Renata L. Górska, Błędne siostry.

O ile wiedziałam, co przeczytam na przeszło 850 stronach książki Elizabeth Gaskell Żony i córki, o tyle zupełnie nieznane mi było wcześniej wiedzieć, co na ponad 750 stronach powstało spod pióra Renaty Górskiej. Oczywiście, każdy odpowie, że powieść. Ba, powieść, ale jaka! Przyznam się, że dość sceptycznie podchodziłam do książki przed jej przeczytaniem: grube tomiszcze i w dodatku szeroko lansowane. Nastawiona byłam z góry na krytykę. Już jednak po pierwszych stronach okazało się, że absolutnie nie powinnam być uprzedzona, bo powieść Górskiej to nie żadna lipa, tylko bardzo dobry repertuar jak najbardziej mieszczący się w moim zakresie zainteresowań czytelniczych.

Romans, choć nie spłycajmy tak od razu. Znajdziemy tu, bowiem również połączenie wydarzeń teraźniejszych z przeszłością, zagadkę do rozwiązania, zawiłości rodzinne. Z drugiej strony pełen wytchnienia karkonoski krajobraz, góry, wioska, okoliczni ludzie i stary dom z własną historią umieszczony z dala od siedzib. Nie zapomnijmy o sarnach, bo one też poniekąd mają w powieści swoją rolę.

Główna bohaterka i zarazem narratorka, to Karola, Polka, która wiele lat spędziła w Stanach Zjednoczonych. Mając coraz częstsze i silniejsze ataki migreny, które bynajmniej nie są zwykłym bólem głowy, za radą lekarza postanawia wyjechać. Korzysta z propozycji koleżanki z pracy, opuszcza  egoistę z psem i postanawia na pól roku zamieszkać w udostępnionym jej domu w Karkonoszach.  Powrót do Polski i spotkanie przyjaznych sobie ludzi, napawa Karolę optymizmem. Do kobiety powracają również wspomnienia z przeszłości, stanowiące o przyczynie jej wyjazdu z kraju. Karola po kilku dniach zaczyna przyzwyczajać się do samotności i atmosfery, aż tu pewnego wieczora w domu pojawia się nieznany mężczyzna. Powitanie absolutnie nie należy do radosnych, a złość i konflikty zaczynają się kumulować. Życie z Arminem, w dodatku humorzastym osobnikiem, pod tym samym dachem będzie dla Karoli nie lada wyzwaniem. Panująca atmosfera między nimi będzie się stopniowo zagęszczać. W dodatku dom na odludziu oraz skałki na pobliskiej polanie kryją w sobie tajemnice i zagadki. Bardzo dobrze i uważam, że rzetelnie został wpleciony w historię domu byt niematerialny. Powrót do Polski dla Karoli będzie się również wiązał z rozwikłaniem rodzinnych spraw i pogodzeniem się z przeszłością.

Nie jest to jednak bajka. Wydaje mi się, że jest to raczej o kobiecie pragnącej odnaleźć swoją drogę, którą zagubiła. Nie ma ambicji, marzeń, planów, a w życiu dominują żal, rozgoryczenie, rozczarowania z powodu napotkanych mężczyzn, zerwane więzi z siostrą, pogodzenie się z losem i obwinianie siebie za tragiczne zdarzenia z przeszłości. Nie wszystko jest jednak tak, jak wydaje się naszej bohaterce. Karola powoli odkrywa prawdę i to, co jest dla niej ważne. Autorka ujmuje jej przemyślenia w trafne spostrzeżenia. Nie ma w tej książce pośpiechu, za to jest wyczuwalny spokój i cisza. Nie można, więc tej książki czytać w pośpiechu, ale należycie stopniowo dawkować w wolnych chwilach. Osobiście przeżyłam opisaną historię i nawet po paru dniach tkwi jeszcze ona we mnie, tak, że w ciągu dnia łapię się na rozmyślaniu o niej. Moim zdaniem to bardzo dobra powieść, którą warto poznać.

Renata L. Górska, Błędne siostry, wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 2012, oprawa miękka, stron 752.