David Hockney, Wiedza tajemna. Sekrety technik malarskich Dawnych Mistrzów.

Universitas

David Hockney urodzony 9 lipca 1937 roku w Bradford to angielski malarz, rysownik, grafik, fotograf oraz scenograf. Jego prace cechuje oszczędność techniki, zainteresowanie problemami światła i zaczerpnięty z pop-artu i fotografii realizm.

W książce, jaka powstała dzięki prowadzonym przez jego badaniom, postawił tezę, która mówi, że od początku XV wieku wielu artystów korzystało z optyki. Miał na myśli tu soczewki, zwierciadła i różne ich kombinacje, które pomocne były artystom w celu odwzorowania „na żywo”. Dzięki książce można dowiedzieć się cóż to za przyrządy kryją się pod nazwami: camera obscura i camera lucida lub do czego służył i jak wykonywano epidiaskop.


Ciekawość malarza narodziła się, kiedy na wystawie portretów Ingres’a zaczął zastanawiać się nad niezwykłą precyzją i dokładnością detali tego artysty. Pomimo nienaturalnej małej skali obrazów, wszystko było „dokładne” w rysach i detalach. Hockney stawia śmiałe tezy, co więcej wszystko wyjaśnia na podstawie wizualnych i pisemnych przykładów. Dzieli artystów na tych, co malowali „naocznie”, czyli siedzieli naprzeciwko modela i nie korzystając z niczego innego poza ręką i okiem rysowali albo malowali jego portret oraz tych, którzy korzystali z przyrządów optycznych. Aby udowodnić postawioną tezę, Hockney sam korzysta z camery lucidy. Analizuje także kluczowe dzieła sztuki na przestrzeni jej historii i odsłania prawdę o tym, że artyści tacy jak Caravaggio, Velázquez, van Eyck, Holbein, Leonardo stosowali zwierciadła i soczewki, a narzędzia te pomogły im w tworzeniu arcydzieł. Znajdziemy tu reprodukcje setek obrazów i rysunków.

Osobiście jestem tą książką zachwycona. Wielokrotnie patrząc na znane mi obrazy nie widziałam tego, co zobaczył i podkreślił w książce Hockney. Gorąco polecam.