Beryl Evans, Charlie Ciuch - Ciuch.

Pisząc szczerze byłam przekonana, że to rzeczywiście reprint książki dla dzieci z 1942 roku. Gdzieś przeczytałam, że odpowiada za nią Stephen King, ale uznałam to za niewybaczalny błąd (przecież King urodził się w 1947 roku). Ilustracje są stylizowane, a tekst jasny i prosty (nazwy maszyn podobały się bardzo synowi). Dopiero, gdy zaczęłam szukać więcej informacji, dotarłam do sedna sprawy. No cóż, ja w ogóle nie znam twórczości pana Stephena Kinga (to znaczy, wiem jedynie jaki gatunek preferuje) i w żaden sposób nie mogłam wiedzieć, że to akcja promocyjna związana z jedną z jego książek. O szczegółach bardzo dobrze wiedzą wielbiciele twórczości Stephena Kinga. (Historia prawdziwej Beryl Evans jest przerażająca).

Charlie Ciuch - Ciuch to opowieść o przyjaźni maszynisty Boba z lokomotywą o imieniu Charlie, i niewątpliwie od paru dni ulubione czytadło mojego pięciolatka. Ta książka ma coś w sobie czarującego, mimo że wyobrażenie ikonograficzne Charliego w ogóle nie pasuje mi do opisanego w treści jego głosu. Wyobrażenia jednak zawdzięczamy Nedowi Dameronowi, ilustratorowi fantastyki. Ważne, że wszystko podoba się dziecku, a książeczka opowiada prostą historię i uczy wrażliwości. Od strony dziecka gwarantowane mnóstwo pytań związanych z ilustracjami i fragmentami tekstu. Obok smutku jest radość i przyjaźń. Poruszone są tematy odrzucenia, starości, śmierci. Książeczka kończy się optymistycznie. 

Beryl Evans, Charlie Ciuch - Ciuch, wydawnictwo Prószyński i S-ka, wydanie 2017, ilustracje Ned Dameron, tłumaczenie: Maciejka Mazan, okładka twarda, stron 19.