Właściwie nie wiem czy powinno się pisać o twórczości wielkich poetów. Wobec takiej twórczości jestem maluczka, ziarnkiem wśród bezkresu tego świata.
Tomik zawiera dziewiętnaście wspaniałych wierszy wybitnej poetki. Pisze o rzeczach oczywistych, ale potrafi im nadać odpowiednie określenia. W słowach oswobadza uwięzioną myśl. Wiersze są lekkie i przyjemne w odbiorze. Co za ulga czytać Szymborską po wysłuchaniu bełkotliwych wiadomości w radiu czy telewizji. „Tutaj na Ziemi jest sporo wszystkiego”. „Żyjemy dłużej,/Ale mniej dokładnie/I krótszymi zdaniami”, bo żyjemy w biegu, szybko i bezboleśnie pogrążając się w głupocie. Pisze o zaborczej pamięci, portrecie bliskiej osoby też z pamięci, o tym co przynoszą sny. W wierszu „Metafizyka” zaznacza, że „Było, minęło./Było, więc minęło” nawet to że się jadło kluski ze skwarkami.
Wiersze warte zastanowienia i wielokrotnego przeczytania.
"Właściwie nie wiem czy powinno się pisać o twórczości wielkich poetów."
OdpowiedzUsuńZawsze masz prawo wypowiedzieć się na temat tego, co przeczytałaś! A najważniejsze jest to, czy Ci się podobało, czy nie! Poza tym pisząc "Wobec takiej twórczości jestem maluczka, ziarnkiem wśród bezkresu tego świata" od razu odkrywasz, że to tylko taka kokieteria z Twojej strony! :D Serdecznie pozdrawiam!
Wypowiadać tak, ale chyba nie na miejscu jest tu krytykować:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam