Bernard Cornwell, Zimowy monarcha.

Instytut Wydawniczy Erica

pierwsza część Trylogii Arturiańskiej

premiera: 19 maja 2010

ISBN 978-83-62329-00-7

Tytuł oryginału: The Winter King

Tłumaczenie: Jerzy Żebrowski

Stron: 560

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Co prawda recenzję piszę po prawie tygodniowym upływie czasu od przeczytania książki, ale gdy mam przed sobą ponownie „Zimowego monarchę” wracam myślami do jej treści. Mimo objętości, książka wciąga czytelnika w świat wykreowany przez znakomitego pisarza Bernarda Cornwella. Można wkroczyć w świat V wieku po Chrystusie, kiedy w Brytanii nie ma już, co prawda Rzymian, ale nie są to najchlubniejsze dzieje tego kraju, w którym panuje chaos. Jest wielu wodzów, wielu pretendentów do tronu, rody walczą o władzę, a religia pogańska styka się z coraz silniejszą religią chrześcijańską. Po za tym Brytania nie potrafi sobie radzić z najazdami Sasów.

Narratorem powieści jest Derfel, cudem ocalony z druidzkiego dołu chłopiec, który stanie się wiernym żołnierzem Artura, a później zostanie mnichem. Historię opowiada z perspektywy zdobytych doświadczeń i lat. Opowieść rozpoczyna od czasu, gdy służy u schorowanego króla Uthera, który po śmierci swojego syna nie ma następcy. Co prawda synowa Uthera, Nowenna rodzi syna ze skrzywioną nóżką, ale nowego księcia Dumnonii należy należycie chronić, a gdy osiągnie swój wiek nie lękać się przekazać mu władzę. Jedynym człowiekiem, który może spróbować zjednoczyć kraj i być strażnikiem Mordreda, wydaje się być nieślubny syn Uthera – Artur. Nie ma on jednak zbyt wielu zwolenników wśród władców. Po za tym potrafi w imię miłości zerwać zaręczyny zawarte dla utrzymania pokoju i po kryjomu poślubić Ginewrę, księżniczkę Henis Wyren. Ten pochopny czyn staje się powodem do wojny, prowadzonej na kilku frontach.

Król Artur nie jest jednak w tej książce najważniejszy. Czytelnik poznaje życie codzienne w Brytanii w V wieku po Chrystusie. Autor świetnie ukazuje tło historyczne tego czasu. Czytelnik poznaje po za tym druidów, kapłanki Merlina: Morganę i Nimue oraz samego Merlina. Pojawia się wiele znanych imion rycerzy z legendy miedzy innymi Galahad i Lancelot. Nie ma tu jednak mowy o rycerzach okrągłego stołu, ani w ogóle o okrągłym stole. Lancelotowi daleko do szlachetności i wizerunku rycerza bez skazy, a każda inna z postaci - włącznie z Arturem - ma nieczyste sumienie.

Cóż można nowego napisać nawiązując do legendy arturiańskiej, tak opiewanej w książkach i filmach? Ano można! „Zimowy monarcha” wciąga czytelnika w mroczny i brudny świat Brytanii, gdzie pogańscy kapłani mają specjalne metody na swoje czary, gdzie istnieją różne zabobony, a jednak chrześcijaństwo zaczyna nabierać znaczenia. Realizm postaci, dbałość o szczegóły, niesamowite opisy i dynamiczna akcja to atuty tej książki, przy której czytaniu miło spędzicie czas. Po za tym ksiązka jest wspaniale wydana. Odnajdziemy tu mapę Brytanii, indeks występujących osób i nazw miejsc wraz z wyjaśnieniem, co przy czytaniu staje się bardzo pomocne. Po za tym nota autora nawiązuje do tego, co jest w książce prawdą historyczną, a co nie.

Polecam!

***

"Zimowy monarcha" to pierwsza część serii „Trylogii Arturiańskiej", w której ukażą się również Nieprzyjaciel Boga i Excalibur.

Agnieszka Popek-Banach, Kamil Banach, Ilustrowana księga przysłów dla dzieci.

Wydawnictwo: Albus

Liczba stron: 161

Format: 215 mm x 215 mm x 16 mm

ISBN-13/EAN: 9788389284945

ISBN-10: 8389284944

Rok wydania: 2009

 Jak zachęcić nasze pociechy do tego, a by poznały najbardziej znane przysłowia? To teraz już proste, należy zaopatrzyć się w pięknie wydaną „Ilustrowaną księgę przysłów dla dzieci” autorstwa Agnieszki Popek – Banach i Kamila Banach. Wybrane przez nich przysłowia są znane i mniej znane, wszystkie jednak godne poznania i zapamiętania.

Przysłowie jest krótkim, zamkniętym i wyrazistym tworem literackim. Przybiera postać jednozdaniowego stwierdzenia lub pouczenia. Są z reguły przestrogami, nakazami, zakazami i pouczeniami. Dzięki swojej często budowie wierszowanej jest łatwe dla zapamiętania, dlatego też znane są powszechnie. Uczyć ich wiec należy od najmłodszych lat. Przysłowia mogą przybierać postać zagadki lub zawierać przenośnie czy też posługiwać się komizmem. Takie też znajdziemy w stworzonej książce. W każdym przysłowiu znajdziemy zaakcentowane słowo wiodące, zaopatrzone w dodatku w rysunek. Wybrane przysłowia są zilustrowane na odrębnych stronach.

