10 października 2016

Winston Graham, Demelza.



Demelza to druga część (z dwunastu) Sagi Rodu Poldarków autorstwa Winstona Grahama. To bardzo dobra kontynuacja części pierwszej losów członków rodziny Poldarków w górniczej Kornwalii. Książka została wydana po raz pierwszy w roku 1946, a w polskim tłumaczeniu pojawiła się w tym roku po raz pierwszy za sprawą wydawnictwa Czarna Owca. Saga cieszy się na nowo ogromną popularnością za sprawą serialu BBC (obecnie nadawany jest drugi sezon oparty na kanwie kolejnych dwóch powieści sagi).

Demelza Carne, która zamieszkała we dworze Poldarka mając trzynaście lat, a potem jako młodziutka dziewczyna została jego żoną, obecnie rozkwitła i nabrała szlachetnych cech. Swoją postawą i otwartym sercem wzbudza podziw Rossa. Demelza nie jest piękna w tak elegancki sposób jak Elizabeth, ale posiada wewnętrzne i fascynujące światło. Proste rzeczy i wykonywane czynności sprawiają jej radość. Potrafi też mądrze wyciągać wnioski z własnego postępowania. Posiada w sobie siłę, urok i pewnego rodzaju grację. O powodzeniu i zainteresowaniu ze strony mężczyzn, Demelza przekonuje się na swoim pierwszym balu organizowanym przez Warlegganów. 


Ross i Demelza jako małżeństwo są szczęśliwi. Właśnie na świecie pojawiła się ich pierwsza latorośl, Julia. Rodzinną sielankę burzy jednak finansowa niestabilność. Poldark postrzegany jest w swojej społeczności jako silna jednostka i idealny przywódca. Wraz innymi dżentelmenami zakłada odlewnię. Trudną jest jednak ją utrzymać wobec niezbyt chwalebnej działalności Warlegganów. Z kolei Francis nie potrafi dobrze gospodarować swoim majątkiem. Nieroztropnie utrzymuje kochankę i uprawia hazard. Pieniądze odpływają i nie stać go na utrzymanie kopalni. Zaskakuje postawa Elizabeth, która mimo zdrad męża i kłopotów finansowych, nie skarży się i z pokorą znosi swój los. Jedynym pocieszeniem jest dla niej synek. Rodziny Rossa i Francisa nie zaznają w tej części przyjacielskich stosunków. Demelza nie mogąc patrzeć na cierpienia Verity postanowi pomóc jej i kapitanowi Andrew Blamey’owi. Jej skrywane zabiegi będą miały swoje konsekwencje nie tylko w zerwaniu stosunków rodzinnych, ale również w niegodnym postępku Francisa. Wydarzenia mające miejsce w tej części sagi skrupulatnie będą testować małżeństwo i miłość Rossa i Demelzy.

Mimo grubości, książkę czyta się wspaniale. Jednak już zawsze będę widzieć w wyobraźni Demelzę w wydaniu serialowym, rudowłosą Eleanor Tomlinson, a nie powieściową, ciemnowłosą młodą kobietę. Elizabeth zawsze też będzie dla mnie brunetką, a nie blondynką. Żadne opisy tego nie zmienią. Książkowe wyobrażenie Rossa akurat pasuje do serialowego Aidena Turnera.


Powieść jest niezwykle emocjonująca. Fabuła jest wartka, a opisy niezwykle plastyczne. Historie postaci drugoplanowych są również skreślone z niezwykłą starannością i dbałością o szczegóły. Autor doskonale rozwija wątki z pierwszej części i wplata nowe. Pojawia się doktor Enys, a losy Jima Cartera i Marka Daniela naznaczone są brutalnością. Bohaterowie są prawdziwi, tacy, których chcielibyśmy odwiedzić lub też unikać.


Winston Graham znakomicie ukazał życie codzienne wyższych i niższych warstw społecznych, trudy i zmagania górników, lekceważący stosunek arystokracji do biedaków. W powieści można znaleźć siłę, głębię i bogactwo przekazu, co pozwala przenieść się do Kornwalii końca XVIII wieku. To niezwykła powieść obyczajowa, ze starannie i realistycznie ukazanym tłem historycznym i społecznym. Rzadko zdarza się trafić na książkę, którą czyta się  w pełnym napięciu od początku do końca. Jak najbardziej polecam.
 

Winston Graham, Demelza.  Powieść o Kornwalii w latach 1788-1790, wydawnictwo Czarna Owca, wydanie 2016, tłumaczenie Tomasz Wyżyński, The Poldark Saga, tom 2, okładka miękka, stron 535.

The Poldark Saga - wersja polska
1. Ross Poldark.( 2016)
2. Demelza. (2016)
3. Jeremy Poldark.(2016)
4. Warleggan.
5. Czarny Księżyc.
6.Cztery Łabędzie.
7. Fala gniewu.
8. Przybysz z morza.
9. Taniec młynarza.
10. Puchar miłości.
11. Pogięta szpada.
12. Bella Poldark.  

3 komentarze:

  1. Książki nie czytałam, podobnie jak części pierwszej, ale serial owszem oglądałam z ochotą, a nawet oczekiwałam tych - nie pamiętam już teraz - piątkowych (chyba?) wieczorów.
    Ciekawa jestem, co będzie dalej? :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Warto, dla mnie to klasyka. Piękny język i styl. fantastycznie się czyta. Obecnie wyczekuję drugiego sezonu serialu :)Tak, to byly piątkowe wieczory :)

      Usuń

Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.