4 grudnia 2010

Stanisław Milewski, Codzienność niegdysiejszej Warszawy.

okładka twarda z obwolutą
ISBN 978-83-244-0134-5
lipiec 2010
stron 200

Po raz kolejny Stanisław Milewski oczarował! Ostatnia książka, jaka ukazała się nakładem wydawnictwa Iskry to „Codzienność niegdysiejszej Warszawy”. Adresowana jest ona zarówno do mieszkańców Warszawy, którzy pragną poznać przeszłość swojego miasta, jak i wielbicieli czasów XIX wieku. Książka jest kontynuacją „Podróży bliższych i dalszych, czyli uroku komunikacyjnych staroci”, „Intymnego życia niegdysiejszej Warszawy” i „Szemranego towarzystwa niegdysiejszej Warszawy”. Poświęcona jest sprawom bytowym, warunkom mieszkaniowym i innym problemom, z jakimi borykali się mieszkańcy XIX-wiecznej Warszawy.

rys. Franciszek Kostrzewski
Książka jest pełna wielu ciekawostek, interesujących danych statystycznych, opisów Warszawy. Ukazana nam została strona Warszawy, której właściwie potencjalny czytelnik nie zna. Brak wodociągów, rynsztoki, brak „wychodków”, łazienek, korzystanie z wody wiślanej zanieczyszczonej ściekami, bark oświetlenia. Przeciętna długość życia warszawianki wynosiła 33 lata. Autor przedstawia czytelnikowi XIX – wieczne zakłady przemysłowe, relacjonuje pierwsze procesy sądowe o zatruwanie środowiska. Poznać można zawody, jakich chwytali się mieszkańcy Warszawy, aby zarobić na utrzymanie rodziny. Warto zaznaczyć, że o pracę starały się już wówczas kobiety. Wchodzimy do mieszkań bogatych jak i biedaków. Znamy ceny wynajmu i warunki mieszkaniowe, kto mieszkał na poddaszach, w suterenach oraz na najwyższych piętrach, a kto na najniższych. Dowiadujemy się jak wyglądały formalności meldunkowe.


rys. Franciszek Kostrzewski

To swego rodzaju reportaż historyczny, który obficie wzbogacony jest ilustracjami pochodzącymi z epoki. Ostatnia część książki „Codzienność niegdysiejszej Warszawy” to rysunki Franciszka Kostrzewskiego (1826-1911). Autor dopuszcza do głosu świadków tamtych czasów, często odwołując się do artykułów prasowych i wspomnień. Odwołuje się do Prusa, Świętochowskiego, Żeromskiego. Uwzględnia również opracowania współczesnych na historyków, którzy zajmują się historią Warszawy.

Dzięki Stanisławowi Milewskiemu zostajemy przeniesieni do innej epoki. Autor pozwala poznać wstydliwe realia tamtej epoki. Książka wydana została we wspaniałej oprawie graficznej. Jak dla mnie pozycja arcyciekawa!


***
Stanisław Milewski  (ur.1931). Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1954–1965, pracował w administracji Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN, współpracując w tym czasie z kilkoma czasopismami. Następnie przez ćwierć wieku pracował w „Gazecie Prawniczej” jako sekretarz redakcji i zastępca redaktora naczelnego. Specjalizował się w historii przestępczości i wymiaru sprawiedliwości, pisując też przez wiele lat reportaże i sprawozdania z głośnych procesów sądowych. Autor dwunastu książek.

5 komentarzy:

  1. Cudo! Ale się cieszę, że napisałaś o niej! M u s z ę ją mieć! Kocham takie klimaty :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Obiecuję sobie zażądać od Kitka na imieniny wszystkie dostępne "... niegdysiejsze Warszawy". Oby do stycznia :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Jestem varsavianofilką (skoro prowadzi się zajęcia na UW pod nazwą varsavianistyka, to chyba może być i varsavianofilka?) i takie książki to sam miód dla mej duszy. ;) Czytałam "Szemrane towarzystwo", na "Codzienność" poluję. :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Też jestem właśnie w trakcie, z tym że ja akurat "Intymnego życia". Podczytuję sobie w wolnych chwilach, więc idzie powoli. A na całą resztę serii poluję, bo jest cudna. :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Ja ówniez zamierzam poczytać inne ksiązki pana Milewskiego:)

    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.