Książkę czyta się wspaniale, a pociechy będą zachwycone obrazkami. Z przyjemnością wertuje się strona po stronie. Warto do niej wracać.

Wyróżnienie książki w konkursie Najpiękniejsze Książki Roku 2009

Melissa de La Cruz, Błękitnokrwiści. Maskarada.

Wydawnictwo: Jaguar

Tytuł oryginału: Blue Bloods: Masquerade

Maj 2010

ISBN: 978-83-76-86-014-5

Liczba stron: 320

Tłumaczenie: Małgorzata Kaczarowska

„Maskarada” to kolejna część opowiadająca o bogatych i rozpuszczonych wampirach rodem z Manhattanu. Tym razem rozpoczyna się od pobytu Schuyler i jej zausznika Oliviera w Wenecji. Tam według wskazówek swojej babki Cordeli van Alen, Schuyler poszukuje swojego dziadka, który został wygnany przez Radę za nieposłuszeństwo. To on jednak może wiedzieć jak pokonać srebnokrwistych, którzy ponownie zagrozili błękitnokrwistym. Jak na razie szacowna rada wampirów nie wierzy nastolatkom w to, że srebnokrwiści powrócili. Toteż Schuyler i oliwie działają na własną rękę. Dziadek Lawrence po krótkim oporze przybywa jednak do Nowego Jorku i zamieszkuje z Schuyler, która zaczyna pobierać od niego wampiryczne nauki. Oprócz tego Schuyler ma oczywiście swoje sekrety. Walczy z miłością do Jacka Force'a, który jednak jest świadomy, że od wieków przypisany jest Mimi. Po za tym jej przyjaźń z Olivierem zaczyna zmieniać powoli swój charakter. Nadal Schuyler unika Mimi, ale za to coraz bardziej zbliża się do Bliss, która nie może odżałować śmierci Dylana.

Akcja jest wartka, przygód wydarzenia rozgrywają się szybko. Tytułowa „Maskarada” rzeczywiście będzie miała miejsce. Czytelnicy coraz bardziej wnikają przygód powiązania między starymi rodami wampirów oraz odkrywają tajemnice Allegry. Poznają również kolejnego bosko przystojnego bohatera. Druga część przygód Schuyler może nie jest już tak porywająca jak pierwsza, ale na pewno jako kontynuacja warta jest przeczytania. Tym bardziej, że przed czytelnikami jeszcze część trzecia zatytułowana „Objawienie”. Po za tym mamy tu pewne zwroty akcji, których nie będę zdradzać.

recenzja pierwszego tomu

http://blekitnokrwisci.blogspot.com/

Frances de Pontes Peebles, Szwaczka.

Wydawnictwo MUZA

tyt.oryg. The Seamstress

przekład: Monika Wyrwas-Wiśniewska

ISBN: 978-83-7495-739-7

data wydania: 17-03-2010

wymiary: 145x205 mm

oprawa: miękka

liczba stron: 656

Powieść pełna uroku od pierwszej do ostatniej strony, mimo że jest to grubaśne, opasłe tomiszcze. Mogę Wam obiecać, że po rozpoczęciu czytania owa grubość przestanie mieć jakiekolwiek znaczenia, a Wy przeniesiecie się w przeszłość do Brazylii lat. 20. i 30. ubiegłego wieku.

Bohaterkami powieści są dwie siostry: Emilia i Luzia dos Santos. Po śmierci matki i opuszczeniu ich przez ojca, zostały wychowywane przez ciotkę Sofię, która nauczyła je szyć i posłała do szkół w celu zdobycia lepszej jakości szycia. Emilia czytająca pismo „Fon Fon” marzyła o romantycznej miłości i wyjściu za mąż za bogatego i przystojnego młodzieńca. Być może marzenia Luzie były podobne, ale po wypadku na pewno się zmieniły. Jako dziewczynka spadła z wysokości i z braku lekarza, nie udało się złożyć złamanej ręki w dobry sposób. Sztywna ręka stała się przyczyną jej przezwiska wśród mieszkańców miasteczka i była powodem wyciszenia i samotności młodej dziewczyny. Jedynie w siostrze Luzia zawsze miała wsparcie. Pewnego jednak dnia życie obu sióstr zmienia się radykalnie. Luzia zostaje zabrana przez cangacerios, a wkrótce poślubia ich przywódcę Antonia zwanego Jastrzębiem. Emila po wyjeździe siostry i śmierci ciotki sma utrzymuje się z szycia. Wkrótce poznaje i poślubia Degasa, potomka rodziny z wyższych sfer w Recife.

Obie siostry mimo tego, że są silnymi kobietami, pozbawionymi ówczesnych konwenansów, przeżywają swoje dramaty. Luzia staje się jedną z bandytów. Emilii nie będzie dane zaznać prawdziwej miłości mężowskiej. Tragedią Luzii są jej niedonoszone dwie ciąże, przymus oddania urodzonego dziecka oraz nimożliwośc zmiany obranej drogi. Związek jej z Jastrzębiem nie ma żadnej przyszłości. Emilia jest rozczarowana życiem w mieście, nie znosi konwenansów, brzydzi się postępowaniem męża, mimo że jest wobec niego lojalna. Obie siostry czerpią o sobie informacje z gazet. Luzia z pieczołowitością gromadzi wycinki z gazet i starannie je przechowuje.

