Demelza to druga część (z dwunastu) Sagi
Rodu Poldarków autorstwa Winstona Grahama. To bardzo dobra kontynuacja części pierwszej
losów członków rodziny Poldarków w górniczej Kornwalii. Książka została wydana
po raz pierwszy w roku 1946, a w polskim tłumaczeniu pojawiła się w tym roku po
raz pierwszy za sprawą wydawnictwa Czarna Owca. Saga cieszy się na nowo ogromną
popularnością za sprawą serialu BBC (obecnie nadawany jest drugi sezon oparty
na kanwie kolejnych dwóch powieści sagi).
Demelza Carne,
która zamieszkała we dworze Poldarka mając trzynaście lat, a potem jako młodziutka
dziewczyna została jego żoną, obecnie rozkwitła i nabrała szlachetnych cech.
Swoją postawą i otwartym sercem wzbudza podziw Rossa. Demelza nie jest piękna w
tak elegancki sposób jak Elizabeth, ale posiada wewnętrzne i fascynujące światło.
Proste rzeczy i wykonywane czynności sprawiają jej radość. Potrafi też mądrze
wyciągać wnioski z własnego postępowania. Posiada w sobie siłę, urok i pewnego
rodzaju grację. O powodzeniu i zainteresowaniu ze strony mężczyzn, Demelza
przekonuje się na swoim pierwszym balu organizowanym przez Warlegganów.
Ross i Demelza
jako małżeństwo są szczęśliwi. Właśnie na świecie pojawiła się ich pierwsza latorośl,
Julia. Rodzinną sielankę burzy jednak finansowa niestabilność. Poldark postrzegany
jest w swojej społeczności jako silna jednostka i idealny przywódca. Wraz
innymi dżentelmenami zakłada odlewnię. Trudną jest jednak ją utrzymać wobec
niezbyt chwalebnej działalności Warlegganów. Z kolei Francis nie potrafi dobrze
gospodarować swoim majątkiem. Nieroztropnie utrzymuje kochankę i uprawia
hazard. Pieniądze odpływają i nie stać go na utrzymanie kopalni. Zaskakuje
postawa Elizabeth, która mimo zdrad męża i kłopotów finansowych, nie skarży się
i z pokorą znosi swój los. Jedynym pocieszeniem jest dla niej synek. Rodziny
Rossa i Francisa nie zaznają w tej części przyjacielskich stosunków. Demelza nie
mogąc patrzeć na cierpienia Verity postanowi pomóc jej i kapitanowi Andrew
Blamey’owi. Jej skrywane zabiegi będą miały swoje konsekwencje nie tylko w
zerwaniu stosunków rodzinnych, ale również w niegodnym postępku Francisa. Wydarzenia
mające miejsce w tej części sagi skrupulatnie będą testować małżeństwo i miłość
Rossa i Demelzy.
Mimo grubości,
książkę czyta się wspaniale. Jednak już zawsze będę widzieć w wyobraźni Demelzę
w wydaniu serialowym, rudowłosą Eleanor
Tomlinson, a nie powieściową, ciemnowłosą młodą kobietę. Elizabeth
zawsze też będzie dla mnie brunetką, a nie blondynką. Żadne opisy tego nie
zmienią. Książkowe wyobrażenie Rossa akurat pasuje do serialowego Aidena
Turnera.
Powieść jest
niezwykle emocjonująca. Fabuła jest wartka, a opisy niezwykle plastyczne. Historie
postaci drugoplanowych są również skreślone z niezwykłą starannością i
dbałością o szczegóły. Autor doskonale rozwija wątki z pierwszej części i
wplata nowe. Pojawia się doktor Enys, a losy Jima Cartera i Marka Daniela
naznaczone są brutalnością. Bohaterowie są prawdziwi, tacy, których
chcielibyśmy odwiedzić lub też unikać.
Winston Graham
znakomicie ukazał życie codzienne wyższych i niższych warstw społecznych, trudy
i zmagania górników, lekceważący stosunek arystokracji do biedaków. W powieści
można znaleźć siłę, głębię i bogactwo przekazu, co pozwala przenieść się do
Kornwalii końca XVIII wieku. To niezwykła powieść obyczajowa, ze starannie i
realistycznie ukazanym tłem historycznym i społecznym. Rzadko zdarza się trafić
na książkę, którą czyta się w pełnym
napięciu od początku do końca. Jak najbardziej polecam.
Winston Graham, Demelza. Powieść o Kornwalii w latach 1788-1790, wydawnictwo Czarna Owca, wydanie 2016, tłumaczenie Tomasz Wyżyński, The Poldark Saga, tom 2, okładka miękka, stron 535.
The Poldark Saga - wersja polska
1. Ross Poldark.( 2016)
2. Demelza. (2016)
3. Jeremy Poldark.(2016)
4. Warleggan.
5. Czarny Księżyc.
6.Cztery Łabędzie.
7. Fala gniewu.
8. Przybysz z morza.
9. Taniec młynarza.
10. Puchar miłości.
11. Pogięta szpada.
12. Bella Poldark.
Uwielbiam :)
OdpowiedzUsuńKsiążki nie czytałam, podobnie jak części pierwszej, ale serial owszem oglądałam z ochotą, a nawet oczekiwałam tych - nie pamiętam już teraz - piątkowych (chyba?) wieczorów.
OdpowiedzUsuńCiekawa jestem, co będzie dalej? :)
Warto, dla mnie to klasyka. Piękny język i styl. fantastycznie się czyta. Obecnie wyczekuję drugiego sezonu serialu :)Tak, to byly piątkowe wieczory :)
Usuń