Narzeczona Diabła
otwiera cykl Cynsterowie autorstwa
Stephanie Laurens. Właściwie po przeczytaniu wcześniej kilku późniejszych
części, zaczęłam dopiero rozumieć dlaczego pierwsza uważana jest za
oszałamiającą i niedoścignioną (acz moim zdaniem przydługą). Poznać w niej
można nie tylko perypetie głównych bohaterów, ale również tych, o których
Laurens napisała kolejne powieści.
Od
jakiegoś czasu Honoria Prudence Anstruther-Wetherby pracuje jako guwernantka w
domu państwa Claypole. Jadąc dwukółką pogania konie, aby zdążyć przed
nadciagająca burzą. Wybiera skrót, w międzyczasie słyszy strzał, a wkrótce na
drodze ujrzy leżącego mężczyznę. Honoria oczywiście jak najszybciej podbiega do
leżącego mężczyzny, jej konie przestraszone grzmotem płoszą się, a ona nie wie
właściwie, co teraz ma biedna robić. Nagle pojawia się tajemniczy mężczyzna na
olbrzymim, czarnym koniu, który przejmuje stery dowodzenia. Razem przenoszą
rannego mężczyznę do pobliskiego domku, gdzie czuwają przy umierającym przez
noc. Okazuje się, że młody kawaler został postrzelony i pochodzi z rodziny
Diabła. Rankiem pojawiają się przed domkiem pracodawcy Honorii. Dziewczyna po
wspólnie spędzonej nocy z nieznajomym, nawet przy konającym, jest
skompromitowana. Diabeł logicznie myśląc przedstawia ją jako przyszłą księżnę.
Tak Honoria dowiaduje się o tożsamości tajemniczego towarzysza, Sylvestra Sebastiana
Cynstera, szóstego księcia St. Ives i właściciela pobliskiej posiadłości Somersham
Place. Tak też rozpoczyna się opowieść, gdzie główną kanwą jest miłość Honorii
i Diabła, a w tle sympatyczna rodzina Cynsterów i zagadka kryminalna.
Samodzielna
w podejmowaniu decyzji Honoria oczywiście odmawia spełnić polecenie Diabła, bo
ten na początku nawet jej się nie oświadczył (oburzające!). W głowie ma jakąś
misję w Afryce i nie ceni sobie zbytnio swojej reputacji. W żadnym wypadku nie
pozwoli, aby ktoś – nawet książę, miał ją kontrolować. Diabeł jest odmiennego
zdania, podejmuje decyzje w sposób racjonalny i rozsądny. Szybko zyskuje
poparcie brata Honorii, Michaela. Jako, że jest Cynsterem, to od początku wie,
że akurat ta kobieta, a nie inna jest tą jedyną, właściwą towarzyszką życia. Honoria
jest uparta, ale Sylvester to już autokrata i despota (te słowa nota bene
powtarzają się kilkakrotnie w powieści). W zasadzie jednak współdziałają razem
na rzecz rozwiązania zagadki śmierci biednego Tolly’ego. Diabeł dopuszcza wybrankę
do informacji, bo wobec postawy Honorii nie ma właściwie innego wyjścia. Nowe
zachowanie i postępowanie Diabła dziwi pozostałych Cynsterów z Klubu. Sylwester
jako książę po prostu wydawał do tej pory rozkazy.
Powieść
standardowo nie odbiega od kanwy pozostałych części w cyklu: on chce, ona nie chce;
kryminalna zagadka; mały skandalik; domek gdzieś w lesie i jakaś burza w tle;
pobyt w Londynie; szaleństwo życia towarzyskiego i wspaniała rodzinka Cynsterów.
Dobry humor, miłość i oczywiście namiętność. Innymi słowy: Laurens w swoim
żywiole.
Stephanie Laurens, Narzeczona Diabła, wydawnictwo BIS, Warszawa 2007, tytuł oryginalny: Devil's Bride, tłumaczenie: Dorota Strukowska, cykl: Saga Rodu Cynsterów, tom 1, oprawa twarda, stron 572.
0.5 Obietnica w pocałunku
- Narzeczona Diabła
Honoria Prudence Anstruther-Wetherby+ Sylvester (Diabeł), szósty książę St. Ives
- Przysięga
Patience + Spencer (Vane) - Czarownica z doliny
Catriona + Richard (Scandal) - Oświadczyny
Demona
Felicity + Harry (Demon) - Sekretna miłość
- Wszystko o miłości
- Wszystko o namiętności
- Dzikie noce
- Gdy nadchodzi świt
- Kochanek doskonały
- Idealna narzeczona
- Prawda o miłości
- Cena miłości
- Smak niewinności
- Kuszenie i uległość
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.