16 grudnia 2009

Petra Morsbach, Sługa boży.


Wydawnictwo Homini
wydanie 2009.r
ISBN: 978-83-615-6872-8
Format: 13.0x21.0cm,
352 stron
Oprawa: Miękka

Bohaterem powieści jest proboszcz parafii w Bodering Izydor Rattenhuber. Nasz bohater ma rude włosy i od dziecka się jąka. Swoje dzieciństwo, które nie należało do tych najłatwiejszych, spędził gdzieś w Lesie Bawarskim. W rodzinie, w której się wychowywał nie było ani miłości, ani pieniędzy, ani ciepła i bliskości. Gdy jako dorastający chłopiec poznaje księdza Stettnera, staje się on dla młodego Isidora autorytetem i swego rodzaju mentorem. Isidor odkrywa również, że przy czytaniu Pisma Świętego nie jąka się. Przez wiele lat aż do śmierci księdza Stettnera będą utrzymywać kontakt, a Isidor będzie nawet jako kapłan szukał u niego rady i pocieszenia. Dzięki księdzu Stettnerowi Isidor kontynuuje naukę i wstępuje do seminarium duchownego.

Właściwa akcja powieści obejmuje zaledwie kilka dni, od ostatniej niedzieli adwentowej do drugiego dnia świąt Bożego Narodzenia. Koleje życia Rattenhubera poznajemy dzięki zastosowaniu retrospekcji. Isidor wraca do swojego dzieciństwa, czasów seminaryjnych, przełożonych, organizowanych pielgrzymek, przyjaciół, kolegów księży, znajomych, krewnych, nawet miłości do kobiety. Jest to opowieść o życiu codziennym księdza, o jego rozczarowaniach, smutkach, radościach, wyzwaniach, pokusach, załamaniach, spotkaniach z ludźmi. Jest to również książka, która próbuje znaleźć odpowiedzi na trudne pytania, takie jak, po co obowiązuje celibat i czy ma sens w świetle tego, że nie wszyscy duchowni przestrzegają tej zasady. Autorka podkreśla, że życie duchownego, mimo że otoczony jest zawsze ludźmi, jest życiem samotnika. Nie każdy jest jednak stworzony do takiego życia. Wielu duchownych wpada w alkoholizm, inni odchodzą.

Jak podkreśla wydawca, powieść Sługa boży nie jest książką krytyczną wobec Kościoła. Podsumowuje niejako życie Isidora jako kapłana, jego plusy i minusy. To książka, która zmusza do myślenia zwłaszcza w kończącym się obecnie okresie adwentowym. Każdy rozdział poprzedzony jest odpowiednim cytatem z Pisma Świętego, a większy dział fragmentem z liturgii święceń kapłańskich.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.