Debiutancka powieść brazylijskiej pisarki jest bardzo udana. Historia sióstr ukazana jest na tle prawdziwych wydarzeń z historii Brazylii: wielkiej suszy 1932 roku, istnienia bandyckich cangacerios, rewolucji roku 1930, ruchu wyzwolenia kobiet, istnienia obozów dla uchodźców czy praktyki odcinania zabitym cangacerios głów, aby je badać. Tym ostatnim zajęciem parał się teść Emilii, Dr Coehlo. Znajdziemy tu również obraz Brazylii lat. 20. i 30. XX wieku, gdzie wieś głodował, a miasto żyło w dostatku. Możemy przeczytać o brazylijskich zabobonach, przestrogach, konwenansach.

To powieść o odwadze i miłości dwóch sióstr, które mimo rozdzielenia są nadal ze sobą silnie związane i pragną sobie pomagać. Ukazana historia absorbuje, wciąga i nie pozwala spokojnie odłożyć książki na bok.

Polecam!

strona autorki

Anna Czerwińska-Rydel, Jaśnie Pan Pichon. Rzecz o Fryderyku Chopinie.

Wydawnictwo Bernardinum

i Narodowy Instytut Fryderyka Chopina

ilustr. Józef Wilkoń

Pelplin 2010

Oprawa twarda

Format: 240 x 250

Stron 64

ISBN 978-83-7380-804-1

Wspaniała książka, która przeznaczona jest zarówno dla młodszych jak i starszych czytelników. Autorka z wielkim uczuciem opisała dzieciństwo i młodość Fryderyka Chopina. Przecudne graficzne ujęcie życia Frycka możemy obserwować dzięki przepięknym ilustracjom Józefa Wilkonia. Dzięki dwojgu wspaniałym artystom dziecko może poznać świat, który dawno już nie istnieje, śmiać się i psocić z młodymi bohaterami oraz przeżywać wzruszenia. Dorośli natomiast mogą przypomnieć sobie wiadomości o Fryderyku Chopinie.

Ukazana historia zaczyna się od pojawienia się w majątku Skarbków w Żelazowej Woli guwernera Mikołaja Chopina. Tam kawaler poznaje pannę – ochmistrzynię Justynę. Młodzi pokochali się i po czterech latach zaręczyli. Po zawarciu małżeństwa zamieszkali w Żelazowej woli, a wkrótce na świat przyszły dzieci. Gdy Mikołaj otrzymał intratną posadę w Warszawie, rodzina Chopinów postanowiła przenieść się do tego miasta. Tam mały Frycek pobierał nauki od profesorów, brał udział w pierwszych koncertach, a jego talent i muzyka chwalone były w gazetach. Wkrótce przed Chopinem otworzyć się miał inny, całkiem nieznany świat.

Czytelnik poznaje marzenia młodego Chopina, młodzieńcze postanowienia, momenty, kiedy powstawały jego polonezy, sonaty, mazurki, które czarują niejednego z nas w dniu dzisiejszym.

To pełna ciepła i humoru opowieść o młodym kompozytorze, która oparta jest na faktach z życia Fryderyka Chopina. Autorka w krótkich opowieściach wykorzystała liczne źródła: dokumenty, listy rodziny, Kurier Szafarki, gazetkę, którą Fryderyk wysyłał rodzinie z wakacji. To obraz chłopca, który był nie tylko genialnym dzieckiem i utalentowanym muzykiem, ale również zjednywał sobie wielu przyjaciół, był skory do psot i miał poczucie humoru. Nie matu jednak mowy jedynie o wydarzeniach wesołych. Autorka wspomina słabnącą na zdrowiu i powoli gasnącą siostrę Frycka – Emilkę.

Opowieści kończą się rozdziałem zatytułowanym: „Co wydarzyło się potem?” oraz kalendarium życia Fryderyka Chopina.

Książkę pełną romantycznych uniesień, czyta się z wielką przyjemnością. Godna polecenia!

***

Anna Czerwińska-Rydel z wykształcenia muzyk i pedagog, jest autorką około 200 radiowych audycji muzycznych i bajek dla dzieci, które prowadziła na antenie Radia Eska-Nord.

Od wielu lat pracuje z dziećmi i młodzieżą, prowadząc zajęcia muzyczne, pedagogiczne i terapeutyczne. Jako autorka książek dla dzieci zadebiutowała wydanym w 2007 roku opowiadaniem p.t.: „Tajemnica Matyldy”, za które otrzymała I nagrodę w edycji książki pomorskiej - proza dla dzieci "Costerina 2007". Lubi poranny śpiew ptaków, mruczenie kota

i ciasteczka migdałowe. Kocha dzieci, muzykę poważna (zwłaszcza Mozarta i Chopina) oraz zapach pomarańczy.

Józef Wilkoń polski ilustrator, malarz, historyk sztuki. Ilustrował ponad sto książek dla dzieci i dorosłych wydanych w Polsce i kilkadziesiąt wydanych za granicą. Uczestnik międzynarodowej akcji charytatywnej "Polscy Artyści Plastycy – Dzieciom", z której dochód przeznaczony jest na budowę Europejskiego Centrum Przyjaźni Dziecięcej w Świdnicy. Był wielokrotnie nagradzany w Polsce i poza jej granicami.

At-Tajjib Salih, Sezon migracji na Północ.

