Broszurowa ze skrzydełkami
ISBN: 978-83-240-1390-6
Rok wydania: 2010
Ilość stron: 424
Ta książka to nie wywiad rzeka, lecz zapis wspólnych poszukiwań.
To zdanie znajdziemy na tylnej okładce książki. Dla mnie jedno nie wyklucza drugiego. To książka pełna spokoju, nostalgii i pozytywnych wibracji. Powstała ona na bazie rozmów przeprowadzonych przez Jolantę Steciuk z Heleną Bortnowską w latach 2005-2007. Oprócz rozmów mamy wplecione tu szerokie fragmenty z twórczych zapisków Pani Haliny z ponad piędziesięciu lat. Połowa esejów ukazała się drukiem po raz pierwszy. Całą pozycję wzbogacają liczne fotografie.
Z książki wyłania nam się obraz Pani Haliny nie tylko jako kobiety wykształconej i oczytanej, mającej wyraziste i niezmienne poglądy, ale przede wszystkim jako kobiety bardzo ciepłej, życzliwej, udzielającej dobrych rad i otwartej na ludzi. Właściwie większa część książki stanowi swoisty poradnik życia. W słowach Pani Halina przekazuje nam, jakie wartości są w życiu najważniejsze i czym powinniśmy się kierować, aby nie stracić właściwego kierunku. Opowiada o swoim dzieciństwie w okupowanej Warszawie, wolontariacie w hospicjum, pracy zawodowej, pisaniu relacji z obrad II soboru Watykańskiego, licznych podróżach, udziale w różnego rodzaju demonstracjach, czasach komunizmu, ruchu ekumenicznym, tożsamości i sumieniu. Na pytanie jak żyć odpowiada:
Żyć ku innym, ku Bogu, ku tym wartościom, które mnie zobowiązują przez to, że są tym, czym są, ku temu, na co moje sumienie reaguje nakazem „czyń to”. To nie wymaga uzasadnień, ale to wymaga kontaktu. Aby kontakt był żywy, musi czyś się żywić: refleksją, kontemplacją. Człowiek, który żyje „z ręki do ust”, gubi ten kontakt. (s.344)
Dowiadujemy się o działaniach operacyjnych służb bezpieczeństwa wobec rodziny Pni Haliny już od roku 1949. Czytamy o działalności Pani Haliny w trudnych początkach lat 80. Bohaterka wspomnień powraca do znajomości z Janem Pawłem II i księdzem Tischnerem. Wspomina przyjaciół i znajomych oraz analizuje ważne wydarzenia z dwudziestowiecznej historii Polski. Opowiada o najważniejszych wydarzeniach ze swojego życia prywatnego i miłości do męża Kazimierza Dąbrowskiego. Dowiadujemy się zawsze dla niej ważne były książki. Na końcu tej pozycji znajdziemy „Niezakurzone książki”, listę wybranych.
Z każdą książką, jak z człowiekiem, nawiązuje się niepowtarzalną relację, która dojrzewa, każe powracać do tekstu, a jeśli to niewykonalne, to przynajmniej w myśli muszę odtworzyć pewien fragment mentalnego filmu, jakiemu książka dała początek. (s. 409)
To książka, która wzrusza i porusza serce. Mamy wiele anegdot, ale również słów skłaniających do przemyśleń i głębokiej refleksji. Warto nadmienić, że Pani Halina jest osobą bardzo aktywną. Ważna nowość książkowa na polskim rynku wydawniczym.
Myślennik blog Heleny Bortnowskiej
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.