Nie mogłabym zapomnieć, że rok 2013 został ogłoszony rokiem Juliana Tuwima, Witolda Lutosławskiego oraz Powstania Styczniowego na Litwie (Uchwała Sejmu z 22 maja 2012 r.) i w Polsce (Uchwała Senatu z dnia 3 sierpnia 2012 r.). 22 stycznia minie dokładnie 150 lat od ogłoszenia manifestu w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy. Z tej okazji ponownie zajrzałam, tym razem już własnego egzemplarza, do książki albumowej ze wstępem autorstwa Wiesława Juszczaka poświęconej pięciu cyklom grafik Artura Grottgera: Warszawa I (1861), Warszawa II (1862), Polonia (1863), Lituania (1864-66) oraz Wojna (1866-67).
Nie będę tu zajmować się biografią Artura Grottgera (1837
– 1867), warto jednak zaznaczyć, że sam nie brał czynnego udziału w powstaniu,
ani nie był świadkiem wcześniejszych wypadków warszawskich. Juszczak we wstępie opisuje jak powstawały poszczególne
cykle Grottgera i na tle, jakich wydarzeń historycznych i dokonuje krótkiej analizy
każdego z kartonów. Cykle Warszawa I i
Warszawa II były odpowiedzią na
wydarzenia warszawskie i manifestacje, jakie miały miejsce przed wybuchem
powstania. W marcu 1863 roku powstał cykl
Polonia. Cykl rysunków Wojna,
rozpoczęty został w 1866 w Porębie i przeznaczony był do eksponowania na
paryskiej Wystawie Powszechnej w 1867.
Dramatyczne
wydarzenia mające miejsce w latach 60. XIX wieku Artur Grottger ukazywał
poprzez pryzmat wydarzeń z życia jednostek, anonimowych ludzi, mających własne
doświadczenia i przeżycia, choć będących daleko od bohaterstwa. W cyklach
warszawskich autor ogranicza się do ukazania zaledwie kilku postaci, ale
widzimy przed sobą wielki obraz stołecznej zbiorowości. Tyle, że Grottger potrafił tak uchwycić gest,
teatralny ruch, napięcie całej postaci i wyrazić emocje, że obserwator staje
się mimowolnym uczestnikiem wydarzeń i identyfikuje się i solidaryzuje z
przedstawianą sceną. Dodatkowo w cyklu Polonia
artysta w sposób alegoryczny przedstawia walkę Polaków z zaborcą poprzez użycie
na karcie tytułowej kostiumu antycznego. W przedstawieniu tym Polska jest
zniewolona przez trzech zaborców. W kamieniu wykuta jest data 1863. Sprawia to,
że walka o wolność nabiera charakteru uniwersalnego i ponadczasowego. Przedstawienia
związane z nocnym przymusowym wcieleniem do wojska w nocy z 15 na 16 stycznia
1863 roku (branka), kuciem z zaciętością kos przeznaczonych dla powstańców,
rozpaczliwą bitwą i zdobyciem dworu nabierają wymiaru intymnego, wkraczają,
bowiem w obszar domowego ogniska. Obserwator odczuwa cierpienie i łatwo
odczytuje tragizm postaci. Niezatarte
wrażenie zostawiają również kartony z cyklu Lituania, w którym widoczny jest mistyczny romantyzm. Wizyjność i
romantyczne uniesienia dominują w obrazach śmierci i wyobrażeniu ponurego i
zimnego lasu. Z kolei w cyklu Wojna przenikają
się elementy antyczne i współczesne. Znaleźć tu można oblicza splądrowanego
domostwa, ludzi ograbiających rannych i zabitych, rozpacz, klęskę głodu
spowodowaną przez działania wojenne.
Cykl Grottgera poraża swoim przekazem nawet w XXI wieku. Męczeństwo narodu i swoista romantyczna
martyrologia jest jasno widoczna. Mimo, że twórczość Grottgera można uznać za
anachroniczną charakteryzującą się teatralnym patosem i romantycznymi
uniesieniami, to niewątpliwie stanowi ona pewnego rodzaju reportaż historyczny
będący nasycony symboliką.
Warto nadmienić, że książka została wznowiona nakładem
reprintu przez wydawnictwo Arkady w 2007 roku w takiej samej technice jak to było
pierwotnie.
Wiesław Juszczak, Artur Grottger. Pięć cyklów, wydawnictwo Arkady, wydanie 2007 - reprint wydania z roku 1957, oprawa twarda z obwolutą, stron 100.
CAŁY CYKL - PINAKOTEKA
Wiesław Juszczak - Urodzony w 1932 roku, historyk, teoretyk i filozof sztuki, profesor w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim oraz Instytucie Sztuki PAN. Zajmuje się głównie historią i teorią sztuki polskiej przełomu XIX i XX wieku oraz angielskiej XVIII i XIX wieku. Jego wszechstronne zainteresowania badawcze obejmują także inne dziedziny nauki: literaturę, historię kultury, filologię klasyczną, starożytną filozofię oraz film. Wiesław Juszczak jest autorem wielu książek, między innymi Wojtkiewicz i nowa sztuka (1965), Fakty i wyobraźnia (1972), Malarstwo polskie: Modernizm (1978), Młody Weiss (1978), Postimpresjoniści (1985) oraz Zasłona w rajskie ptaki albo O granicach «okresu powieści» (1981).
*zdjęcia własne
Piękny album. Ja o Grottgerze nic w swoich zbiorach nie mam, może pojedyncze reprodukcje dzieł w "Malarstwie polskim" Dobrowolskiego.
OdpowiedzUsuńZ okazji Roku Tuwima może ukaże się jakaś jego biografia?
Album o Grottgerze dorwałam przed paroma miesiącami w Matrasie za 19,90.
UsuńNa biografię Tuwima też po cichu liczę:)
Wydano do tej pory książkę Piotra Matywieckiego, "Twarze Tuwima", Wab 2007. To chyba ostatnia, ale nie jestem pewna.
W rysunkach Grottgera jest coś niezwykle przejmującego. Uwielbiam jego "Muzykantkę" którą widziałam lata temu w Zamku w Montresor. Jest zachwycający. Na pewno sięgnę po ten album. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńZgadzam się:)
UsuńLe Château de Montrésor robi wrażenie:) Jestem wielbicielką architektury tego rodzaju i nie omieszkałam pobuszować po stronie zamku:)
Pozdrawiam