Maja Łozińska, Jan Łoziński, W przedwojennej Polsce. Życie codzienne i niecodzienne.

To fascynująca lektura, która przenosi czytelnika w okres międzywojenny. Jak każda książka tandemu Łozińskich, tak i ta bardzo mi się spodobała. Szukam takich perełek opowiadających o minionych czasach, których ślady można poznać jedynie na wyblakłych z upływem lat fotografiach. Dodatkowym atutem książki obok warstwy ikonograficznej jest to, że znakomicie przenikają się w niej wspomnienia, relacje literackie, anegdoty. To obraz życie ówczesnego przeciętnego obywatela Rzeczypospolitej oraz tego, który należał do śmietanki towarzyskiej.

Lata 1918-1939 dla Polaków to okres, w którym po 123 latach ponownie cieszono się wolnością, starano się budować nowoczesne państwo poprzez powzięte inicjatywy gospodarcze i wyrównywanie stanu gospodarki na terenach byłych trzech zaborów oraz odbudowa ze zniszczeń wojennych. Mimo to borykano się nadal z trudnościami społecznymi, podziałem na biednych i bogatych, wywodzących się z dobrych rodzin i nizin społecznych i zróżnicowaniem poziomu życia w różnych rejonach kraju. Autorzy przedstawiają zasadnicze trudności w odbudowie kraju, przedstawia rys problemów politycznych, różnice narodowościowe, etniczne i religijne, jakie po I wojnie światowej występowały w Polsce. Opisują stan życia w Warszawie, Krakowie, Lwowie, Wilnie, Poznaniu, Gdyni. Przedstawiają kondycje polskiej wsi i życie mieszkańców dworków i pałaców. Wskazują na najważniejsze okazałe rodowe siedziby i opisuje tryb codziennego w nich życia mieszkańców z uwzględnieniem polowań, przyjmowanych gości, organizowanych przyjęć oraz zasad i reguł, według których było wychowywane młode pokolenie. Dwudziestolecie międzywojenne to również czas zabaw i bankietów. Powstawały wówczas modne i ekskluzywne lokale, luksusowe hotele, organizowane były przyjęcia, rauty, a elita towarzyska bawiła się na balach. 

Powszechnie uważano, że wieczór spędzony w domu jest stracony. Toteż korzystano z różnych form rozrywki, jakimi były rewie, kabarety, teatrzyki i kino. Pamiętać również trzeba, że w tych latach narodziło się Polskie Radio. Ci, których było stać wydawali pieniądze na automobile i samoloty, brali udział w rajdach i zwodach lotniczych. Autorzy opisują również jak wyglądała podróż koleją i jak wyglądały mieszkania pod koniec lat trzydziestych.

Jest to cudny album, który został wzbogacony o dobrze napisany merytorycznie tekst. Zaledwie w ośmiu rozdziałach czytelnik może przybliżyć sobie życie społeczeństwa polskiego od odzyskania niepodległości w roku 1918 do wybuchu II wojny światowej i obserwować, jakie zachodziły zmiany. Łozińscy nie zapominają jednak również o ciemnych stronach społeczeństwa polskiego, jakim był antysemityzm czy ideologia faszystowska.

Ciekawa lektura w bardzo dobrej oprawie graficznej.  

Maja Łozińska, Jan Łoziński,  W przedwojennej Polsce. Życie codzienne i niecodzienne, wydawnictwo Naukowe PWN, maj 2011, oprawa twarda, stron 288.

* zdjęcia własnego wykonania