Historia sztuki. red. Stephen Farthing.

Historia sztuki to kolejna propozycja będąca kompendium całościowej wiedzy o sztuce od czasów prehistorycznych do współczesnych. Nie ma tu jednak terytorialnej granicy. Scharakteryzowane zostały też epoki, najważniejsza literatura, dzieła sztuki i ich oddziaływanie ujęte w szerszym aspekcie. Przykładowo przy okazji renesansu oddzielnie omówiono: wczesny renesans, renesans wenecki, dojrzały renesans, renesans północy. Wśród autorów znaleźli się między innymi: Susie Hodge, Wendy Osgerby, Iain Zaczek, Amy Dempsey, Stephen Hooper. Nad wydaniem czuwał Stephen Farthing.

Przy krótkiej analizie wybranego dzieła sztuki, zaprezentowana została oś czasu, na której zaznaczone zostały daty dotyczące tła politycznego, społecznego, gospodarczego, kulturalnego. Odbiorca poznaje również najważniejsze daty z życia danego artysty. To jednak dzieło (obraz, grafika, rzeźba, fresk, mozaika, fotografia, instalacja) staje się centrum i podstawą przyswojenia wiedzy przez czytelnika. Ważne jest skupienie na danym obiekcie i zrozumienie intencji artysty i przekazu dzieła. Oprócz reprodukcji ukazanej w całości, autorzy książki zwracają uwagę na ważne miejsca na tymże dziele sztuki. W przypadku Wielkiej odaliski (1814) Jeana – Auguste- Dominique Ingresa jest to: władcze spojrzenie, niezgrabna poza, kadzielnica i krzywizna pleców. W przypadku Mleczarki (ok. 1658) Johannesa Vermeera będą to: światło, gwóźdź na ścianie, kafle z delft, chleb i blat stołu. Dane omawiane w opisach zaprezentowane zostały na skrótowych wycięciach z obrazu. 

Oprócz tego czytelnik poszerza swoją wiedzę poprzez przyswajanie pojęć. Gdy prezentowana jest attycka amfora czarnofigurowa (ok. 540-530 p.n.e.), wówczas wyjaśnione zostaje pojęcie malarstwa czarnofigurowego. Przy Zakliniaczu węży (1907) Henri’ego Rousseau w kolorowej ramce znaleźć można wyjaśnienie pojęcia "sztuka naiwna"; w przypadku Ambasadorów (1553) Hansa Holbeina Młodszego poruszono termin "anamorfizmu". Mowa jest też o zastosowanych kolorach i źródłach światła. 

Obok znanych dzieł sztuki w książce znaleźć można informacje mniej znane. O ile nieco więcej wiemy na temat sztuki Japonii czy Chin, to już potencjalny czytelnik niezaznajomiony z tematem, nie byłby raczej w stanie nic powiedzieć na temat malarstwa radźpuckiego. Omówiona została też na przestrzeni epok między innymi: sztuka islamu, Siuksów, wysp Oceanii, Afryki. Klarowne wyjaśnione zostały pojęcia z zakresu sztuki. 

Układ książki jest dobrze skonstruowany i pozwala na szybkie przyswojenie wiedzy w zakresie podziałów istniejących w szerokiej dziedzinie jaką jest historia sztuki. Nacisk położony został przede wszystkim na uważną obserwację dzieła sztuki i zaangażowanie odbiorcy w jego poznanie. Każdy z działów i podrozdziałów stanowi pewną całość i może być studiowany niezależnie od treści pozostałych. O swoisty rodzaj przewodnika obejmujący zdumiewającą liczbę kierunków pomocny w studiowaniu i poznawaniu w ramach szerokiego terminu jakim jest "historia sztuki".

Historia Sztuki, wydawnictwo Arkady, wydanie 2019, red. naukowa Stephen Farthing, przedmowa Richard Cork, tytuł oryg.: Art: The Whole Story (2010), tłumaczenie: Piotr Lewiński, Małgorzata Szubert, tłumaczenie uzupełnień: Katarzyna Maleszko, okładka twarda, stron 576.