Karolina Monkiewicz - Święcicka, Taniec z przeszłością.

Nie wiem właściwie, od czego mam zacząć, chyba od tego, że ja w ogóle nie lubię książek o takim charakterze. Swego czasu oczywiście zachłannie czytałam powieści, w których można znaleźć coś w rodzaju psychoterapeutycznych wątków, które działały na wyobraźnię i coś za sobą niosły. Dziś już mnie to absolutnie „nie bawi”, nie znajduję w tym nic godnego uwagi, a wręcz mogę napisać, że jestem tym znużona. Nie powinnam więc w ogóle czytać tej książki, bo absolutnie nie jest ona przeznaczona dla mnie. Co oczywiście nie oznacza, że ktoś inny nie będzie w niej widział świetnej powieści. Karolina Monkiewicz – Święcicka swój pomysł poparła bowiem naukową literaturą i co więcej, rzeczywiście widać, że Autorka wie, o czym pisze.

Ja jednakże, gdzieś tak do połowy książki, miałam wrażenie, że czytam sekwencje scenariusza filmowego. Fabuła składa się bowiem z migawek, które z biegiem stron oczywiście nierozerwalnie łączą się ze sobą i w końcu „coś” konkretnego budują, a potem doprowadzają do kumulacji i wrzenia. Mamy, więc Anielę, która właśnie zmarła i w jakiś mało zidentyfikowany sposób pozwala się wcielić w siebie, jako młodej dziewczynie w snach – na jawie swojej prawnuczce również Anieli. Prawnuczka Aniela przenosi się jakby w czasie, odczuwa i przezywa to wszystko, co prababka Aniela, kocha i cierpi. Aniela „współczesna” pragnie oczywiście poznać całą historię do końca, a że interesuje się psychologią, namawia swoją babkę Renatę na uczestniczenie w sesjach terapeutycznych według ustawień Hellingera*. Renata, która po śmierci chorej, ale i za życia apodyktycznej nieco matki, jakoś nie może odnaleźć się w cichym domu, chce otoczyć troską wnuczkę, ale udział w sesji przechodzi jej najśmielsze wyobrażenie. Jest jeszcze Magda, córka Renaty, która nie za bardzo potrafi porozumieć się ze swoją nastoletnią córką. 

Z drugiej strony czytelnik poznaje rodzinę Diany i Tadeusza, małżeństwo na pozór doskonałe, szczęśliwe, osadzone na karierze i sukcesie. Inna migawka prowadzi czytelnika na ogródki działkowe i obserwację tego, czego dokonuje tajemniczy i mało przyjazny człowiek. Co ich wszystkich łączy? To rzeczywiście pewnego rodzaju taniec z przeszłością. Przeszłość tworzy przyszłość. Historia Anieli, zachowane zapiski, ale i historia też Renaty czy Tadeusza, naznaczone są bólem, cierpieniem, ale i miłością. 

Nie jestem w jakiś sposób wielce zadowolona z tej książki, ale pisałam już dlaczego. Nie rozumiem też, dlaczego, taka lektura – wcale nie lekka – została wydana w serii Leniwa Niedziela. Lenistwo kojarzy mi się z błogością, odpoczynkiem, rodzinnym szczęściem, zadowoleniem, radością, spędzeniem wspólnego czasu z bliskimi. Taniec z przeszłością jest po pierwsze książką smutną, po drugie – ukazuje wszelkie powody do trwania w tym smutku, po trzecie – w pewnym momencie można fabułę określić, jako makabryczną. Moim zdaniem, to nie jest dobry wybór na niedzielne popołudnie, ale wszak wszystko zależy od tego, kto co lubi i w czym gustuje w czasie wypoczynku. Oczywiście nie twierdzę, że książka jest zła, bo tak nie jest. Zresztą w Internecie znajdziecie same pozytywne opinie na temat tej książki. Po prostu do mnie taki sposób opowiadania jakieś historii do mnie nie przemawia. Ze swojej strony dla lepszego zrozumienia i odbioru powieści, polecam audycję radiową, w której Karolina Monkiewicz- Święcicka opowiada o swoich inspiracjach będących powodem powstania książki.

Karolina Monkiewicz - Święcicka, Taniec z przeszłością, wydawnictwo Świat Książki, seria: Leniwa Niedziela,  wydanie 2013, okładka miękka ze skrzydełkami, stron 271.

* Bert Hellinger rozwinął metodę porządkowania splątanych i zerwanych więzów rodzinnych – ustawienia rodzinne. Wg Hellingera i jego teorii "wiedzącego pola", obcy człowiek postawiony symbolicznie na miejscu kogoś z rodziny pacjenta ma takie same odczucia jak osoba, którą reprezentuje, chociaż prawie nic o niej nie wie. Metoda ta przyniosła mu relatywnie dużą popularność, szczególnie wśród ludzi poszukujących alternatywnych metod leczenia i pracy z problemami psychicznymi i emocjonalnymi. /cyt. za Wikipedia/

Polska strona poświęcona metodzie Berta Hellingera