10 lipca 2016

Barbara Kosmowska, Tru.


Tru Barbary Kosmowskiej z fantastycznymi ilustracjami Emilii Dziubak to propozycja książkowa dla dzieci wydawnictwa Media Rodzina. Po raz kolejny przekonałam się jak wielki talent drzemie w dłoniach pani Dziubak. Wspaniała kreska, kreatywność w realizacji nowych wyzwań, niespodziewane pomysły oraz zastosowanie takiej, a nie innej kolorystyki, wpływają na odbiór emocjonalny zarówno graficznej strony książki, jak i samej opowieści nakreślonej przez panią Kosmowską. 


Bohaterem jest zając, szarak, Truś Ryszard. Bliscy obdarzają go zdrobnieniem Tru. Prowadzi pamiętnik, w którym zapisuje swoje perypetie w Lesie Wysokim. Istnieje jeszcze Las Niski za graniczną rzeką. Wiadomo jest, że mieszka z mamą, bratem oraz  młodszą siostrą. Tata, któregoś dnia wyruszył na polowanie i nie wiedzieć, czemu, nie wrócił do domu. Mama - Zajęcza Warga – postanowiła sama wychować dzieci, więc pracuje na dwa etaty w Leśnej Organizacji Porzuconych. Bierze czynne udziały w paradach równości i jasno wyraża swoje poglądy. Brat to Zajęczy Szczawik, a siostra nosi imię Okromka. W ogóle imiona i nazwy miejsc czy organizacji wymyślone przez autorkę są niesamowite. Rodzina należąca do Emigrantów, mieszka skromnie w uboższej dzielnicy o nazwie Kończyny Dolne. W odróżnieniu od Kolorowych, bogatych, zamieszkujących strzeżone osiedla, rodzina Tru to zwykli szaracy. To w szkole Tru czuje najbardziej majątkową różnicę. Tru jest wrażliwy i przede wszystkim chce, naprawiać świat i czynić go lepszym. Pragnie być wynalazcą, aby konstruować mądre urządzenia, tak jak ręczna szczotka masażowa.



To ciepła, prosta, pełna uroku opowieść o dziecięcej egzystencji, ale przeniesiona w świat zajęcy.  Posiada w sobie mnóstwo uroku, optymizmu, wydobywa z wnętrza pozytywne emocje i staje się impulsem do działania. Jasne i klarowne, bez zbędnych zawiłości i dywagacji, staje się tu rozróżnienie dobra od zła. Autorka potrafiła w tak prostej opowieści poruszyć współczesne problemy takie jak: wychowanie dzieci przez samotną matkę, podział na biednych i bogatych, walkę o równe traktowanie kobiet i mężczyzn, zanieczyszczenie środowiska. Innymi słowy, w książce pojawiły się sprawy, z którymi spotykamy się na łamach prasy. Tylko został on przeniesiony do świata zwierząt. Zdecydowanie polecam.
  

Barbara Kosmowska, Tru, wydawnictwo Media Rodzina, wydanie 2016, oprawa twarda, ilustracje: Emilia Dziubak, stron 64. 

https://emiliaszewczyk.blogspot.com/

Barbara Kosmowska (ur. 1958) - Pisarka i poetka, absolwentka polonistyki. Debiutowała jako licealistka, w latach osiemdziesiątych zdobywała liczne nagrody w konkursach poetyckich. Jej pierwsza powieść - Głodna kotka - trafiła do księgarń w 2000 roku. Wydany rok później Teren prywatny wygrał konkurs „Dziennik polskiej Bridget Jones" Wydawnictwa Zysk i S-ka i znalazł się na liście bestsellerów „Rzeczpospolitej". Kolejne książki: Prowincja (2002), Gobelin (2002), W górę rzeki (2003), Niebieski autobus (Wyd. I: 2004) i Hermańce (W.A.B., 2008) cieszyły się nie mniejszą popularnością. Wkrótce nakładem W.A.B. ukaże się nowa powieść, "Ukrainka". Kosmowska opublikowała także utwory dla dzieci i młodzieży, ostatnio "Puszkę" (2009) i "Samotnych.pl" (W.A.B. 2011)

2 komentarze:

  1. Notuję sobie polecaną przez Ciebie książkę, będę na niej wychowywać swojego wnuka. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.