Wydawnictwo Smak Słowa

Przekład: Jacek Stępiński

Stron: 136

seria: Kontynenty

Oprawa: twarda

Wydawca: Smak Słowa

ISBN 978-83-62122-04-2

Książka, która może na pewno wzbudzać emocje w środowisku arabskim. Po raz pierwszy powieść ukazała się w roku 1966 i szybko została uznana za utwór pornograficzny i bluźnierczy. To opowieść o zderzeniu się dwóch różnych światów: cywilizowanej „Północy” z zacofanym „Południem”. Po siedmiu latach studiów w Londynie młody mężczyzna wraca do swojej rodzinnej wioski. Poznaje nowego jej mieszkańca tajemniczego Mustafy Sa’ida, męża Hosny i ojca dwóch chłopców. Po paru spotkaniach Mustafa opowiada historię swojego życia. Jako młody chłopak trafił do szkoły i tu został odkryty jego talent do zdobywania wiedzy. Szybko ukończył szkołę podstawową, a następnie przez władze kolonizatorów został wysłany do Kairu, gdzie mieszkał z angielskim małżeństwem. Uzdolniony pozyskał kolejne stypendium i tak trafił na studia do Londynu. Tu staje się bożyszczem kobiet, które zafascynowane były pięknym, ciemnoskórym mężczyzną, pełnym zmysłowości i namiętności, który nie miał zahamowań. Mustafa Sa’id zdobywać, rozkochiwać w sobie kruche istoty, a następnie porzucać zarówno panny jak i mężatki. W ten sposób doprowadził do samobójczej śmierci kilka kobiet. Mimo to jego serce zapłonie do jednej z angielek na dłużej.

Narrator powoli odkrywa przed czytelnikiem elementy historii Mustafy Sa’ida. Nawet po jego zaginięciu lub jak wszyscy sądzili – śmierci, interesuje się jego życiem, tym, dlaczego Mustafa postanowił wrócić na Południe, przeprowadza rozmowy z ludźmi, którzy go znali. Kluczem do poznania Mustafy jest również zamknięty pokój w jego domu. Mustafa Sa’id zostawia pod opieką poznanego mężczyzny swoją żonę i synów, co jednak nie uchroni Hosnę przed tragedią. Nie będę tu zdradzać jednak wszystkiego.

Poznajemy tu opisy życia codziennego na sudańskiej prowincji. Mieszkańcy małej wioski czują się opuszczeni przez władze, narzekają na korupcje, brak szkół i szpitali. Mimo to ludzie interesują się życiem prywatnym innych, lubią wszelkiego rodzaju plotki, spotkania w większym gronie przy alkoholu. To świat, w którym kobieta jest zależna od swojego męża, ojca czy brata. W nim szanuje się ludzi starszych, którzy obdarzeni są życiowym doświadczeniem i mądrością. To również książka, mówiąca o sile niszczycielskiej władzy kolonizatorów, za którą mimo wszystko w niepodległym kraju ludzie starsi tęsknili i którą wspominali z nostalgią.

Polecam gorąco!

***

At-Tajjib Salih (1929-2009) to jeden z najbardziej znanych pisarzy sudańskich na świecie. Studiował w Chartumie i w Londynie, pracował w radiu i telewizji, pisał także felietony do prasy. Sławę zdobył powieścią „Sezon migracji na Północ” (1966), która w 2001 roku została uznana przez Akademię Literatury Arabskiej w Dam...aszku za najważniejszą powieść arabską XX wieku. Mimo olbrzymiego zainteresowania powieścią na świecie (przetłumaczono ją na ponad 20 języków) w Egipcie umieszczono ją na indeksie i objęto zakazem druku na prawie 30 lat (utwór uznano za bluźnierczy i pornograficzny); w krajach Zatoki Perskiej i w Sudanie zakaz nadal obowiązuje. (źródło)

Frank Westerman, Ararat.

Wydawnictwo: ISKRY

Rok wydania: 2009

Kategoria: Literatura faktu / Reportaż

Tytuł oryginału: Ararat

Tłumacze: Oczko Piotr, Paszkiet Sławomir

ISBN: 978-83-244-0120-8

Ilość stron: 228

Format: 15x23.5 cm

Oprawa: Miękka ze skrzydełkami

Frank Westerman zabiera czytelnika w podróż na szczyt góry Ararat. Będąc od wielu lat zafascynowanym góra, gdzie miała osiąść Arka Noego, próbuje dociec czy wydarzenie to rzeczywiście miało miejsce, czy był potop czy wiara ma rzeczywiście sens. Wychowany religijnej rodzinie, utracił jednak ten rodzaj pobożności, sam od wielu lat nie chodził na nabożeństwa, a jego córka była nieochrzczona. Mimo to autor nie może o sobie powiedzieć, że stał się ateistą. Próbuje poprzez studiowanie Biblii i rozmowę z teologami, geologami, księżmi, astronautami oraz członkami rosyjskiej ekspedycji poszukiwaczy szczątków legendarnej Arki, dociec, co jest sensem religii i co stanowi tajemnicę góry Ararat. Z tychże rozmów toczonych dowiaduje się, że istnieją szkoły pseudogeologów zajmujących się tak zwaną "geologią potopu" i "teorią młodej Ziemi", którzy starają się udowodnić, że Ziemia zatonęła w taki sposób, jak opisano w Księdze Rodzaju. Pisarz wraca również w swoich wspomnieniach do nauki w chrześcijańskiej szkole oraz do swoich nauczycieli.

