Strony

17 października 2011

Anton Myrer, Ostatni kabriolet.




Nie bez przyczyny książka Ostatni kabriolet Antonego Myrera zaliczana jest do klasyki amerykańskiej literatury. To, bowiem powieść opowiadająca o pokoleniu, które uważane jest za stracone i tragiczne w historii Stanów Zjednoczonych, na które wielki wpływ wywarła II wojna światowa. Historię poznajemy dzięki jednemu z bohaterów – Georga, który w roku 1976 przymuszony przez swojego chrześniaka chcącego znać prawdę o swojej tożsamości, decyduje się na wspomnieniową opowieść.

Wszystko zaczyna się w roku 1940, kiedy to na Harvardzie spotyka się pięciu zupełnie odmiennych charakterami chłopaków: George, Terry, Russ, Dal i Jean - Jean. Wywodzą się z zupełnie odmiennych środowisk, mają inne zapatrywania na życie, karierę, miłość i kobiety.  Razem zamieszkują dom akademicki, szybko zaprzyjaźniają się i nazywają siebie Fizylierami. Do grona tego dołączają dziewczęta z pobliskich szkół: Chris, Nancy, Liz. Razem będą szaleć na zabawach, słuchać ówczesnej muzyki, dyskutować na temat wojny i polityki, kłócić się i godzić. Wielką rolę odegrała Christabel, bowiem to w niej kochali się Dal i George, a ona sama od dzieciństwa była dziewczyną Russa. Ten z kolei odrzuci ją dla szalonej i ekscentrycznej karierowiczki Key Maden. Chris poszukiwać będzie szczęścia w związku z Dalem, George z Nancy.

Niemym świadkiem tego wszystkiego był tytułowy kabriolet, nazywany przez chłopców Cesarzową. Auto będąc własnością Jean – Jeana z biegiem lat znajdowało kolejnego opiekuna.  Historia przyjaźni mężczyzn z Harvardu została ukazana na przestrzeni lat. Opowieść Georga nie nawiązuje jednak tylko i jedynie do spraw prywatnych, ale w dużej mierze ukazuje obraz społeczny i polityczny lat, w jakich przyszło dorastać młodym ludziom. Mamy tu odcienie muzyki, mody, nocnego życia, studenckich imprez, wspólnych wypadów. Jest nawiązanie do Johna Kennedy'ego i polityki amerykańskiej. Poprzez listy pisane przez chłopców do Georga poznajemy ich losy podczas działań w okresie II wojny światowej, na kontynencie europejskim i afrykańskim, by następnie obserwować jej wpływ na ich dalsze życie. Wspomniana jest również późniejsza wojna w Wietnamie.

To dobra powieść, przede wszystkim wciągająca, opowiadająca szerzej o latach, które najbardziej lubię w historii Stanów Zjednoczonych. Mam tu na myśli lata czterdzieste. Mniej zainteresował mnie wątek dotyczący losów bohaterów w okresie zawirowań wojennych, po ataku na Pearl Harbor, ale Autor wybrnął znakomicie z sytuacji. Gdy George opowiada przeszłość z autopsji, to okres II wojny światowej już zapisany został w listach zatrzymanych przez naszego bohatera. Okres powojenny aż do roku 1976 ponownie opowiada jedynie George. Mimo wielu wątków miałam wrażenie, że powieść tworzy jedną zamkniętą całość. Początek przyjaźni pięciu pełnych marzeń chłopców i koniec, gdy po wielu latach i różnych wydarzeń niekoniecznie szczęśliwych, już nic więcej nie mieli sobie do powiedzenia. W tym wszystkim najbardziej ukochanym i wypieszczonym obiektem pożądania przez wszystkich była Cesarzowa.

Bardzo dobra proza.


Anton Myrer, Ostatni kabriolet, Wydawnictwo Albatros, tłumaczenie: Anna Dobrzańska, data wydania: 5 października 2011, stron 624.

4 komentarze:

  1. W sobotę oglądałam tę powieść w księgarni i nie zdecydowałam się na zakup, a po Twojej recenzji żałuję. Bardzo lubię czytać o tamtych czasach.

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie wiem czy będę potrafiła wczuć się w klimat tej książki, gdyż lata czterdzieste są dla mnie bardzo, bardzo odległe, ale może z czystej ciekawości jednak się skuszę? Kto wie, może będę pozytywnie zaskoczona, czas pokaże.

    OdpowiedzUsuń
  3. Ciekawa historia wylania się z recenzji, warta poznania :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Historia jest też wspaniale opowiedziana :) polecam

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję bardzo za konstruktywne słowo pisane pozostawione na tym blogu. Nie zawsze mogę od razu odpowiedzieć, za co przepraszam.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Prowadząca bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.