem, widok osoby w żałobie – smutkiem.
Widzimy, ale jednocześnie jesteśmy częścią widzialnego świata. Pierwszy esej
dotyczy tego, jak bardzo perspektywa danej osoby może się zmienić w zależności
od otoczenia i jak reprodukcja sztuki (tzw. fotografia) negatywnie wpływa na
zbiorowe doświadczenie oglądania sztuki. Obraz reprodukowany możemy zobaczyć w
jakimś albumie, zaznajomić się z nim jeszcze przed możliwością zobaczenia
oryginału w muzeum. Oryginał jest reprodukowany przykładowo na pocztówkach,
zamieszczany w czasopismach, książkach o sztuce, pokazywany w filmach.. Obrazy
stają się popularne dzięki swojej wartości rynkowej, stąd powstaje fałszywa
religijność otaczająca dzieła sztuki. Inaczej też w sztuce widziano kobiety, a
inna zupełnie była pozycja mężczyzn. Drugi esej mówi więc o męskim spojrzeniu.
Kobiety
patrzą na siebie, ale jednocześnie są przedmiotem oglądu mężczyzn (akt).
Trzeci esej
dotyczy mentalności kapitalistycznej z XV i XVI wieku w odniesieniu do
malarstwa olejnego i tego, jak sztuka stała się produktem ubocznym
konsumpcjonizmu (kolekcjoner, obraz jako towar, tandeta a wolny rynek, gatunki w malarstwie). Ostatni esej odnosi się do reklamy i psychologii konsumpcjonizmu (obraz reklamowy przynależny do chwili podlega ciągłej aktualizacji; związek reklamy z ideologią wolności; odniesienia w reklamie do dzieł sztuki).
Sposoby widzenia oferują nie tylko ideę,
ale stanowią zaproszenie do zobaczenia i poznania świata sztuki w odmienny sposób. Momentami
jednak wyczuwa się autorytarność i pobłażliwość autora. Związek
między komercją, a stale zmieniającym się światem wizualnych przedsięwzięć
artystycznych jest niezwykle zróżnicowanym i skomplikowanym tematem. Niemniej
eseje nawet po latach pobudzają do refleksji.
John Berger, Sposoby widzenia, wydawnictwo
Aletheia, wydanie 2023, tytuł oryg.: Ways of Seeing (1972), przekład: Mariusz
Bryl, okładka usztywniana ze
skrzydełkami, s. 164.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.