Niedziela z obrazem.

Emily Mary Osborn (1828-1925), Nameless and Friendless, "The rich man's wealth is his strong city: the destruction of the poor is their poverty", 1857, 

oil on canvas, 

82 x 104 cm, 

Tate Britain, London (od 2009 r.)

projekt w Muzeum Ashmolean w Oxford i mniejsza wersja w York Museums Trust

Emily Mary Osborn (1828-1925), była córką duchownego, wychowywała się w Kent i Essex do 1842 roku, kiedy to rodzina przeprowadziła się do Londynu. To tutaj uczyła się jako artystka w akademii Dickinsona przy Maddox Street, a następnie w Leigh's w Newman Street. W latach 50. XIX wieku Osborn zyskała reputację malarki specjalizującej się w ukazywaniu współczesnych jej kobiet znajdujących się w ciężkich i dość niepewnych sytuacjach życiowych.

Na obrazie widoczna jest osierocona kobieta-artystka (jak sugeruje jej czarna sukienka) w towarzystwie chłopca (prawdopodobnie jej brata), bez wahania oferującego jedno z jej obrazów sprzedawcy, którego pogardliwy wyraz sugeruje odrzucenie. Asystent spogląda pobieżnie na płótno ze swojej pozycji na drabinie, podczas gdy kobieta jest oglądana od tyłu przez dwóch mężczyzn, którzy zajmują się badaniem baleriny (gołe nogi sugerują wybory młodej kobiety). Wyizolowana kobieta pośrodku kompozycji, między spojrzeniem skandalicznym i pogardliwym, spogląda w dół, a jej palce nerwowo ciągną sznurek. Skąpana w błocie krepa spódnicy, jej kapiący parasol i ochronna peleryna wskazują na odległość, którą przebyła, i warunki, które przetrwała, by odważyć się na spotkanie.

Poprzez umieszczenie w bliskim sąsiedztwie trzech różnych modeli kobiecości - tancerki baletowej, burżuazyjnej matrony pewnie opuszczającej sklep ze swoim synem i szanowanego, ale niezamożnego bohatera na pierwszym planie - artystka podkreśla trzy różne sposoby postrzegania kobiet: jako postacie seksualnego pożądania i konsumpcji, jako "niewidzialne" żony zabezpieczone w jednostce rodzinnej, i jako niezamężne kobiety walczące o utrzymanie.

Jako studentka Osborn miała wsparcie w rodzinie, a następnie mogła sfinansować własne studio poprzez sprzedaż portretu grupowego. Miała też wsparcie zamożnych kobiet, w tym królowej Wiktorii, która kupiła My Cottage Door i The Governess. Nameless and Friendless sprzedany został za znaczną sumę 250 £ na rzecz Lady Chetwynd. Po jej śmierci został wypożyczony przez męża na Międzynarodową Wystawę w 1862 roku w Londynie. W tym roku został on odtworzony jako drzeworyt Edwarda Skilla i opublikowany jako wydruk całostronicowy w Ilustrated London News.

Oprac. na podstawie odnalezionych wiadomości