Autor postanawia indywidualnie postarać się o wizę sportową i wyruszyć na Ararat. Pielgrzymi i mieszkańcy okolicznych miejscowości uważali górę za niezdobytą. Był to również oficjalny dogmat kościoła ormiańskiego. Pierwszy człowiek, który stanął na szczycie w roku 1829 dr Fredrach Parrot, był uznany za kłamcę. Westerman skrzętnie opisuje wspinaczkę Parrota na podstawie publikowanych przed laty relacji. Przedstawia także czytelnikowi poszczególne etapy proceduralne, jakie musiał przejść, aby uzyskać pozwolenie na wspinaczkę na górę Ararat. Dokonuje analizy problemowych kwestii tego rejonu. Chodzi tu o kwestię ormiańską. Dowiaduje się, że turecki pisarz Orhan Pamuk, został znienawidzony za wypowiedź dla jednej ze szwajcarskich gazet o tym, że „Turcy zamordowali trzydzieści tysięcy Kurdów i milion Ormian i nikt w Turcji, poza nim, nie ma odwagi, by o tym mówić”(s.66).

Pisarz wielokrotnie cytuje Biblię, dokonuje analizy Eposu o Gilgameszu, ogląda filmy, studiuje książki powiązane z interesującym go tematem oraz tradycję poszukiwania arki, która liczyła zaledwie sto lat. Wraz z autorem czytelnik ma możliwość wejść na Ararat.

Książka tematycznie bardzo interesująca, a jej treść godna zastanowienia.

Polecam serdecznie!

***

Źródło

ARARAT 5047 m n.p.m.

Ararat - (tur.: "Agri Dagi" - "Góra Bólu"; armen.: "Masis" lub "Ararat"; kurd. "Çîyaye Agirî" - "Ognista Góra") - Turcja (obecnie, historycznie terytorium Armenii)

Hanna Karolak, Duśka. Opowieść o Darii Trafankowskiej.

Wydawnictwo Nowy Świat

ISBN:978-83-7386-380-4

wydanie: 2010

stron 282

Piękna opowieść o zmarłej aktorce Darii Trafankowskiej. Pamiętać jednak trzeba, że książka była pisana jeszcze za życia Darii. Nie jest to uporządkowana biografia aktorki, lecz raczej luźne zapiski dotyczące różnych wydarzeń. Z tychże opowieści przeplatanych monologami aktorki, powoli kształtuje nam się obraz siostry oddziałowej z serialu „Na dobre i na złe”. Czytelnik poznaje dzieciństwo Duśki, młodzieńcze wybory, pierwsze kroki kariery aktorskiej. Daria była jedynaczką wychowywaną przez nieco roztrzepaną matkę, która chciała swoje niespełnione marzenia pokładać w córce oraz dobrotliwego ojca, który mając na utrzymaniu rodzinę zajął się sitodrukiem. Duśka mimo trudności w najlepszej klasie w szkole średniej, zdała maturę a następnie kilkakrotnie próbowała z ostatnim pozytywnym skutkiem, dostać się na aktorstwo. Jako aktorka dostawała mniejsze role i dopiero zaczęła tak naprawdę być znana, gdy rozpoczęła zdjęcia do serialu wyświetlanego w dwójce. Była kobietą bardzo przyjacielską, otwartą na znajomości i problemy innych ludzi, chętnie udzielającą pomocy zarówno finansowej jak i tej psychologicznej, ale moim zdaniem pozbawioną asertywności. Przez rodzinny dom przy Orlej przewinęła się masa ludzi. Mimo różnicy temperamentów przeżyła piętnaście lat z Waldemarem Dzikim, a po rozstaniu poznała ostatniego swojego partnera Jaśka. Gdy zachorowała, przyjaciele zorganizowali wielki charytatywny koncert na leczenie Dusi poza granicami Polski.

Książka wzrusza i bawi, bowiem niepozbawiona jest licznych anegdot związanych z aktorką. Daria Trafankowska miała mało spotykane spojrzenie na świat. Cieszyła się właściwie wszystkim i we wszystkim upatrywała dobre strony. Gdy zachorowała, nie zadawała pytań, dlaczego akurat to musiała być ona. Mimo zmęczenia i problemów własnego życia, ciągle była gotowa do pomocy innym ludziom. Postać godna szacunku i podziwu.

***

Część wpływów ze sprzedaży książki przeznaczona jest na działalność statutową Fundacji im. Darii Trafankowskiej, która wspomaga środowisko ludzi związanych ze sceną. Celem fundacji jest pomoc w ratowaniu życia i zdrowia artystów.

http://www.fundacjadaria.org/

Bernard Cornwell, Hellequin. Jeźdźcy z piekieł.

