Anne D'Alleva, Jak studiować historię sztuki.

Anne D’Alleva jest profesorem historii sztuki i Women’s Studies na University of Connecticut.  Książka jest rodzajem skryptu, podręcznika i stanowi pomoc naukową dla studiującego historię sztuki, kierunku dla ludzi o wysokim poczuciu estetyki i wrażliwością na sztukę. Jak sama autorka przyznaje książka powstała po to, aby stanowić pewnego rodzaju wstęp wprowadzający w zagadnienia historii sztuki. 

W tym swoistym podręczniku czytelnik odnajdzie podstawowe kwestie pomocne w studiowaniu omawianego kierunku. Rozdział pierwszy jest wprowadzeniem do historii sztuki, jako dyscypliny naukowej. Autorka omawia w nim definicje i cele historii sztuki i historii, ale także rozróżnia pokrewne dziedziny takie jak krytyka artystyczna, socjologia, antropologia, estetyka, studia nad kulturą, studia nad kulturą wizualną. Zwraca również uwagę na warsztat historyka sztuki. W tym zakresie omawia czytanie opisów dzieł sztuki. Rozdział drugi poświęcony został analizie formalnej, czyli jest zwróceniem uwagi czytelnika na kolor, linię, płaszczyznę i bryłę, skalę, kompozycję w dziełach sztuki. Przy okazji przypomina analizę formalną Wölffina. W kolejnym rozdziale poruszony został zakres analizy kontekstualnej, czyli to, co wpływa na zrozumienie dzieła w danym momencie kulturowym. Autorka zwraca uwagę na rożne rodzaje interpretacji dzieła sztuki i dokonuje przykładowych analiz. Rozdział czwarty nauczy czytelnika jak pisać prace z historii sztuki ze zwróceniem uwagi na sposoby budowania przypisów i bibliografii, ułożenia ilustracji, redagowania tekstu i wytycznymi, które dotyczą najczęściej spotykanych problemów stylistycznych.  Dalej Autorka udziela również czytelnikom rad jak odpowiednio przygotować się do egzaminów i sporządzić efektywne notatki z wykładów. Zajmuje się także dziejami historii sztuki.

Budowa książki jest prosta, bowiem każdy rozdział poprzedza akapit wprowadzający, a kończy krótkie podsumowanie zaznaczające to, czego należy się z niego nauczyć. W książce odnaleźć między innymi można słownik terminów, bibliografię z rozróżnieniem na język angielski i język polski i indeks nazwisk. Książka jest niewątpliwie wskazówką pomocną w studiowaniu historii sztuki. Nie trzeba jednak jej czytać od początku do końca, ale można potraktować ją wybiorczo, według podejmowanych tematów. Napisana jest jednak w sposób zrozumiały nawet dla laika. Anne D’Alleva zajęła się tematem w sposób szczegółowy, acz trzeba zaznaczyć, że obok jasnych informacji można zawsze znaleźć również te, o których czytelnik nie wiedział. Każdorazowo stawia pomocne pytania, podaje przykłady i wskazuje niezbędną lekturę. Co więcej nie są to tylko suche tłumaczenia, bowiem w książce znaleźć można ilustracje z pouczającymi komentarzami. Co ciekawe, zamieszczona również została tablica ilustracji analogicznych, znajdujących się w najważniejszych podręcznikach do historii sztuki, ale zaznaczam, że nie są to polskie podręczniki. To książka w której czytelnik znajdzie wiedzę teoretyczną, którą można znakomicie wykorzystać w praktyce.

 

Anne D`Alleva, Jak studiować historię sztuki, wydawnictwo Universitas, wydanie 2013, tłumaczenie: Eleonora Jedlińska, Jakub Jedliński, seria: Jak czytać..., oprawa miękka ze skrzydełkami, stron 196.