Czerwcowe.

Nie pytajcie jak minął mi ten miesiąc. Odpowiedź brzmi bardzo szybko. Mam wrażenie, że dni "przelatują" mi przed nosem. Więcej czytam, mniej piszę - jak zawsze latem, toteż mniej książek wybieram do opiniowania. Zaczęłam czytać też "swoje" nabytki. Pogoda daje mi się we znaki (powyżej 25 stopni 'nie funkcjonuję').

Przybyło:

Odkupienie od wydawnictwa NiezZwykłe

(Nie)zwyczajna od Edipresse Książki

Kastor, cz. 1 cyklu Bezlitosna siła oraz The Brightest Stars- zakupy własne

wszystkie od wydawnictwa Zysk i S-ka

***

przeczytane w czerwcu 2019 r.

1. Anna H. Gabhart, Śmierć przychodzi pocztą.
2. Tamera Alexander, Niespotykane piękno.
3. Ewa Pirce, Odkupienie.
4. Francis Duncan, Morderstwo ma motyw. 
5. Alicja Urbanik - Kopeć, Instrukcja nadużycia. Służące w XIX-wiecznych polskich domach.
6. Samantha Young, (Nie)zwyczajna. 
7. Agnieszka Lingas-Łoniewska, Kastor , I cz. Bezlitosna Siła.
8. Tijan, Antistepbrother - Antybrat
9. Katy Evans, Magnat.
10. Katy Evans, Womanizer.
11. Justyna Błażejowska, Ta historia wciąż trwa. Wspomnienia Jana Olszewskiego.
12. Penelope Ward, Przybrany brat.
13. Agata Polte, Na przekór.
14. Aleksandra Kosowska, W potrzasku wspomnień  (kończę, ale zaliczam na czerwiec) 

Z chłodnym pozdrowieniem

B. 

 

Agata Polte, Na przekór.

          Na przekór Agaty Polte to jedna z tych powieści, która jest lekturą wciągającą i pobudzającą do refleksji. Gdy więc zaczęłam, to przeczytałam w ciągu jednego dnia. Być może dlatego, że po  dwóch powieściach Katy Evans (Magnat, Womanizer), Tijan (Antybrat) oraz Penelope Ward (Przyrodni brat), miałam dość książek "o tym samym". Powieść Agaty Polte jest dowodem na to, że powieść pozbawiona dosadnych i nagminnie powtarzanych opisów scen seksu, może być bardzo dobrą propozycją książkowa do młodych ludzi, którzy wkraczają w świat dorosłości.

           Laura to osiemnastolatka w klasie maturalnej. Od lat mieszka z babcią. Ojciec porzucił rodzinę, gdy była dzieckiem. Matka wyjechała do Anglii, z obietnicą ściągnięcia córki do siebie po ukończeniu trzeciej klasy gimnazjum. Laura zamieszkała więc z babcią żywiąc nadzieję, że to ostatni rok jej pobytu w Polsce. Rok minął, potem kolejne lata, a matka przestała się odzywać. Teraz Laura dzieliła swój dzień na szkołę, pracę w klinice weterynaryjnej oraz domowe obowiązki. Na życie wystarczała im skromna emerytura babci. Na przekór wszystkiemu, wbrew trudnościom, Laura musi radzić sobie w życiu, podejmować decyzje, dokonywać lepszych wyborów, być gotową do poświęceń.

         
            Czas wkraczania w dorosłość, to okres, w którym zachodzi bardzo wiele zmian społecznych i psychologicznych. Nastolatek potrzebuje dużo swobody, samodzielnego podejmowania decyzji i poczucia, że jest traktowany jak dorosły. Dorastanie jest jednak trudne, zwłaszcza dla tych nastolatków, którzy pozbawieni opieki rodzicielskiej muszą zacząć rzeczywiście podejmować decyzje samodzielnie, mierzyć się z ich konsekwencjami i odpowiedzialnością. Laura opuszczona przez rodziców znalazła schronienie w ramionach babci. Tyle tylko, że po latach to Laura stała się jej opiekunką, głową rodziny, odpowiedzialną za takie rzeczy jak podstawowe zakupy czy rozpalanie w piecu. Mimo, że czuje się rozczarowana utratą przyjaźni z Ulką, to odnajduje taką przyjaźń z kolegą z klasy Adamem. Pewnego, najgorszego dnia w życiu spotyka również Filipa, którego obdarzy głębszym uczuciem. Zarówno przyjaźń jak i miłość dla młodych ludzi pozbawionych doświadczenia bywają niezwykłą nauką.

