Ewa Kopsik, Uciec przed cieniem.

wydawca: Novae Res

miejsce wydania: Gdynia

data wydania: 2010

nr wydania: I

ISBN: 978-83-61194-38-5

Bohaterką powieści Ewy Kopsik jest młoda kobieta, którą poznajemy w okresie stanu wojennego. Jest zamężna, ale nie ma dzieci. Wraz mężem mieszka w hotelu przeznaczonym dla muzyków we Wrocławiu. Nie przepada za towarzyskim spotkaniami. Wydaje się być wyalienowana. Woli ciszę spokój. Nie potrafi wyrażać swojego zdania. Jest kobietą uległą i stara zawsze zgadzać się z mężem. Rezygnuje dla niego z pracy, nie jest jednak dobrą gospodynią domową. Emocjonalnie bardzo związana jest z człowiekiem, którego poślubiła. Mąż Tadeusz to śpiewak operowy, który dostąpił zaszczytu podpisania kontraktu z operą wiedeńską na dwa lata. Dzięki pewnemu Wujaszkowi Geniowi – wpływowemu partyjniakowi. Tadeusz decyduje się na wyjazd. Decyzja zapadła bez udziału naszej bohaterki, która milcząco aprobuje wszelkie poczynania męża. Jednocześnie zdaje sobie sprawę, że nie jest szczęśliwa w małżeństwie, które uznaje jednak za swego rodzaju swój awans w statusie społecznym. Od okresu studiów stara się nie przyznawać do wiejskiego pochodzenia mimo tęsknoty, jaka ją ogarnia na myśl o rodzimej wsi. Mimo przeprowadzki do Wiednia, młoda kobieta nadal nie może sobie znaleźć swojego miejsca. Lękała się samotności, porzucenia, zdrady, wolności, z której nie potrafiła skorzystać. Zdawała sobie sprawę z tego, że mąż ugania się za innymi kobietami. Nie dba również o jej potrzeby, marzenia i plany. Pewnego dnia po prostu ją opuszcza dla innej. Z czasem kobieta odzyskuje pewność siebie, niezależność, odwagę. Postanawia zostać w Wiedniu, znaleźć radę i dać sobie radę sama. Powoli wracają jednak wspomnienia z dzieciństwa.

Książka opowiada o próbie odnalezienia własnej drogi, własnej prawdziwej tożsamości. To również próba rozliczenia się z prześladującą bohaterkę przeszłością. Opowieść przedstawia niezaprzeczalny fakt nieuświadomionego wpływu niektórych ludzi na nasze życie, na ukształtowanie naszej osobowości.

Bohaterka powieści jest zarazem narratorką. Opowiada o swoim życiu, emocjach, bezradności, rozczarowaniach. To powieść o wielkiej tonacji smutku i melancholii. Nastrój przygnębienia potęguje ponad to stan wojenny, nawiązanie do „Solidarności” i komunizmu. Książka na wieczorne zamyślenie.