20 czerwca 2010

Doretta Braga, Mój syn, Anioł, który wybrał życie.

Pelplin 2010 r.
oprawa miękka
stron 166

Książka oparta na wspomnieniach samej autorki, w której opowiada o doświadczeniu, jakie przeżyła w swoim życiu chcąc być, a potem już będąc matką. Doretta Braga była szczęśliwa w małżeństwie, ale dopiero po dwunastu latach wraz z mężem postanowiła zdecydować się na dziecko. Wcześniej oczywiście marzyła o nim, snuła plany, ale najważniejsza jednak była praca i kariera. Pierwsze dziecko straciła, w tym samym niemal czasie, kiedy to w skutek oderwania łożyska zmarło dziecko jej szwagierki. Był to podwójny cios dla rodziny. Mimo to, autorka nie przestała marzyć o dziecku. Ponownie obie kobiety zaczęły spodziewać się dziecka. Doretta Braga opowiada o dziewięciomiesięcznym oczekiwaniu na nie. Niestety wskutek opieszałości i lekkomyślności lekarza prowadzącego, który odwlekał wykonanie cesarskiego cięcia nawet po terminie porodu, jeszcze w łonie matki wystąpił wylew krwi do mózgu dziecka. O tym jednak miała się dowiedzieć Doretta dopiero po porodzie. Od tej chwili trwała bezustanna walka o zdrowie syna. Wielokrotne pobyty w szpitalach, liczne badania, kolejne wykryte choroby. Autorka opowiada o własnych uczuciach, czasami przychodzącej chwilowej rezygnacji, cierpieniu i wewnętrznym bólu. Opisuje jak uczyła się cierpliwości i wytrwałości w pokonywaniu trudności w nauce syna Maksymiliana podstawowych czynności w życiu codziennym. W tym wszystkim miała wsparcie wspaniałego męża i rodziców. Autorka zwraca również uwagę na włoską służbę zdrowia, na niekompetentnych i często mało sympatycznych lekarzy.

To książka, która wzbudza emocje. Pozwala nam również zastanowić się nad naszym życiem, docenić je i uszanować to, co mamy. Małe smutki, jakie przeżywamy, na co dzień nic nie znaczą w porównaniu z wielką walką na rzecz zdrowia i wychowania syna.

***
Doretta Braga
Autorka urodziła się w 1959 roku. Jest mamą Maksymiliana (14lat) i przewodniczącą jednej z sekcji Stowarzyszenia Rodziców z Naszej Rodziny we Włoszech. Stowarzyszenie ma na celu obronę praw dzieci niepełnosprawnych i ich rodzin. Opowiadanie jej autorstwa pt. ,,Pokój” zdobyło w 2002 roku wyróżnienie Nagrody Literackiej ,,Arka uczuć” nadane przez Arkę – Stowarzyszenie Rodziców Dzieci niepełnosprawnych w Seprio.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.