Robyn Carr, Tęcza nad doliną.

 

Powróciłam do urokliwego, małego miasteczka Virgin River. Stało się ono przystanią dla byłego policjanta Mike Velenzuela, który tutaj powraca do zdrowia po utarczkach w L.A. i w końcu postanawia rozpocząć na nowo swoje życie. To tutaj zbliża się bardziej do Brie Sheridan, siostry swojego przyjaciela z Marines, Jacka, która jest prokuratorem w Sacramento. Mike jest zafascynowany Brie, ale zdaje sobie sprawę, że to nie jest czas na rozpoczęcie nowego związku. Miał za sobą już dwa nieudane małżeństwa i nigdy zresztą nie stronił od kobiet. W trzeciej części cyklu to jednak Brie doświadcza traumatycznych przeżyć, które będą miały wpływ na jej życie. Mike nie chce zdradzić się ze swoimi uczuciami, ale postanawia pomóc Brie i przede wszystkim ofiarować jej przyjaźń. Co z tego powstanie? Trzeba przeczytać kolejną część.

Robyn Carr po raz kolejny nie oszczędza swoich bohaterów. Nie ma w tej książce żadnej idylli, więc nie jest to historia łatwa w czytaniu i w odbiorze, zwłaszcza jak ktoś ma bogatą wyobraźnię. Czytelnik ma do czynienia z opisami właściwie zaczerpniętymi z życia. Brie tak jak Mike są po nieudanych związkach, poranieni zarówno psychicznie jak i fizycznie. Oboje są też uparci i potrafią wytyczyć sobie cele, do których dążą. Kobieta jest twarda, silna i odważna, ale nie może do końca uciec przed obudzonymi wewnętrznymi lękami. Mike zrobi wszystko, by pomóc Brie uwolnić się od bolesnych wspomnień, choć w kontaktach z nią jest bardzo ostrożny. Przez miesiące buduje przyjaźń opartą na całkowitym zaufaniu. Robyn Carr pokazała na czym właściwie polega prawdziwe uczucie wobec drugiej osoby, gdzie nie ma nawet mowy o jakichkolwiek elementach związanych z seksem. Rezultatem tego jest przejmujący i piękny romans.

Oczywiście oprócz Brie i Mike’a, poznajemy dalsze perypetie poznanych wcześniej bohaterów: Mel i Jacka, Paige i Proboszcza, którzy zmagają się w własnymi wyzwaniami. Poza tym mowa jest o innych mieszkańcach Virgin River, więc czytelnik uczestniczy w toczącym się opisanym trybie życia. Mamy emerytowanego generała (Walt Booth) z dwójką dzieci: synem (Tommy Booth), który po maturze wybiera się do West Point i ciężarną córką, której mąż (Matt), kolega mieszkających tu w większości byłych komandosów/policjantów/żołnierzy, jest na misji na Bliskim Wschodzie. Autorka porusza tematy ważne: rozboje, alkohol, gwałty i narkotyki. Elementy te mają wpływ nie tylko na dorosłych, ale także na młodzież.

Lubię książki z tej serii i mam nadzieję, że zostaną wydane wszystkie. Serialu nie oglądałam, nie ma porównania.

Robyn Carr, Tęcza nad doliną, wydawnictwo HarperCollins Polska, wydanie 2023, tytuł oryg.: Whispering Rock, tłumaczenie: Klaryssa Słowiczanka, cykl: Virgin River, t. 3, oprawa miękka, stron 368.

 

https://www.robyncarr.com/book/whispering-rock/

Rafał Witek, Pierwszaki z kosmosu. Zielona szkoła.

 

Bohaterką książki jest Pola i jej koleżanka oraz koledzy z klasy. Wśród znajomych Poli jest też dwójka ufoludków, przybyszów z innej planety – Titi i Toto. Minęło pół roku nauki w pierwszej klasie. Przed pierwszakami poważna klasowa wyprawa i wizja trzech dni - oczywiście pełnych przygód - spędzonych na Kaszubach.

