Patrick Gale, Notatki z wystawy.

Wydawnictwo Nasza Księgarnia

Tytuł oryginalny Notes from an Exhibition
Przekład Anna Klingofer
Wydanie 2009
ISBN 978-83-10-11734-2
Format130×197mm;
oprawa twarda
stron 376

Bohaterami powieści są członkowie jednej rodziny. Autor ukazał ich życie na przestrzeni lat. Przede wszystkim pokazał jak życie jednej osoby może wpłynąć na ukształtowanie się życia najbliższych.

Rachel Kelly to utalentowana i ceniona w artystycznym świecie malarka abstrakcyjna. Gdy maluje przez kilka godzin, zamyka się w pracowni na strychu rodzinnego domu. Robi to nawet wtedy, gdy dzieci opuściły już dom i mieszka tylko z mężem Antonym. Mając sześćdziesiąt dziewięć lat Antony komunikuje się z nią najczęściej przez interkom. Rachel ma talent i uwielbia malować. Nie daje się podporządkować istniejącym regułom. Rachel Kelly nie jest jednak tylko artystką. Jej choroba to psychoza maniakalno-depresyjna, która ma ogromny wpływ na to jak się zachowuje, kiedy i jak tworzy, jakie są jej relacje z mężem i czwórką dzieci. Rachel poznajemy w chwili, gdy od miesięcy nie bierze przepisanych przez lekarza tabletek. Chowa je w szufladzie przed mężem lub w podłodze między deskami. Uważa, że w ten sposób powraca do kolorów, które już zapomniała. Na strychu spędza całe dnie, jedząc tam, załatwiając biologiczne potrzeby, odpoczywając. Pewnego dnia Antony znajduje ją na stryszku martwą. Całe życie Rachel poznajemy, więc już po jej śmierci. Jej najbliżsi powoli odkrywają tajemnice jej pochodzenia. Bohaterka ukrywała nawet przed mężem swoje rodzinne korzenie. Antony poznał ją w chwili w Oxfordzie. Rachel spodziewała się dziecka z żonatym mężczyzną. Po jej próbie samobójczej postanowił zabrać ją do rodzinnego Penzacane w Kornwalii. Tam bierze z nią ślub, a na świat przychodzą kolejne dzieci.

To książka pełna bólu, cierpienia i goryczy. Bliscy Rachel zdają sobie sprawę jak wielki wpływ jej choroba miała na ich życie. Stroniła od rodziny i całe dnie spędzała w odosobnieniu. Wielokrotnie popadała w głęboką depresję i próbowała się zabić. Nie współczuła dzieciom z powodu rany na kolanie, skaleczenia, przykrości doznanej z jakiegoś powodu. Nie przytulała. Była oschła i często wpadała w szał. Jedynie w dni urodzin każdego z dzieci, poświęcała im więcej uwagi. Spędzała dzień tak, jak chciało każde z dzieci.

Patrick Gale opowiada, jak żyje się z osobą chorą na psychozę maniakalno-depresyjną. Po śmierci Rachel wszyscy członkowie rodziny zaczynają żyć na nowo, zaczynają „oddychać”, są pozbawieni nerwowości i napięcia. Wiele tu emocji. Autor zwraca uwagę czytelnika, że choroba Rachel ma swoje podłoże w jej dzieciństwie i wczesnej młodości. Ukazuje jej stosunki z rodzicami i na tragiczne młodzieńcze przeżycia, które poruszają do głębi.
Obiektywnie stara się ująć przeżycia Rachel, Antony'ego i ich dzieci. Treść godna przeczytania i zastanowienia.