Strony

11 maja 2014

Wirtualna wycieczka - Krasne.

Krasne - wieś
położenie - mazowieckie, powiat przasnyski, od Ciechanowa ok. 30 km

ZABYTKI

kościół - W 1570 roku spłonął kościół drewniany, a na jego miejsce ufundowany został murowany. Fundatorem był Franciszek Krasiński, podkanclerzy wielki koronny i biskup krakowski.W 1563 roku Jan Kazimierz Krasiński zbudował od strony wschodniej murowane, przesklepione podziemia i na nich wzniósł obecne prezbiterium. w l.70 XVII wieku przebudowy dokonał Tylman z Gameron, dobudowując dwie nawy boczne. Wówczas prawdopodobnie przeniesiono na nowe ściany zewnętrzne wcześniejsze nagrobki: renesansową tablicę nagrobną Jan i Katarzyny z ok. 1575 na ścianę południową oraz Andrzeja i Katarzyny z ok. 1580 roku na ścianę nawy północnej. Starosta opinogórski Jan Błażej Krasiński dobudował zakrystię. Od 1739 prowadzono prace mające na celu przekształcenie stylu budowli w barokowy. W 1747 roku na jego zlecenie, wnętrze kościoła ozdobił polichromią malarz Sebastian Eckstein. Marmurową kropielnicę w kruchcie ufundował w I pół. XIX w. generał Wincenty Krasiński z Opinogóry. W II pół. XIX w. na zlecenie Ludwika Krasińskiego, budowniczy Wincenty Rakiewicz powiększył dwukrotnie podziemia i przebił do nich osobne wejście od strony południowej, dla swobodniejszego rozmieszczenia grobowców i katakumb. Ludwik Krasiński ufundował również obecny marmurowy ołtarz główny i marmurową posadzkę w całym kościele. Z XIX wieku pochodzą zapewne posągi świętych na filarach bramy na cmentarz kościelny. Posąg z lewej przedstawia patrona parafii św. Jana Chrzciciela, posąg z prawej - św. Augustyna, którego regułę przyjął zakon kanoników regularnych. Kościół uszkodzony w 1915 roku przez niemiecką artylerię, został odbudowany staraniem ówczesnych właścicieli Krasnego Ludwikę i Adama Krasińskich. 
Obecnie elewacja kościoła jest w remoncie.



tablica z ok. 1740 z napisem dotyczącym fundacji kościoła 1570-75


nawa północna, nagrobek Andrzeja i Katarzyny Krasińskich z 1581 roku
neobarokowy ołtarz w nawie boczne z II poł. XIX wieku, z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem z II poł. XVII wieku

kierunek zachodni, chór muzyczny, po 1739 roku
Prezbiterium.

nagrobek Jana Kazimierza Krasińskiego, zm. 1669

Zauważcie piętrowy nagrobek z dwiema postaciami kobiecymi , po 1663, uzupełniony w II poł,. XIX w.

Powyższy nagrobek wystawił go po śmierci swej drugiej żony Amaty - wojewoda płocki Jan Kazimierz. Wnękę niszy ujętą w archiwoltę rzymskiego łuku z czarnego marmuru rozdziela prosty gzyms. Rzeźbione w brązowym marmurze postacie kobiet, leżą w długich XVII - wiecznych strojach poważnych matron. U góry - pierwsza żona wojewody Urszula Grzybowska zmarła w 1647 roku, u dołu druga żona - Amata Andrault de Langeron zmarła w 1663 roku. Pilastry łuku dźwigające gzyms ozdobione są barokowymi kapitelami i główkami aniołków oraz elementami dekoracyjnymi. Ozdoby te są wykonane z alabastru i kontrastują z ciemnym marmurem architektonicznego łuku. Nad górnym gzymsem barokowa tablica inskrypcyjna w dekoracyjnym obramowaniu. Po jej bokach pilastry z alabastrowymi głowicami, zdobione barokowymi ostrosłupami również z alabastru. Całość dobrej roboty, byc może warsztatu krakowskiego (źródło opisu)



Podziemia mają być udostępnione od czerwca. 


Wieża - zbudowana w XIX wieku (1870-1890) w stylu neogotyckim z inicjatywy hr. Ludwika Krasińskiego. Zaprojektowana przez Wincentego Rakiewicza, zbudowana została na planie prostokąta. Początkowo pełniła rolę pawilonu parkowego z tarasem widokowym. Z czasem wnętrza jej przekształcono na mieszkania służby folwarcznej.  


widok od strony parku

widoczny herb Krasińskich

wjazd do parku


Zespół pałacowo - parkowy - dziś zaniedbany. Na przełomie XVIII i XIX wieku wybudowano pałacyk w stylu klasycystycznym. oczywiście dziś nie zachowany. nowe założenie pałacowo -parkowe ufundował hrabia Ludwik Krasiński, ożeniony w roku 1860 z Elizą z Branickich, wdową po Zygmuncie Krasińskim (przypominacie sobie Opinogórę?). Założenie miało składać się z pałacu usytuowanego w rozległym parku, otoczonego murowanym ogrodzeniem z bramą wjazdową  i neogotycką wieżą przybraną oraz położonym na skrajach tego parku zespołem budynków gospodarczych. Pałac zaprojektował  Zygmunt Rozpendowski, a jego budowa toczyła się w latach 1860-1862. Po śmierci hrabiego Ludwika w 1895 r. nastąpił stopniowy upadek posiadłości. Krasne odziedziczyła jego córka Maria Ludwika, która w 1901 r. wychodzi za mąż za Adama Czartoryskiego. 

willa Kocha - Kres istnieniu pałacu przynosi II wojna światowa. Północne Mazowsze znalazło się w prowincji Prusy Wschodnie kierowanemu przez Ericha Kocha. Kazał zburzyć dawny pałacyk, a na jego miejsce postawić żelbetonowy budynek. 17 stycznia 1945 roku wycofujący się Niemcy wysadzili willę w powietrze. Oto, co pozostało do dziś:




W ogóle park jest w tragicznym stanie... szkoda pisać. Jedynie stary drzewostan opowiada historię tego miejsca.