Książeczka wspaniale zilustrowana przez Anetę Krellę -Moch, opowiada zabawne i mądre historyjki z życia dzieci, które rozpoczęły naukę w szkole podstawowej, a teraz wyjechały na zieloną szkołę. Przed nimi nowe wyzwania i nowe doświadczenia. Uczestnicy zielonej szkoły przeżyją wiele przygód, dowiedzą się wiele ciekawostek o terenie, na którym przebywają i zdobędą wiedzę ze świata przyrody.

Autor porusza takie sprawy jak  pierwsza pomoc, jak się nie zgubić, jak przechytrzyć strach, jest mowa o tolerancji wobec drugiego człowieka. Książka uświadamia dzieciom, że mimo, że chodzą do jednej klasy, mogą się tak naprawdę nie znać.

To wartościowa i bardzo ciekawa propozycja czytelnicza dla dzieci rozpoczynających szkołę. Warto poznać również pierwszą cześć „Pierwszaków z kosmosu”.

 

kategoria wiekowa: 6-12 lat

Rafał Witek, Pierwszaki z kosmosu. Zielona szkoła, wydawnictwo Bis, wydanie 2023, ilustracje: Aneta Krella – Moch, oprawa twarda, stron 92.

Charlotte Mary Yonge, Dziedzic z Radclyffe.

 

Charlotte Mary Yonge (1823-1901) to angielska powieściopisarka, która właściwie poświęciła swój talent służbie Kościołowi. Jej książki wpłynęły na rozpropagowanie poglądów Ruchu Oksfordzkiego (ang. Oxford Movement), który dążył do powrotu Kościoła anglikańskiego do ideałów Kościoła z końca XVII wieku. Dziedzic Redclyffe opublikowany w 1853 r. był pierwszym jej powieściowym sukcesem, bowiem książka szybko zyskała popularność i rzesze zwolenników.

Powieść opowiada historię młodego Waltera Morville’a spadkobiercy majątku Redclyffe i tytułu baroneta oraz jego kuzyna Filipa Morville’a, zarozumiałego hipokryty, który cieszy się nieuzasadnioną pozytywną reputacją. Mamy też główne postacie kobiece, siostry: Amabel i Laurę, córki opiekuna Waltera. Kiedy Walter zbiera pieniądze, aby potajemnie spłacić długi swojego wujka, Filip rozpowszechnia plotkę, że jego kuzyn jest lekkomyślnym hazardzistą. W rezultacie nie dochodzi do małżeństwa Waltera z ukochaną i łagodną Amy. Mimo to młodzieniec nie poddaje się, w dodatku odnajduje w sobie siłę i spokój, które czerpie z wiary. Dąży uparcie do wyznaczonego celu, aby oczyścić swoje imię i poślubić ukochaną kobietę. Oprócz Waltera i Amy, pojawia się też drugi romantyczny, trzymany jednak w tajemnicy, związek. Czy jednak powieść ta kończy się mimo wszystko szczęśliwie?

 

Młody baronet pozbawiony jest wykształcenia i charakteryzuje się wybuchami porywczości, niecierpliwości i gorącego temperamentu. Walter potrafi jednak nad sobą pracować, aby po latach stać się doskonałym. Z drugiej strony Filip stopniowo prezentuje się jako arogancki oszust, zazdrosny o tytuł i majątek kuzyna, w dodatku zgorzkniały w wyniku braku pieniędzy i dalszych perspektyw. Bohater powieści - Walter - uczynił tu dobroć atrakcyjną i romantyczną. Fabuła skupia się na duchowej walce Waltera o pokonanie ciemniejszej strony jego natury. Walter i Filip to dwie przeciwstawne osobowości. Walter potrafi wybaczyć kuzynowi, w razie potrzeby troszczyć się o jego zdrowie i dobro, płacąc przy tym wysoką cenę. Ważna tu jest rycerskość, romantyczna natura, cnota, poświęcenie i pobożność. Walter staje się więc wzorem szlachetnych cnót. Z kolei Filipa czeka wewnętrzna przemiana.

