W październiku 1994 r. ostatnia z rodu, Karolina Lanckorońska, podarowała Zamkowi Królewskiemu w Warszawie partię kolekcji, w skład której wchodziły między innymi dwa obrazy Rembrandta z 1641 r.: „Dziewczyna w ramie obrazu” oraz „Uczony przy pulpicie”. Wówczas Zamek Królewski w Warszawie otrzymał część zbioru, który zawierał 15 obrazów z dawnej galerii Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz portrety rodzinne Rzewuskich i Lanckorońskich, a także zespół mebli, cenne archiwalia i pamiątki rodzinne. Z kolei Zamek Królewski na Wawelu wzbogacił się o 76 obrazów szkół włoskich.
Gerdien
Verschoor, która w 1994 r. mieszkała w Polsce i zafascynowała się reprodukcjami
i wiadomościami podawanymi w polskiej prasie, postanowiła zebrać więcej informacji
o tych obrazach. Każdy z nich ma długą i skomplikowaną historię związaną z
powstaniem i wędrówką od kolekcjonera do kolekcjonera po całej Europie. Verschoor
przenosi czytelnika do roku 1775, kiedy marszand Jacques Triebel wystawił oba
obrazy na sprzedaż w Warszawie. Kupuje je Stanisław August Poniatowski, a po
jego śmierci w 1798 r. obrazy zostały odziedziczone przez księcia Józefa
Poniatowskiego, a następnie, w 1813 r., przez jego siostrę Marię Teresę z
Poniatowskich Tyszkiewiczową. W 1815 r. zostały kupione przez Kazimierza
Rzewuskiego i wywiezione do Wiednia. Po jego śmierci stały się własnością jego
córki Ludwiki, zamężnej z Antonim Józefem Lanckorońskim. Ich wnukiem był
wybitny kolekcjoner i znawca sztuki Karol Lanckoroński, który zbudował pałac i
w 1902 r. zbiory udostępnił dla publiczności. W 1933 r., po śmierci Karola
Lanckorońskiego, obrazy były własnością jego dzieci: Antoniego, Adelajdy i
Karoliny. Autorka prezentuje koleje losów obrazów w okresie II wojny światowej
i zabiegi rodziny o ich odzyskanie.
Autorka
umiejętnie prezentuje historię obrazów od ich powstania aż do momentu ich
przekazania Zamków Królewskiemu. Losy obrazów autorka umieszcza w kontekstach: XVIII-wiecznego
szaleństwa kolekcjonowania, kulturalnej wielkości Wiednia na początku XX wieku
i okropności nazistowskich w Europie oraz towarzyszącym im rabunkowi skarbów
sztuki. W fascynujący sposób opisane są osoby, ich losy i związek z obrazami. To
wszystko dzieje się na tle wydarzeń historycznych i przede wszystkim życia
Karoliny Lanckorońskiej, która miała wspaniałą osobowość, kultywowała tradycje
rodzinne i dbała o rodzinną kolekcję. Córka Karola Lanckorońskiego, szlachcica
i wielkiego kolekcjonera dzieł sztuki, dzieliła pasję z ojcem, studiowała na
Uniwersytecie Wiedeńskim, była wykładowcą na uniwersytecie we Lwowie podczas II
wojny światowej, działała w ruchu oporu i przeżyła pobyt w obozie w Ravensbrück.
Czytelnik pozna fascynujące postacie, największe kolekcje sztuki na przestrzeni
wieków i burzliwe przemiany na arenie politycznej. Autorka z pasją i wnikliwie analizuje
historię obrazów i dokonuje ich opisu i interpretacji. W dodatku szczegółowo
prezentuje życie codzienne członków rodziny Lanckorońskich: reprezentacyjne
domy i majątki, sposób wychowania i wpojenia kolejnym pokoleniom najważniejszych
wartości i miłości do sztuki i kultury.
Gerdien
Verschoor jest z wykształcenia historykiem sztuki, ale swoje badania przekazuje
w sposób czytelny, jasny i prosty, dostępny dla laika, co sprawia, że książkę
czyta się szybko i z wielką przyjemnością. Odnalazłam informację, że autorka
napisała również książki natury beletrystycznej. W dodatku Dziewczyna i uczony została
bardzo starannie wydana z dodatkiem wkładki zawierającej archiwalne fotografie.
Odnotowuję też bibliografię i indeks osobowy. Niewątpliwie książka zachęca
również do bliższego poznania życia hrabiny Karoliny Lanckorońskiej, która po
II wojnie światowej mieszkała we Włoszech, była wielkim mecenasem i patronką
kultury polskiej, oraz dziejów kolekcji Lanckorońskich. Verschoor chce, abyśmy
zapamiętali jedną rzecz, że sztukę stworzono po to, by na nią patrzeć i jej doświadczać. Z drugiej strony pozycja zachęca do szukania kolejnych informacji związanych z obrazami Rembrandta. Bardzo polecam.
Gerdien Verschoor, Dziewczyna i uczony.
Historia dwóch Rembrandtów z kolekcji Karoliny Lanckorońskiej, wydawnictwo
HarperCollins Polska, wydanie 2022, tytuł oryg.: Het meisje en de geleerde. Kroniek
van twee verloren gewaande Rembrandts, z niderlandzkiego przełożyła Alicja
Oczko, oprawa miękka ze skrzydełkami, stron 366 + wkładka z fotografiami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.