 Ludwik Krasiński  jako wielbiciel hodowli koni, założył również w Krasnem stadninę koni



Pisząc szczerze jakoś po tej wizycie zrobiło mi się smutno.  Chyba widok parku zupełnie mnie przygnębił. Jednocześnie ciesze się, że trwają prace konserwatorskie w kościele i że podziemia niedługo będą czynne. Pochowana tam została obok drugiego męża Eliza z Branickich Krasińska. nie chciała po śmierci spocząć w Opinogórze obok Zygmunta. Jak wiadomo, z Ludwikiem była o niebo szczęśliwsza. 


* wszystkie zdjęcia zostały wykonane 6 maja 2014 roku.
** zabytki zostały podlinkowane do szerszych wiadomości.
*** Więcej o kościele - OPIS PLUS DOBREJ JAKOŚCI ZDJĘCIA - na stronie sztuka.net TUTAJ

7 komentarzy:

  1. Krasne to oczywiście wspaniała historia rodu Krasińskich...
    Ciekawa jest też tajemnica związana z II wojną światową, Koch mimo że skazany na karę śmierci zmarł w polskim więzieniu dopiero w 1986 roku! Podobno liczono, że wyjawi tajemnicę ukrycia bursztynowej komnaty.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Koch był nadprezydentem prowincji od 1933 roku. Upatrzył sobie Krasne, gdyby nie to dziś może byłyby ruiny pałacu, a nie betonowej willi.
      A Krasińscy osiedlili się w Krasnem w XIV wieku i pozostali właścicielami do roku 1905, gdy Krasne jako wiano ślubne przeszło w ręce Czartoryskich.
      W parku jest też ponoć najdłuższa aleja grabowa w Europie licząca 1,5 km i drzewa sprowadzone z Kanady, Mandżurii i z rejonu Morza Śródziemnego. Ile się do dziś zachowało z tego, nie wiem...

      serdeczności

      Usuń
  2. Nigdy nie byłam w Krasnem, ale niewątpliwie warto odwiedzić to miejsce. Wielka szkoda, że park jest w tak opłakanym stanie. Może uda się zdobyć pieniądze, żeby Krasne rozkwitło tak jak Opinogóra? Oby! Dziękuję za tę relację.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wyremontowano wieżę jak widać na zdjęciach (mam też stare robione przed laty lustrzanką, ale niestety nie mam skanera i nie mogłam ich tu wykorzystać). Prace trwają przy kościele, co cieszy. W samym parku ścięto jedynie zarośla za wieżą, zapewne na potrzeby uroczystości jaka ma być na poczatku czerwca. Nie ma tu żadnych alejek, jedynie wydeptane ścieżki. Jak to się mówi: aż strach się bać. Nic się nie zmieniło od czasu, jak byłam tu jakieś szesnaście lat temu i robiłam zdjęcia willi Kocha. Wówczas była to zima i wszystko robiło przygnębiające wrażenie.

      Pozdrawiam :)

      Usuń
  3. Z przyjemnością oglądnęłam Twą fotorelację. Nie znam tego miejsca. Wielki żal, że brak pieniędzy na utrzymanie takich zabytkowych miejsc. A może to tylko brak gospodarza, który by zadbał jak należy.
    Nie dziwię się, że zrobiło Ci się smutno. Bo to jest smutne, gdy widzi się jak piękno niszczeje, poddając się czasowi.

    OdpowiedzUsuń
  4. Wiele fotek zabytkowych mogą mieć b.studenci SGGW, ART, którzy corocznie odbywali praktyki w tamtejszym b.PGR. W latach 50/60 mieszkałem tam i widziałem "pstrykania".Jest informacja aby nie kopiować tekstów i fotek. Droga Pani ja mogę uzupełnić wiedzę o Krasnem i pokazać foto, których Pani nie zna.A alejki są np przy stawach D i K. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję:) Wpis o zakazie kopiowania tekstów dotyczy raczej opinii książkowych. Zdjęcia i tak można zapisać jak ktoś chce, ale są w małej rozdzielczości na blogu :)
      Jeżeli chciałby się Pan podzielić wiedzą i fotografiami publicznie np. na tym blogu może być tak zwany "wpis gościnny" Pana autorstwa. Jeżeli chciałby Pan nawiązać ze mną kontakt ze względu na muzealne wartości zdjęć: beata.wozniak@muzeumromantyzmu.pl Będę bardzo zobowiązana za skany zdjęć i opis :) Może udałoby się to dalej pokazać? :) Krasnem interesuję się również ze względu na osobę Marii Ludwiki Krasińskiej, córki Ludwika Krasińskiego i Magdaleny z Kieżgajłłów. Ale to już dłuższa opowieść :)
      pozdrawiam serdecznie

      Usuń

Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.