Historia jest interesująca i przekonywująca, ale też pełna moralizatorstwa. Nacisk jest położony na relacje i powiązania rodzinne czyli uniwersalne wartości. Mniej ważna jest tu dynamika akcji. Z powieści można sobie wypisać wiele wzniosłych cytatów. Moim zdaniem, mimo upływu czasu, nie traci na swoim przekazie. Warto więc przeczytać, tym bardziej, że powieścią zachwycali się pisarze działający w XIX wieku.

 

Charlotte Mary Yonge, Dziedzic z Radclyffe, wydawnictwo MG, wydanie 2023, tytuł oryg.: The Heir of Redclyffe, tłumaczenie: Maria J., oprawa usztywniana, stron 464. 

 

Olivier Goldsmith, Pleban z Wakefieldu.

 

Pleban z Wakefieldu to powieść irlandzkiego pisarza Olivera Goldsmitha (1728–1774) napisana w latach 1761-1762 i opublikowana w 1766 r. Warto od razu zaznaczyć, że była to jedna z najpopularniejszych i najczęściej czytanych powieści XVIII w. wśród mieszkańców epoki wiktoriańskiej .

Zamożny pastor dr Karol Primrose (uroczo - Pierwiosnek) wiedzie idylliczne życie w wiejskiej parafii wraz z żoną, synem Jerzym, córkami Oliwią i Zofią oraz trójką innych dzieci. Jednak w dniu ślubu Jerzego z bogatą Arabelą Wilmot, wikariusz traci wszystkie swoje pieniądze z powodu pewnego bankructwa. Ślub zostaje więc odwołany przez roztropnego ojca Arabeli. Jerzy, który kształcił się w Oksfordzie i jest wystarczająco dorosły, zostaje wysłany do miasta. Reszta rodziny przenosi się do nowej, skromniejszej parafii leżącej na ziemi Squire Thornhill. Rodzina dość szybko dowiaduje się o wątpliwej reputacji nowego gospodarza, ale jednocześnie słyszy pochwały o dobroci kolejnego wywodzącego się z tej rodziny – sir Williama Thornhilla. Tymczasem biedny i ekscentryczny pan Burchell, którego spotykają w gospodzie, ratuje Zofię przed utonięciem. Zaczyna darzyć młodą kobietę uczuciem ku wątpliwościom ambitnej i próżnej jej matki. Z kolei Oliwia będzie pod urokiem niegodziwego Thornhill, co praktycznie doprowadzić może do jej zguby. Potem następuje seria przerażających zdarzeń: więzienie, pożar, porwanie, utrata dobytku, pojedynek. Wszystko jednak dobrze się skończy, dzięki temu, że na scenie znów pojawi się Pan Burchell.

Po przeczytaniu książki wiedziałam już dlaczego tak bardzo cieszyła się powodzeniem w erze wiktoriańskiej. Fabuła jest na przemian komiczna, absurdalna i sentymentalna. Zawiera opisy życia domowego i relacji panujących w kochającej się rodzinie. Pleban, który jest narratorem opowieści, to człowiek o łagodnym, wyrozumiałym charakterze, pełen dobroci, kochający mąż i ojciec sześciorga dzieci. Momentami jest uparty, ale chce żyć zgodnie z zasadami religijnymi. Rozpoczyna swoją opowieść, opisując czytelnikowi przyjemności życia na wsi, cechach jego rodziny i jego poglądach na temat monogamii. Oliwia i Zofia odzwierciedlają dobroduszną naturę ojca.

