8 grudnia 2010

Ewa Kopsik, Uciec przed cieniem.

miejsce wydania: Gdynia
data wydania: 2010
nr wydania: I
ISBN: 978-83-61194-38-5

Bohaterką powieści Ewy Kopsik jest młoda kobieta, którą poznajemy w okresie stanu wojennego. Jest zamężna, ale nie ma dzieci. Wraz mężem mieszka w hotelu przeznaczonym dla muzyków we Wrocławiu. Nie przepada za towarzyskim spotkaniami. Wydaje się być wyalienowana. Woli ciszę spokój. Nie potrafi wyrażać swojego zdania. Jest kobietą uległą i stara zawsze zgadzać się z mężem. Rezygnuje dla niego z pracy, nie jest jednak dobrą gospodynią domową. Emocjonalnie bardzo związana jest z człowiekiem, którego poślubiła. Mąż Tadeusz to śpiewak operowy, który dostąpił zaszczytu podpisania kontraktu z operą wiedeńską na dwa lata. Dzięki pewnemu Wujaszkowi Geniowi – wpływowemu partyjniakowi. Tadeusz decyduje się na wyjazd. Decyzja zapadła bez udziału naszej bohaterki, która milcząco aprobuje wszelkie poczynania męża. Jednocześnie zdaje sobie sprawę, że nie jest szczęśliwa w małżeństwie, które uznaje jednak za swego rodzaju swój awans w statusie społecznym. Od okresu studiów stara się nie przyznawać do wiejskiego pochodzenia mimo tęsknoty, jaka ją ogarnia na myśl o rodzimej wsi. Mimo przeprowadzki do Wiednia, młoda kobieta nadal nie może sobie znaleźć swojego miejsca. Lękała się samotności, porzucenia, zdrady, wolności, z której nie potrafiła skorzystać. Zdawała sobie sprawę z tego, że mąż ugania się za innymi kobietami. Nie dba również o jej potrzeby, marzenia i plany. Pewnego dnia po prostu ją opuszcza dla innej. Z czasem kobieta odzyskuje pewność siebie, niezależność, odwagę. Postanawia zostać w Wiedniu, znaleźć radę i dać sobie radę sama. Powoli wracają jednak wspomnienia z dzieciństwa.

Książka opowiada o próbie odnalezienia własnej drogi, własnej prawdziwej tożsamości. To również próba rozliczenia się z prześladującą bohaterkę przeszłością. Opowieść przedstawia niezaprzeczalny fakt nieuświadomionego wpływu niektórych ludzi na nasze życie, na ukształtowanie naszej osobowości.

Bohaterka powieści jest zarazem narratorką. Opowiada o swoim życiu, emocjach, bezradności, rozczarowaniach. To powieść o wielkiej tonacji smutku i melancholii. Nastrój przygnębienia potęguje ponad to stan wojenny, nawiązanie do „Solidarności” i komunizmu. Książka na wieczorne zamyślenie.

4 komentarze:

  1. Książka jak widzę bardzo ciekawa i chyba w "moim typie". Wpisuję na listę do kupienia. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Mnie również bardzo sie podobała, styl pisania pomimo takiego tematu lekki:)

    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  3. ksiazka czeka na stosiku. ale widzę że warto, juz kilka recnezji przeczytalam na plus

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.