     
       Agata Polte z wielką wnikliwością, wrażliwością i subtelnością opisuje odcienie przyjaźni i miłości. Jasno określa na jakich podwalinach powinna opierać się przyjaźń i na czym powinien być budowany związek dwojga ludzi, gdzie rodzi się miłość. Adam obdarza Dagmarę ślepym uczuciem, nie chce prawdy płynącej ze słów Laury i mamy. Laura z kolei jest rozczarowana postawą swojej dawnej przyjaciółki Ulki. Obdarza zaufaniem Filipa, ale pewnego dnia pokłada wiarę w fałszywe opowieści i formuje własne oceny. W obliczu cierpienia, choroby i kolejnej zdrady od bliskiej osoby, odczuwa samotność, a wiara pokładana w dobroć ze strony innych traci na znaczeniu. Czy jednak na pewno?

      Na przekór to jedna z najlepszych powieści przeznaczonych dla młodzieży, jaka ukazała się w ostatnim czasie. Warto.

Agata Polte, Na przekór, wydawnictwo Zysk i S-ka, wydanie 2019, okładka miękka ze skrzydełkami, stron296.

9788381167130

Justyna Błażejowska, Historia wciąż trwa. Wspomnienia Jana Olszewskiego.

           Książka powstała na bazie spotkań i przeprowadzonych rozmów Joanny Błażejowskiej z Janem Olszewskim odbytych między 2011 a 2013 rokiem w mieszkaniu należącym do małżeństwa Olszewskich na warszawskim Mokotowie. Część zarejestrowanych rozmów ukazała się w zbiorze wydanym w 2011 roku z okazji 35. Rocznicy powstania Komitetu Obrony Robotników oraz w 2016 roku w książce  Harcerską drogą do niepodległości. Od „Czarnej Jedynki” do Komitetu Obrony Robotników. Nieznana historia KOR-u i KSS „KOR” (Kraków, 2016). W 2016 roku Justyna Błażejewska rozpoczęła rejestrować rozmowy z premierem odbytych przez telefon z uwagi na pogarszający się stan zdrowia. 

           Na książkę złożyło się więc w sumie 29 opracowanych rozmów.  Materiał został w książce ułożony chronologicznie i opracowany od strony redakcji. Pan Jan Olszewski opowiada o przodkach, rodzicach, dzieciństwie, wychowaniu w specyficznej atmosferze, poszczególnych etapach edukacji.  Dowiedzieć się można, że jedną z pierwszych i najważniejszych lektur przyszłego premiera obok Trylogii Sienkiewicza była powieść Dzieje jednego pocisku. Wskutek tego, że pochłaniał książki przy tzw. karbidówce wkrótce pojawiła się krótkowzroczność. Dzieciństwo skończyło się wraz z wybuchem II wojny światowej. Wspomnienia dotyczą życia codziennego, szkoły, konspiracji, doświadczeń wyniesionych z Powstania Warszawskiego. Jan Olszewski w czasie okupacji służył w Szarych Szeregach, a jako łącznik na terenie Pragi uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. Poruszony został też problem Holokaustu Żydów, traumatycznych przeżyć, obrazach utkwionych w pamięci, wywózkach, getcie, stosunkach polskich i żydowskich po zakończeniu wojny, przystosowaniu do życia w nowych warunkach po II wojnie światowej.  Jest rozdział poświęcony wywiadowi i kontrwywiadowi Armii Krajowej, sowieckiej bezpiece i jej działalności, zmian zachodzących we władzach na szczeblu państwowym. Jan Olszewski jasno wskazuje, że  wówczas istniały trzy opcje: wydostać się za granicę (1), wrócić do konspiracji (2), trwać i czekać (3).