Niemało jest wtrąceń różnych gatunków literackich, takich jak wiersze, historie czy kazania, które poszerzają ograniczone spojrzenie pierwszoosobowego narratora i pełnią rolę baśni dydaktycznych. Powieść Goldsmitha jest wspominana m.in.: w Middlemarch George'a Eliota, Emmie Jane Austen, Opowieści o dwóch miastach Charlesa Dickensa, Frankenstein Mary Shelley, Profesor i Villette Charlotte Brontë, Małych kobietkach Louisy May Alcott oraz Cierpieniach młodego Wertera Johanna Wolfganga von Goethego. Warto znać klasykę.

 

Olivier Goldsmith, Pleban z Wakefieldu, wydawnictwo MG, wydanie 2023, tytuł oryg.: The Vicar of Wakefield, tłumaczenie: Hajota, oprawa twarda,  stron 224.

Lucy Maud Montgomery, Wymarzony dom Anne.

 

Nie myślałam, że będę wyczekiwać z niecierpliwością kolejnych tomów w cyklu tłumaczonych przez Panią Annę Bańkowską. Postacie znane, kochane od wielu lat, nabrały jeszcze bardziej bowiem światłości, żywotności i przede wszystkim stały się bliższe. Tłumaczka posiada cenną umiejętność przekazywania właściwych dla Autorki emocji i intencji.

Wymarzony dom Anne to powieść opowiadająca o pierwszych latach życia szczęśliwych małżonków. Po raz pierwszy opublikowana została w 1917 r. Anne w tej powieści liczy 25-27 lat. Fabuła rozpoczyna się ślubem Anne i Gilberta. Młodzi zaczynają mieszkać w urokliwym miejscu nad zatoką Four Winds niedaleko wioski Glen St. Mary. Gilbert po wuju przejmuje praktykę lekarską. Z domu, w którym mieszkają widać światło latarni. W latarni zaś mieszka latarnik – kapitan Jim, który prowadzi zapiski dotyczące historii okolicznych miejsc i związanych z nim ludzi. Anne zaprzyjaźnia się z Leslie Moore, młodą kobietą mieszkającą w sąsiedztwie, która opiekuje się ciężko chorym mężem. Leslie jest niezwykle piękna, cicha, inteligentna, dotknięta doświadczeniami zachowuje jednak wobec Anne dystans. Wydana w młodym wieku za mąż, nigdy nie miała możliwości się dalej uczyć. W dodatku w jej życiu pojawia się Owen Ford, a znajomość z nim jeszcze bardziej pogłębia jej poczucie nieszczęścia. Interesującą postacią jest Cornelia Bryant, niezamężna kobieta po czterdziestce, która mieszka samotnie w szmaragdowo zielonym domu i gardzi mężczyznami.

Anne i Gilbert przeżywają radości i smutki. Niektóre z tych ostatnich na trwale pozostaną w pamięci. Mimo to Anne, doświadczona wewnętrznie, nadal potrafi pielęgnować w sobie magię i sugestywnie i poetycko postrzegać otoczenie. Autorka pokazuje w tej powieści, że nawet życie Anne nie jest idealne i składa się zarówno z chwil radosnych, jak i smutnych. Przez owe elementy powieść wydaje się niezwykle realistyczna. Bardzo polecam.

 

 

Lucy Maud Montgomery, Wymarzony dom Anne, wydawnictwo Marginesy, wydanie 2023, tytuł oryg.: Anne's House Of Dreams, tłumaczenie: Anna Bańkowska, t. 5 w cyklu, okładka twarda, stron 328.

Wendy Holden, Wallis Simpson. Księżna.

 

Księżna to powieść z gatunku fikcji historycznych, napisana przez Wendy Holden, brytyjską pisarkę mieszkającą na północy Anglii. Tym razem bohaterką jest Amerykanka Wallis Simpson (1896-1986), dwukrotna rozwódka, która była kochanką księcia Walii, a potem króla Edwarda VIII, a następnie po jego abdykacji została jego żoną w 1937 r. 

