Marcia Willett, Tydzień w zimie.

Ach, jak ta Willett pisze! Tak sobie westchnęłam po przeczytaniu powieści Tydzień w zimie. To druga powieść tej pisarki, która ukazała się nakładem wydawnictwa Replika i którą miałam możliwość przeczytać. Tydzień w zimie znaczenie bardziej podobał mi się od Letniego domku, ale potwierdził również mój zachwyt nad twórczością Willett.

Moorgate to dom z tradycjami wybudowany wśród wrzosowisk Kornwalii z dala od Londynu i siedzib ludzkich. To on stanowi jakby centrum opowieści i skupia na sobie uwagę bohaterów. Maudie Todhunter odziedziczywszy go po swoim mężu, po dwóch latach od jego śmierci, ze względu na kłopoty finansowe postanowiła sprzedać Moorgate. Sama zamieszkuje w domu po swoim ojcu. W celu uzyskania lepszej ceny nieruchomości zatrudniła Roba Abbota, który pokochał w skrytości remontowany dom. O nieruchomość dopytują się potencjalni kupujący, a pewnego zimowego dnia zjawa się tu ciężko chora Melissa. Ze sprzedażą domu nie może pogodzić się Selina, pasierbica Maudie. Kobieta nigdy nie zaakceptowała Maudie, jako matki, co więcej odstręczała swoje dzieci od kontaktów z przybraną babką. Maudie została jednak pokochana przez córkę Seliny, Posy. Tak mniej więcej przedstawia się konstrukcja fabuły. Reszta to tajemnice, liczne zmartwienia, nieporozumienia, a nawet niespodzianki.

Czar tej powieści tkwi nie tylko w pomysłowej fabule, ale również w sugestywnych opisach. Można się dosłownie przenieść do domu w Kornwalii i zobaczyć przez jego okna wrzosowiska lub usłyszeć skrzek gawronów. Wielkie znaczenie ma dobry przekład, za który odpowiedzialna była Agnieszka Podruczna. Fabuła i dialogi są bardzo dobrze skonstruowane, a Autorka stopniowo uwalnia emocje i odsłania kulisy rodzinnych niesnasek i tajemnic. To powieść o zawiłych stosunkach rodzinnych, relacjach między rodzicami a córką, macochą a pasierbicą, przybraną babcią a wnuczką, siostrą a bratem oraz między małżonkami. To również książka o miłości od pierwszego wejrzenia, o czerpaniu radości z każdego dnia i nietrwonieniu danego nam czasu.

Warto nadmienić, że okładka była wybrana w internetowym głosowaniu /również na nią glosowałam/, podobnie jak to było w przypadku Letniego domku. Zapewniam, że tytuł znajduje odzwierciedlenie również w fabule, a krokusy na okładce wskazują, że zima nie jest jedyna porą roku, podczas której toczy się akcja. Moim zdaniem to pełna ciepła lektura, która potrafi wywołać refleksje. Polecam.

Marcia Willett, Tydzień w zimie /A Week in Winter/, wydawnictwo Replika, przeklad: Agnieszka Podruczna, wydanie marzec 2012, oprawa miękka ze skrzydełkami, stron 464.

p.s. w przygotowaniu wydawnictwa kolejne książki Willett: Godzina dzieci, Wspomnienia burzy, Tacy byliśmy.