Wydawnictwo Erica

Wymiary 145 x 205 mm,

 liczba stron 400,

 okładka miękka ze skrzydełkami,

ISBN 978-83-89700-75-9

Hellequin – Jeźdźcy z piekieł to pierwsza część trylogii o przygodach Thomasa z Hookton, małej nadbrzeżnej angielskiej miejscowości. Wszystko zaczyna się pewnego wielkanocnego ranka roku 1342, kiedy to do Hookton zawitali Francuzi. Wioska została ograbiona, spalona, większość mieszkańców zabito, a kobiety zabrano ze sobą. Po za tym została skradziona cenna relikwia – włócznia świętego Jerzego. Umierający proboszcz parafii Ralf Hookton, a zarazem ojciec Thomasa, zobowiązuje go przed śmiercią do odnalezienia relikwii i przywiezienia jej na prawowite miejsce. Tom dochodzi do wniosku, że francuska wyprawa odbyła się tylko po to, aby zagarnąć włócznię. Co więcej włócznię kradnie kuzyn Toma. Przez całe życie Tom sprzeciwiał się ojcu nie chcąc zostać księdzem, lecz łucznikiem. Nigdy Ralf nie opowiadał synowi o rodzinie, ale Tom ciągle słyszał, że nie jest z plebsu. Postanawia, więc wyruszyć do Francji jako łucznik. Przez trzy lata służy w Bretanii pod dowództwem Willa Skeata. Oddział zdobywa La Roche- Derrien i tam Tom poznaje piękną osiemnastoletnią wdowę Jeanette Marie Halevy zwaną Czarnym Kosem. Myli się jednak ten, kto od razu twierdzi, że będzie to jedyna miłość Toma do kobiety. Zauroczony jednak Jeanette, Thomas dokonuje czegoś, co ściągnie na niego miano mordercy i dezertera. Wielokrotnie jego życie będzie w niebezpieczeństwie. Mimo tego, że jest Anglikiem znajdzie kilku przyjaciół wśród Franców i dotrze do dowódcy wyprawy do Hookton. Dowie się również o tajemnicy mocy włóczni świętego Jerzego oraz o jej powiązaniu rodu Thomasa ze Świętym Graalem.

Przy czytaniu tej książki nie sposób się nudzić. Akacja powieści toczy się wartko, a autor ma niesamowity dar ukazywania realiów i życia codziennego czternastowiecznej Europy. Akcja powieści toczy się, bowiem w okresie wojny stuletniej. W nocie historycznej autor pisze, że tylko atak na Hookton oraz walka rycerzy w okolicy La Roche-Derrien była efektem jego wyłącznie inwencji. Natomiast wszystkie opisane wydarzenia – oblężenia, potyczki, bitwy – zostały zaczerpnięte ze źródeł historycznych. Ciekawy jest tu opis bitwy pod Crécy. Bardzo ciekawe ukazanie pojęcia średniowiecznej rycerskości, gdzie mimo wszystko dobrzy i źli są zarówno wśród Anglików jak i Francuzów.

Autor potrafi wciągnąć czytelnika w mroczny świat średniowieczna, pełnego okrucieństwa i brutalności. Znakomicie oddał realia epoki i jej tło historyczne. Wspaniale ukazał obraz średniowiecznego rycerza, którego wizerunek zasadniczo różni się od stworzonego i wszechobecnego ideału. Powieść z pewnością zainteresuje każdego, kto po nią sięgnie.

recenzja ukazała się na portalu

Paweł Beręsewicz, TAJEMNICA CZŁOWIEKA Z BLIZNĄ.

Wydawnictwo Literatura

Książki dla dzieci

ISBN: 978-83-7672-096-8

Seria wydawnicza: TO LUBIĘ

stron: 184

Zagadek pełnych tajemnic należy szukać również wokół nas. Przykładem jest tu historia Jaśka, którego tata od lat noszący brodę, pewnego dnia przegrywając zakład ze swoim bratem, zgolił ją. Oczom Jaśka ukazała się obca twarz i paskudna szrama na lewym policzku taty. Jasiek był bardzo ciekawy skąd ta blizna się wzięła, toteż, gdy nie uzyskał wyczerpującej i satysfakcjonującej odpowiedzi od taty, zaczął na własną rękę małe śledztwo. Były akurat wakacje, więc Jasiek miał mnóstwo czasu na rozmyślanie i snucie nowych wersji wydarzeń z elementów zasłyszanych od bliskich. Dzięki opowieściom rodziców i dziadków wkracza w świat historii Polski. Książka przybliża, bowiem młodemu pokoleniu życie codzienne w czasach PRL-u, początków Solidarności, wiadomości o ZOMO. Ukazuje świat bez komórek, Internetu, ale za to pełen kolejek w sklepach i braku podstawowych produktów spożywczych. Tłumaczy również, że milicja to nie to samo, co policja. Dla Jaśka są to oczywiście czasy z innej epoki. Jasiek wśród tych opowieści nie zapomina jednak o swoim śledztwie, po za tym zyskuje sprzymierzeńca w rodzinie. Jego fantazje na temat zombie, romansu aktorki z Umą Thurman czy kradzieży obrazu Van Gogha. Chłopiec powoli dochodzi do prawdy.

Książka w ciekawy i przystępny sposób przybliża historię Polski młodemu czytelnikowi. Warto podkreślić, że wydana w interesujący sposób z bardzo ciekawymi ilustracjami.

Polecam!

Tomasz Trojanowski, Misja Lolka Skarpetczaka + płyta CD.

Wydawnictwo: Literatura
Data wydania: marzec 2010
Liczba stron: 72
ilustracje: Nika Jaworowska 

Wymiary: 145 x 205 mm
ISBN: 978-83-7672-005-0

Książka, która podkreśla młodemu czytelnikowi, jak ważna w życiu jest wyobraźnia oraz przestrzega przed niebezpieczeństwem zatracenia się w grach komputerowych i wirtualnym świecie.

Dwunastoletni Michał nie jest zbytnio zachwycony, gdy przeprowadza się z rodzicami do małego domku z ogródkiem. Domek ten przyśnił się tacie Michała. Nie należy on do nowych budynków i należało w nim zrobić generalne porządki. W czasie odkurzania Michał poznaje pewnego skrzata. Futrzasty stworek Lolek Skarpetczak ma do spełnienia specjalną misję. Pragnie przekonać młodego chłopca, że świat reklam, wirtualnych gier, Internetu i telewizji, nie jest najlepszym i jedynym. W tym celu zabiera chłopca w magiczną podróż, która staje się dla Michała drogą nowych pouczających doświadczeń. Dwunastoletni bohater powoli odkrywa świat wyobraźni i jej uroki. Podróż odbywa się od Arki Marzeń, poprzez labirynt, mur słów aż do świata koszmaru.