Akcja książki rozgrywa się w dwóch różnych okresach. Częściowo historia jest opowiedziana z punktu widzenia księżnej Windsoru (oficjalnie tytuł nigdy nie był jej nadany), kiedy wiezie do Londynu w 1972 r. ciało zmarłego księcia Windsoru. Warto wspomnieć od razu, że po śmierci Edwarda odziedziczyła po nim cały jego majątek o wartości ok. 3 mln funtów. Większość opowieści cechuje jednak narracja księżnej począwszy od roku 1928, kiedy z drugim mężem Ernestem przeprowadza się do Londynu. Jej życie jest dalekie jednak od poczucia szczęścia. Wallis czuje rozgoryczenie, okrutnie się nudzi, czytuje plotkarskie magazyny, narzeka na męża i desperacko próbuje znaleźć drogę do wyższej klasy społecznej. Luksus, władza, ekstrawagancja i bogactwo robią ogromne wrażenie na Wallis.

Wszystko ulega jednak zmianie, gdy Edward, znany rodzinie i przyjaciołom jako Dawid, spotyka Wallis na przyjęciu i obydwoje szybko znajdują nić porozumienia. Związek przyspiesza, gdy aktualna wówczas partnerka Dawida, Thelma Furness, zostaje wezwana przez rodzinę do powrotu. Przed wyjazdem Thelma prosi Wallis, aby dotrzymała towarzystwa łatwo rozpraszającemu się Dawidowi, aby ten nie wpadł w ramiona innej kobiety. Ironia losu, prawda? Oczywiście w  miarę upływu czasu przyjaźń przeradza się w miłość. Wallis wie, że zabawa nie może trwać wiecznie. Książę będzie musiał się przecież ożenić, a ona wróci do Ernesta. Nagła śmierć Jerzego V prowadzi nieuchronnie do nowej koronacji – Dawid to już Edward VIII. Ku jej zdumieniu i zaskoczeniu król postanawia, że nigdy się z nią nie rozstanie. Wówczas miłosna bajka zmienia się w koszmar, bowiem  rodzina królewska widzi w niej wroga, a Ernest stawia ultimatum.

W historii utarło się, że Wallis Simpson była ambitna, próżna i bezwzględna w dążeniu do celu. Holden uświadamia czytelnikowi, że być może rzeczywiście tak było, ale pokazuje też, że życie księżnej wcale nie należało do łatwych. W przeszłości popełniała błędy, które trudno było naprawić zwłaszcza w obserwującej ją opinii publicznej. Autorka wskazuje na elementy wpływające na ów dyskomfort funkcjonowania, co wpływa na emocjonalne podejście do powieści odbiorcy. Czytelnik odczuwa względem księżnej współczucie. Autorka starała się, aby czytający polubił bohaterkę, ale Wallis nie zachowywała się wcale przyjaźnie. Została tu otoczona postaciami kobiecymi, które były momentami odrażające, głupie, snobistyczne i żądne pieniędzy. Holden wnikając w umysł Wallis Simpson pozwala się jej bronić przed tym, co zostało zapisane na kartach historii. Moim zdaniem Wallis Simpson była oportunistką i godne jest uwagi pytanie, czy kiedykolwiek naprawdę kochała Edwarda, czy chodziło tylko o jej egoizm.

Powieść napisana z opisową i barwną narracją, choć momentami z melodramatycznymi dialogami. Autorka zwraca uwagę bowiem na ówczesne stroje, biżuterię, wystrój domów i charakteryzuje życie uprzywilejowanej warstwy angielskiego społeczeństwa. To ciekawa historia i dobrze napisana, ale pamiętać trzeba, że mimo, że autorka trzyma się faktów historycznych, to powieść jest nadal fikcją historyczną. Polecam wszystkim, którzy lubią beletrystykę biograficzną i książki związane z brytyjską rodziną królewską.

 

 

Wendy Holden, Wallis Simpson. Księżna, wydawnictwo HarperCollins Polska, wydanie 2023, tytuł oryg.: The Duchess, tłumaczenie, cykl: Royal Outsiders #2, okładka miękka, stron 480.