           We wspomnieniach wiele miejsca Jan Olszewski poświęca okresowi podjętych prawniczych studiów. Słowa oddają też charakter lat stalinowskich poprzez ich analizę pod względem wielu aspektów. Jan Olszewski wraca do procesów pokazowych, stalinizacji wojska, dekretach marcowych, czy ustawie o dyscyplinie pracy. Zostają też scharakteryzowane poszczególne etapy pracy zawodowej przyszłego premiera. We wspomnieniach odnaleźć można odniesienia do sprawy uprowadzenia i zabójstwa piętnastoletniego syna Bolesława Piaseckiego, wspomnienia dotyczące ks. Stefana Niedzielaka, pracy w redakcji „Po prostu”, podjęcia praktyki adwokackiej, niejednokrotnego zawieszenia, strajków w obrębie lat 80. XX wieku, kwestii lustracji. Są też rozdziały, które zostały poświęcone przyjaciołom Jana Olszewskiego. 

        To książka będąca swoistą sagą rodzinną, wspomnieniami dotyczącymi zawirowań historycznych i politycznych zmian, jakie miały miejsce w Polsce na przestrzeni lat po II wojnie światowej. Książka osobista, ważna, poruszająca, momentami wstrząsająca, o służbie i poświęceniu Bogu i Ojczyźnie. Książka zaopatrzona została w bogato rozbudowane przypisy, indeksy, spis bibliograficzny.Ważna.

Justyna Błażejowska, Historia wciąż trwa. Wspomnienia Jana Olszewskiego, wydawnictwo Zysk i S-ka, IPN, wydanie 2019, okładka twarda, stron 488.

Magdalena Kiermaszek, Miko, smok i dziewczynka.

Miko żyje spokojnie w środku wielkiego lasu razem z rodzicami, nieświadomy przepowiedni, że kiedyś bez użycia siły pokona największego wroga. Pewnego dnia, szukając pod łóżkiem drewnianej jaszczurki, znajduje nieznaną świetlistą substancję, która oznajmia, że wyszła z jego głowy i będzie tym, czym on zechce. W ten sposób Miko materializuje smoka Błyskina, z którym spędza teraz całe dnie, tym bardziej że rodzice są bardzo zajęci nowo narodzoną córeczką. Wkrótce jednak zabawy ze smokiem tracą urok – Miko tęskni za dawnym życiem, kiedy mama i tata zawsze mieli dla niego czas. Błyskin, jako prawdziwy przyjaciel, ofiarowuje chłopcu swoją pomoc. Jeśli Miko wypełni trzy magiczne zadania, mała Emi zniknie i nikt o niej nie będzie pamiętał, tak jakby jej nigdy nie było. Czy Miko podejmie wyzwanie?

Baśniowo-fantastyczna, a przy tym osadzona w rodzinnym klimacie opowieść o początkowym odrzuceniu i budzącej się miłości do nowego rodzeństwa.

dla dzieci 5-12 lat

POLECAM!

Magdalena Kiermaszek, Miko, smok i dziewczynka, wydawnictwo Bis, wydanie 2019, ilustracje: Dorota Rewerenda- Młynarczyk, okładka twarda, stron 112.

*opis ze strony wydawnictwa

Marta H. Milewska, Małe historie o wielkich marzeniach.

Trzy opowiadania o sile marzeń, odwadze, przyjaźni i prawie do bycia sobą. Historia liścia, który marzył o lataniu. Historia małej muchy, która odkrywa, że to nie świat na zewnątrz pędzi, ale pociąg, w którym ona mieszka. Historia ślimaka, który nie zważając na ostrzeżenia postanowił wejść na wielką górę. Niepozorni bohaterowie wychodzą poza schemat i nadają swemu życiu nowy sens. Pełne ciepłego, przewrotnego dowcipu, napisane prostym językiem opowiadania przykuwają uwagę i prowokują do refleksji.

Dla dzieci w wieku 4-10 lat

Polecam!

Marta H. Milewska, Małe historie o wielkich marzeniach, wydawnictwo Bis, wydanie 2019, ilustracje: Katarzyna Bukiert, okładka twarda, stron 48.