Małgorzata Gutowska-Adamczyk, Marta Orzeszyna, Paryż. Miasto sztuki i miłości w czasach belle epoque.

Na książkę autorstwa tandemu Małgorzaty Gutowskiej – Adamczyk i Marty Orzeszyny czekałam z wielką niecierpliwością, bo powzięty temat interesujący, bliski mojemu sercu, a osobowości Autorek nader ciekawe i w dodatku jak okazało się podczas lektury, wzajemnie uzupełniające się w posiadanym zdolnościom i zdobytej wiedzy.

Paryż. Miasto sztuki i miłości w czasach belle époque to książka bogato ilustrowana, oparta na szerokim materiale źródłowym. Zapewniam, że potencjalny czytelnik będzie wielce usatysfakcjonowany z lektury. W pozycji główną rolę odgrywają elementy historyczne, społeczne, ekonomiczne i kulturowe, charakterystyczne dla lat obejmujących la belle époque (przyjmuje się, że od końca wojny francusko - pruskiej do wybuchu I wojny światowej). Autorki poruszyły takie tematy jak: wystawy powszechne, życie codzienne biednej i bogatej warstwy paryżan, artystyczne, architektura Paryża i jego przebudowa, moda, sytuacja kobiet, przyjęte i tolerowane sposoby zachowań w towarzystwie, sposoby na spędzanie wolnego czasu, rozrywka, rozwój miasta od strony ekonomicznej wraz z warunkami pracy, powstałymi sklepami, fabrykami, bazarami. Odnaleźć tu można liczne ciekawostki, anegdoty oraz co mnie bardzo ucieszyło, obszerne fragmenty ze źródeł nie tylko historycznych, ale także zaczerpniętych z literatury pięknej. O ile czytelnik orientuje się, kto był uważny za dandysa, kloszarda czy loretkę, to już na pewno nie będzie pewien do końca któż to uchodził za fläneura, midinetkę, gryzetkę, gigolettes, a kim byli bukiniści. Kobiety zadowoli opis typowej paryżanki, a mężczyzn – męskiej elity. Autorki przedstawiają sławne ówczesne osobistości, a wśród nich: Julesa i Edmonda Goncourtów, Augusta Rodin, parę Paula Verlaine’a i Arthura Rimbaud, Apollinaire’a.

Znajdziemy tu również wzmianki o tym, co i w jaki sposób reklamowano, co drukowały wówczas paryskie gazety, jakimi plotkami i skandalami wówczas żył cały Paryż i jakie donosiły smutne wiadomości. Mowa jest również o Polakach (tu mamy osobny rozdział) i innych nacjach mieszkających w mieście świateł. Autorki nie zapominają o wielkich i niezapomnianych artystkach takich jak Isadora Duncan czy Sarah Bernhardt, skandalistce Colette, noblistce Skłodowskiej – Curie oraz o Paryżu, jako kolebce sztuki. Wystawy obrazów, spektakle teatralne, muzyka, wpływ sztuki japońskiej. Mowa jest o Montmartre i Montparnasse. Autorki nie zapominają również o kabaretach, operze, restauracjach, kawiarniach, miejscach, gdzie udawano się na spacery. 

Książka stanowi bardzo ciekawą lekturę i jest kompendium wiedzy na temat życia ówczesnego Paryża. Na końcu książki czytelnik odnajdzie przypisy i wykaz źródeł. Pozycja zostało ładnej została wydana w bardzo ładnej oprawie graficznej, kartki są szyte, papier dobrej jakości, a okładka twarda. Dodajmy do tego bogaty zbiór materiałów ilustracyjnych w postaci fotografii, rycin, reklam, wycinków z gazet i książek. Jest to książka dobrze napisana, do której z pewnością chce się powracać i czytać na nowo. Niewątpliwie warta jest zauważenia i polecenia.

 

Małgorzata Gutowska-Adamczyk, Marta Orzeszyna, Paryż. Miasto sztuki i miłości w czasach belle epoque, Wydawnictwo Naukowe PWN, październik 2012, oprawa twarda, stron 408.

 strona książki

strona na facebooku

* zdjęcia własne wykonane wieczorową porą