Jest to książka, która przestrzega czytelnika przed zagrożeniami współczesnej cywilizacji. Czytelnik zostaje wciągnięty w fantastyczną historię i sam zmuszony do zastanowienia nad własnym życiem.

Książka z ciekawymi ilustracjami. Dołączona jest też płyta z muzyką instrumentalną, którą autor radzi przesłuchać jeszcze przed przeczytaniem książki. Warto też posłuchać jej po przeczytaniu historii. Może wówczas czytelnik dowie się jak działa jego wyobraźnia.

Polecam !

Agnieszka Krawczyk, Napisz na priv.

Wydawnictwo SOL

Sierpień 2009

Seria: Monika Szwaja poleca

ISBN:978-83-929162-0-8

stron: 288

Wymiary:125 x 195 mm

Bohaterką zabawnej powieści autorstwa Agnieszki Krawczyk jest młoda mama, zdolna, ambitna i aktualnie bez stałej pracy. Perypetie Laury obserwujemy na przestrzeni jednego roku, choć kobieta wraca wspomnieniami do czasów swojego panieństwa i miesięcy, gdy spodziewała się dziecka. To wówczas będąc w ciąży odkryła uroki internetowego forum. Chętnie uczestniczyła w dyskusjach na temat odżywiania kobiet w ciąży. Z biegiem tygodni zaczęła wędrować z jednego forum na drugie trafiając między innymi na forum matki-wariatki. Szukając dobrze płatnej pracy ciągle chodziła na rozmowy kwalifikacyjne, które nie przynosiły obiecujących rezultatów. Jako historyk sztuki pracowała, jako tłumacz w Europejskim Instytucie Folkloru, dla którego od czasu do czasu pisała przewodniki. Pomagał jej w tym przyjaciel Perec, który w przyszłość miał wejść do rodziny Laury, jako mąż jej siostry Ilony zwanej Larwą. Oprócz tego Laura, jako młoda mama szybko zaznajomiła się z osobnikami pilnującymi dzieci w parku tj. z Dziadkiem i Rudym. Dziękowała przy sprzątaniu za małe mieszkanie, kupowała ubrania w ciucholandach i opanowała do perfekcji szybkość ubierania się i robienia makijażu, co w porównaniu z jej okresem sprzed pojawieniem malego Miłoszka było nie lada wyczynem. Mimo braku dostatecznej gotówki decyduje się wraz z mężem i siostrą Iloną kupić domek w górach.

Powieść dla kobiet, szczególnie tych, które maja maleńkie dzieciaczki, tych, które przytłoczone są pracami domowymi, codziennymi obowiązkami, tych, które mimo ukończonych szkół i znajomości języków nie mają pracy. Książka, która głosi w przesłaniu, ze nawet w ciężkich chwilach nie należy rezygnować z własnych planów czy poszukiwań, bo wszelkie niepowodzenia zawsze mają swój kres. Po każdym rozdziale znajdziemy przytoczone fragmenty forumowych rozmów, które rozśmieszają do łez.

Polecam!

Magdalena Witkiewicz, Milaczek.

Wydawnictwo SOL

seria: Monika Szwaja poleca

ISBN: 978-83-925879-5-8

stron: 256

okładka: miękka

Nieco w odwrotnej kolejności czytałam przygody z życia Mileny. Najpierw była kontynuacja, czyli „Panny roztropne”, a teraz przyszła kolej na część pierwszą, czyli „Milaczka”. W niej to poznałam nieco bliżej historię tutaj jeszcze dwudziestosześcioletniej Mileny, ciotki Zosi oraz siedmioletniej Zuzy zwanego Bachorem i jej taty Jacka. Milena jest modą kobietą, która ciągle się odchudza, według własnej oceny jest za gruba, w przeszłości została porzucona przez chłopaka a obecnie szuka swojej drugiej połówki. W tym celu wykorzystuje także serwisy randkowe czy randki w ciemno organizowane przez rodzinę. To ciotka Zofia postanowiła umówić Milenę z czterdziestoletnim dentystą. Tak zaczęła się przedziwna znajomość, w której ze strony Mileny mamy zafascynowanie zauroczenie i zapatrzenie w przystojnego acz narcystycznego mężczyznę. Z drugiej jednak strony mamy obiekt westchnień, który czytelnikowi na pewno nie objawi się, jako książę z bajki. Pod względem emocjonalnym uzależniony od własnej rodziny, mieszka z siostrą Violą, która bez żadnego wstydu wykorzystuje brata pod względem finansowym. Mimo to oświdcza się Milenie, która od tej pory żyć będzie własnym ślubem i weselem. Niestety nie będzie tak od razu widzieć, że przyszły pan młody robi ją w bambuko. Swoje emocje milczek skrzętnie dzieli z ciotką Zofią Kruk, która po wieloletnim wdowieństwie zdecyduje się na trwały związek z długoletnim partnerem Staszkiem. Zarówno Zofia jak i Milena zaprzyjaźniają się z Zuzką, która kolejno dokonuje eliminacji dziewczyn swojego taty informatyka. 

