Andrée Chedid, Żona Hioba.

Wydawnictwo Bernardinum

przekład Piotr Sykut

wydanie 2010

oprawa miękka

ISBN 978-837380-823-2

stron 68

„Żona Hioba” to krótkie opowiadanie nawiązujące swoją treścią do biblijnej Księgi Hioba. Hiob żył w kraju Us i był jednym z najbogatszych i najszlachetniejszych ludzi w okolicy. W młodości połączyła go miłość do pięknej kobiety, z którą postanowił dzielić życie. Mieli siedmiu synów i trzy córki. Hiob był wiernym czcicielem Boga, prawym, uczciwym. Bóg szczycił się swym wiernym i kochającym go sługą. Szatan uważał jednak, że Hiob tak naprawdę jest słaby i w sytuacji wielkiego cierpienia opuści Pana. Nakłonił, więc Boga, aby poddał Hioba próbie. Wtedy Chaldejczycy uprowadzili wielbłądy, a huragan zwalił dom, grzebiąc w gruzach synów i córki. To waśnię tę chwilę wybrała Andrée Chedid za początek swego powiadania. Obserwujemy ból kobiety i rozdarcie mężczyzny. Hiob nie wypowiedział żadnej skargi, ale przez kilka dni trwa w pozycji przykucniętej, nieruchomy, na podłodze. Nie myje się, nie chce jeść, a jego ciało pokrywają odleżyny, pęcherze. Pojawia się trąd. Kobieta podziwia jego odwagę i wytrzymałość. Sama jednak nie potrafi znieść widoku cierpiącego męża. Krzyczy, aby Hiob złorzeczył Bogu i nie trwał w swej prawości. Reakcja Hioba jest natychmiastowa w obronie Boga. Zaczęli go odwiedzać przyjaciele: Elifaz, Bildad, Sorafz.

Żona Hioba to kobieta, która namawia swojego męża do popełnienia grzechu, do odwrócenia się od Boga. Zamiast stać przy mężu wypowiada okrutne słowa. Być może zachowuje się tak, ponieważ chciała wstrząsnąć swoim mężem i pobudzić do życia. Na pewno odczuwała wielki ból wiedząc o śmierci swoich dzieci, a nie widząc buntu ze strony męża. Czy była jednak kobietą słabej wiary? Z Biblii wiemy, że gdy Hiob budzi się z apatii, Bóg wynagradza go dwukrotnie.

Andrée Chedid stworzyła opowiadanie pełne smutku, niezawinionego cierpienia, melancholii, ale przede wszystkim miłości do Boga i miłości dwojga starszych ludzi.

***

Andrée Chedid jest autorką ważnych dzieł teatralnych, poetyckich, literackich. Jej opowiadania, powieści, zawsze bardzo naznaczone wpływem środkowego Wschodu, zdobyły przez lata szeroką publiczność. ,,Próbuję traktować powieść jak obraz z życia i jaki mit” Dwie z jej powieści – szósty dzień i L'Autre (Inny) (wyd. Flammarion, 1960 i 1969) zostały zaadaptowane dla kina.