Eloisa James, Brzydka księżniczka.

Brzydka Księżniczka Eloisy James wchodzi w skład bajkowego cyklu Fairy Tales. Dziewiętnastoletni James Ryburn to dziedzic tytułu księcia Ashbrook. Natomiast Teodora to podopieczna księcia, która wraz z matką znalazła się po śmierci ojca pod jego opieką. Książę Ashbrook sprawował pieczę również nad wielkim posagiem Teo. Tyle tylko, że poczynił kilka niefortunnych inwestycji, który nadwyrężyły nie tylko majątek księcia, ale również naruszyły pieniądze należące do posagu Teodory. Jedynym wyjściem dającym możliwość uratowania majątku Ashbrooków było pozyskanie pozostałych pieniędzy panny Saxby. Toteż książę wpadł na pomysł, aby jego syn ją poślubił. Aby to uzyskać stosuje wobec Jamesa szantaż, ale ten również nie jest mu dłużny. Gdy podpity całuje Daisy, zmienia zdanie wobec perspektywy zawartego z nią małżeństwa. Tyle tylko, że przyszły lord Islay nie potrafił do końca wybaczyć sobie własnej zdrady wobec przyjaciółki. Mimo, że razem się wychowywali, obserwował Daisy poprzez pryzmat raczej towarzyszki zabaw niż siostry. Widzi jej wnętrze, a nie wygląd zewnętrzny, bardziej pasujący do chłopca. Gdy więc dochodzi do zawarcia związku małżeńskiego, salonowe towarzystwo jest przekonane, że małżeństwo przetrwa może pół roku. Prasa okrzyknęła Teodorę brzydkim kaczątkiem. No cóż, wiele się nie pomylili. Po zaledwie dwóch dniach wybuchła niezła awantura, a jej konsekwencje będą miały miejsce w następnych latach.

Eloisa James nawiązała w powieści do bajki J. Ch. Andersena, przenosząc ją w realia 1820 roku. Autorka pozostawia jednak od siebie słowo do czytelnika, dlaczego nawiązała do bajki wydanej po raz pierwszy dopiero w roku 1843. Mamy, więc brzydką dziewczynę o pięknym wnętrzu, bystrą, kreatywną, która z biegiem lat zmienia się w pięknego łabędzia. Stąd też symboliczny w powieści płaszcz z łabędziego puchu okrywający Teo na jednym z przyjęć. Jak na młodą dziewczynę, Daisy miała bardzo rozsądne podejście do życia i do zarządzania majątkiem. James jak dla mnie bardzo szybko poddał się decyzji Daisy. Potrzebował aż siedmiu lat i zagrożenia własnego życia, aby podjąć właściwe decyzje. 

Niewątpliwie Eloisa James miała dobry pomysł na powieść i gdzieś trzy czwarte książki jest dobra. Autorka podzieliła powieść na „Przedtem” i „Potem”. Momentem kulminacyjnym rozdzielającym  części stają się wydarzenia drugiego dnia po zawarciu małżeństwa Daisy z Jamesem. Nawet nazbyt fantastyczny wątek piracki mi nie przeszkadzał. Świetnie też ukazała dojrzewanie bohaterów w latach rozłąki. W większości książek owe siedem lat minęłoby z przewróceniem strony. Tutaj autorka skupia się na perypetiach bohaterów, nawet gdy w ogóle nie mają ze sobą kontaktu. Nie ma jednak w powieści równego tempa i poziomu emocjonalnego. Ostatnia część książki, moim zdaniem, została specjalnie przedłużona i jestem nią rozczarowana. Lubię jednak styl Eloisy James, ponieważ jako jedna z nielicznych autorek potrafi znakomicie posługiwać się metaforą. HEA z bajką w tle.

Eloisa James, Brzydka księżniczka, wydawnictwo Amber, wydanie 2014, tytuł oryginalny; The Ugly Duchess, przekład Agnieszka Kowalska, cykl: Fairy Tales, tom 4, oprawa miękka, stron 304.

Cykl Fairy Tales (Żyli długo i szczęśliwie)

1. Pocałunek księcia
2. Piękna ujarzmia bestię
3. Zwierciadło komplementów
4. Brzydka księżniczka
   Teodora Saxby + James Ryburn
5. Wieża miłości
   Edith Gilchrist + Gowan Stoughton