Wisława Szymborska, Wystarczy.

 Od kilku dni nieustannie towarzyszą mi wiersze Wisławy Szymborskiej, które ukazały się nakładem wydawnictwa a5 w tomiku Wystarczy. Tomik zawiera 13 ukończonych przez Autorkę wierszy, które zostały ułożone chronologicznie według kolejności przekazania ich przez Wisławę Szymborską Michałowi Rusinkowi do przepisania na komputerze. Pierwszy tomik wydany po śmierci Noblistki zachwyca płynnością i swobodą myśli. Pierwszy wiersz  Ktoś, kogo obserwuję od pewnego czasu - pochodzi z października 2010, ostatni - Mapa - z początku listopada 2011 roku. 

  

Do  w ł a s n e g o  w i e r s z a

W najlepszym razie
będziesz, mój wierszu, uważnie czytany,
komentowany i zapamiętany.

W gorszym przypadku
tylko przeczytany.

Trzecia możliwość –
wprawdzie napisany,
ale po chwili wrzucony do kosza.

Masz jeszcze czwarte wyjście do wykorzystania –
znikniesz nienapisany,
z zadowoleniem mrucząc coś do siebie.

                                                          (s.20)

s.30

Do tomiku dołączono faksymile wierszy niedokończonych wraz ze skreśleniami, poprawkami, dopiskami Autorki. Czytelnik w ten sposób ma możliwość bliżej poznać nie tylko grafologiczne strony pisarstwa Szymborskiej, ale również odkryć prawdopodobną drogę powstawania utworów i dopuścić do siebie próbne warianty. Pismo jest mało czytelne, ciągłe, filigranowe.

Większość rękopisów znajduje się na kartkach formatu A-5 (albo do niego zbliżonych), powstałych przeważnie z przecięcia na pół kartki papieru maszynowego lub wydruku komputerowego formatu A4; pozostałe albo na oderwanej okładce notatnika, albo w zeszycie w kratkę bez okładki, albo na skrawkach papieru; jeden na odwrocie skrawka reklamy.(s.25)

Wydawca Ryszard Krynicki rozszyfrowuje i dokonuje opisu rękopisów Poetki. Warto zacząć czytać tomik poezji tekstu Zamiast posłowia, gdzie czytelnik znajdzie klucz do czytania książki. Warto przeczytać.

 S ą  t a c y , k t ó r z y

Są tacy, którzy sprawniej wykonują życie.
Mają w sobie i wokół siebie porządek.
Na wszystko sposób i słuszną odpowiedź.
 

Odgadują od razu kto kogo, kto z kim,
w jakim celu, którędy.
 

Przybijają pieczątki do jedynych prawd,
wrzucają do niszczarek fakty niepotrzebne,
a osoby nieznane
do z góry przeznaczonych im segregatorów.
 

Myślą tyle, co warto,
ani chwilę dłużej,
bo za tą chwilą czai się wątpliwość.
 

A kiedy z bytu dostaną zwolnienie,
opuszczają placówkę
wskazanymi drzwiami.

Czasami im zazdroszczę
– na szczęście to mija.

                                    (s.9)

Wisława Szymborska, Wystarczy, wydawnictwo a5, kwiecień 2012, okładka twarda, stron 48.