ANNE BRONTË, Agnes Grey.

Nakładem wydawnictwa MG ukazała się po praz pierwszy wydana w języku polskim, powieść zatytułowana Agnes Grey autorstwa Anne Brontë, której twórczość pisarska znalazła się w cieniu sióstr – Charlotty, która napisała Dziwne losy Jane Eyre i Emily, autorki Wichrowych wzgórz.

Agnes Grey opowiada o losach młodej dziewczyny, córki anglikańskiego pastora, która ze względu na trudną sytuacje finansową rodziny, decyduje się nie być dalej ciężarem i poszukać pracy, jako guwernantka. Znajduje ją u dwóch rodzin: Bloomfield i Murray. W pierwszej powziętej pracy Agnes jest bardzo trudno przystosować się do roli, jaką ma spełniać. Prostolinijna Agnes wychowana w domu, w którym ceniono ważne wartości, nie może zrozumieć okazywanego jej przez dzieci braku szacunku i nieposłuszeństwa. Nawet w przypadku drugiej pracy, gdzie sprawowała opiekę nad dziećmi już starszymi, jako uboga guwernantka wielokrotnie spotykała się z poniżaniem. Dla dzieci bogatych rodzin, to majątek nawet w doborze męża jest najmilej widzianym przymiotem. Agnes z czasem z guwernantki staje się również towarzyszką rozkapryszonej, bezmyślnej i próżnej Rozalii oraz kochającej zwierzęta Matyldy. Ulega również urokowi skromnego wikarego Edwarda Westona. 

Narratorką w powieści jest Agnes Grey, kobieta potulna, posłuszna, cierpliwa, niosąca pomoc słabszym, która wiele zniesie i poświęci siebie dla innych, mimo, że czasem zdaje sobie sprawę, że jest to słuszne. Taka jest na zewnątrz dla ludzi z otoczenia, dla tych, dla których pracuje. Jej wnętrze poznajemy dzięki jej subtelnym myślom, niewypowiedzianym słowom, osobliwym analizom, skrzętnie skrywanym uczuciom. Agnes jest pełna ideałów, pragnie poszerzać swoją wiedzę, a jednocześnie nie chce być ciężarem dla rodziny i mimo ogarniającej ją tęsknoty, opuszcza ją na rzecz sprawdzenia się w roli guwernantki.

Styl, jaki spotykamy w powieści, jest już współcześnie niespotykany, być może, dlatego tak mnie zachwyca. Spokojny, wyważony, pełen dostojeństwa, kunsztu i rzec by można dopracowany. Dodać do tego jeszcze należy opisy Autorki dotyczące ówczesnej pracy guwernantki, życia bogatych oraz ubogich rodzin. Być może, dlatego powieści pisane w XIX wieku tak fascynują. Warto zresztą podkreślić, że w powieści można odnaleźć wątki autobiograficzne Anne Brontë. To powieść, którą bardzo dobrze się czyta i ulega się jej urokowi. To dziewiętnastowieczna klasyka, która zadowoli wielbicieli sióstr Brontë .

ANNE BRONTË, Agnes Grey, wydawnictwo MG, czerwiec 2012, przekład: Magdalena Hume, okładka twarda, stron 256.

Anne Brontë (1820-1849) – angielska pisarka, jedna z trzech sławnych sióstr-pisarek Brontë.  Urodziła się w Thornton, w hrabstwie Yorkshire. Jej matka umarła rok później, po tym jak rodzina przeniosła się do Haworth. Wraz z siostrami kształciła się w pensji dla niezamożnych w Westmoreland. Później pracowała jako guwernantka. Wspólnie z siostrami Charlotte i Emily Jane od wczesnych lat młodości pisała wiersze i opowiadania. Razem wydały w 1846 r. tomik poezji, w którym Anna opublikowała swoje utwory pod pseudonimem Acton Bell. Zmarła w nadmorskim kurorcie Scarborough w Anglii, gdzie leczyła gruźlicę (na tę samą chorobę zmarł przed nią jej brat Branwell i dwie siostry - Maria i Elizabeth), a jednocześnie w miejscu, w którym rozgrywały się wydarzenia zawarte w jej powieściach. Tam też została pochowana na Cmentarzu Parafialnym Św. Marii.

Anne wydała dwie powieści: Agnes Grey (1847, wyd. pol. 2012) – historia guwernantki, zawierająca elementy autobiograficzne, Lokatorka Wildfell Hall (The Tenant of Wildfell Hall, 1848, wyd. pol. 2012) – związana z losem jej brata Branwella.