Książka lekka, łatwa i przyjemna. Z pewnością na deszczowe popołudnie i poprawę nastroju, bowiem jest napisana z dużą dawką humoru. Postacie nietuzinkowe, z glowami pełnymi pomysłów lub nieco ekscentryczne. Gwarantowana dobra zabawa! 

recenzja książki "Panny roztropne"

Tomasz Szwed, Klinika Małych Zwierząt w Leśnej Górce.

wydawca: Bis

oprawa: twarda

ISBN: 978-83-7551-165-9

ilość stron: 92

format: 175 × 245 mm

il. Aneta Krella-Moch

Pięknie wydana książka z cudnymi ilustracjami będącymi uzupełnieniem treści. To historia Kliniki Małych Zwierząt w Leśnej Górce. Poznajemy zarówno lekarzy jak i przypadłości pacjentów. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że jest to klinika stworzona przez zwierzęta z myślą o zwierzętach. Jak w prawdziwym szpitalu są tu specjalistyczne poradnie, pogotowie pana Żbika, wysoko wykształceni profesorowie medycyny jak profesor Borsuk czy doktor Łasiczka i doktor Suseł. Wiele zamieszania i podniosłej atmosfery wnosi wizyta profesora Dzika. Oprócz lekarzy, personel medyczny stanowią również pielęgniarki. Jedną z nich jest siostra Precjoza będąca sroką, która lubując się w lśniących rzeczach chowała narzędzia chirurgiczne niezbędne do przeprowadzenia operacji.

Pacjenci przyjmowani w klinice to głównie zwierzęta, które zostały ranne z winny ludzi. Poznamy historię porzuconego w lesie pieska czy wycieńczona Kociczka Mizia, która niespodziewanie odnajduje w klinice swoją siostrę Kizię.

Autor stworzył wspaniały zwierzęcy świat. Dominuje w tym świecie przyjaźń, dobroć, cierpliwość, wrażliwość na potrzeby i cierpienie innych. Zwierzęta pracujące w klinice troszczą się o pacjentów i z wielką wnikliwością analizują każdy przypadek. Należy zwrócić uwagę na liczne rany odniesione przez zwierzęta z winy ludzi. Porzucenie, odtrącenie, owinięcie drutem kolczastym pnia drzewa, to tylko niektóre przyczyny cierpień zwierząt.

Polecam serdecznie!

Maria Pilich, Przemysław Pilich, Nobliści znad Wisły, Odry i Niemna.

wydawnictwo MUZA

liczba stron: 300

miejsce wydania: Warszawa

rok wydania: 2005, 2010

wydanie II poprawione i uzupełnione

oprawa: twarda

wymiary: 200 x 200 mm

ISBN: 83-7319-703-6

seria: Ocalić od zapomnienia

To książka opowiadająca o laureatach Nagrody Nobla, którzy urodzili się w Polsce w obecnych granicach i na Kresach Wschodnich. Są to miedzy innymi laureaci polscy, niemieccy, amerykańscy, żydowscy. Autorzy piszą o postaciach dobrze nam znanych, takich jak Henryk Sienkiewicz, Lech Wałęsa, Wiesława Szymborska, Władysław Reymont, Czesław Miłosz czy Maria Skłodowska - Curie. Osobiście poznałam również biogramy mniej znanych osób, którzy rodzinnie w bliższej lub dalszej przeszłości, byli powiązani z Polską. Opisanych zostało ponad 60 laureatów Nagrody Nobla w krótszych lub dłuższych notach. Zwrócono szczególną uwagę na działalność naukową, a zwłaszcza na polskie korzenie. Obok każdej biografii odnajdziemy wybór pozycji literatury poświeconej życiu i twórczości danego noblisty. Biografie zostały podzielone według przyznawanych nagród z fizyki, z chemii, z fizjologii lub medycyny, z literatury, nagrodę pokojową i nagrodę z ekonomii. Autorzy już na początku zwracają uwagę czytelnika na historię Nagrody Nobla i na to, że nie wszystkie nagrody są finansowane z funduszu Alfreda Nobla.

Książka jest bogato ilustrowana zdjęciami współczesnymi i archiwalnymi oraz rycinami. Możemy tu odnaleźć fotografie muzeów, wydanych książek, domów, ulic, pomników, tablic pamiątkowych, nagrobków czy rzeczy, które towarzyszyły nagrodzonym w ich pracy i codziennym życiu.

Polecam!

Marcin Brykczyński,TRZY PSY PRZYSZŁY.

Wydawnictwo Literatura

Książki dla dzieci

stron 24

oprawa twarda
ISBN: 978-83-7672-057-9
Seria wydawnicza:
JAŚKI

Mała książeczka dla dzieci, która opowiada historie trzech piesków w formie pewnego rodzaju wyliczanki. Trzy pieski postanowiły odwiedzić psa mieszkającego w budzie. Ten zamartwia się czym ma ugościć niespodziewanych przybyszy, aby nie poczuli się dotknięci brakiem jedzenia. bezustannie się o to troszczył i o tym myślał. okazało się jednak, że każde z trzech psów w myśl zasad psiej przyjaźni przyniosło po dużej kości. Od tj pory wszystkie cztery psy zamieszkały w budzie. 

 Urocza książeczka opowiadająca o przyjaźni. Oko małego czytelnika cieszą wspaniałe ilustracje w wykonaniu Iwony Całej, ktore zajmują cale powierzchnie stron. Rymowanki krótkie znakomite do nauki juz dla dwulatka.

Polecam serdecznie!

blog Iwony Całej