Nicholas Evans, Zaklinacz koni.

 

     Zaklinacz koni to powieść po raz pierwszy wydana w 1995 r., a ja czytałam ją po raz pierwszy. Owszem oglądałam ekranizację z Robertem Redfordem, która mi się podobała. Do tej pory jednak nie znałam fabuły powieści. Zaskoczył mnie kilkustronicowy mocny początek, w której autor potrafił dobrze zbudować napięcie. 

     W posiadłości położonej w północnej części Stanu Nowy Jork, każdy weekend spędza rodzina Macleanów. Co weekend, nastoletnia Grace spotyka się ze swoją przyjaciółką Judith. Obydwie kochają konie i wybierają się na przejażdżki. Nie inaczej było tego feralnego, śnieżnego poranka. Grace dosiadła swojego Pielgrzyma, a Judith - Guliwera. Podczas przejażdżki, gdy jadą po oblodzonym zboczu, Guliwer uderza w Pielgrzyma. Konie spadają wzdłuż zbocza w stronę drogi. Tymczasem za zakrętu wyłania się osiemnastokołowiec z załadunkiem… 

    Tragiczny wypadek jest początkiem opowieści. Grace czeka długa operacja i potem rehabilitacja. Matka dziewczyny, nie zgadza się na uśmiercenie Pielgrzyma. Co więcej, zaczyna szukać kogoś, kto podejmie się naprawieniem relacji Grace i Pielgrzyma. Tak odnajduje Toma Bookera, który decyduje się rozpocząć współpracę z Grace i jej koniem. Zmieniają się też relacje między Tomem i Annie, choć ta ostatnia nadal jest żoną taty Grace.

 

      Annie poznała Roberta, gdy miała osiemnaście lat. Nastawiona na karierę, w wychowaniu Grace, wyręczała się niańką. Autor powieści podkreśla kontrast między bezwzględnym, przepełnionym stresem środowiskiem korporacyjnym, w jakim do tej pory tkwiła Annie, a prostszym, niemal wyidealizowanym spełnieniem, jakie można znaleźć na farmie. Annie jest redaktorem magazynu nowojorskiego i życie miała podporządkowane pracy. Jest też egocentryczką. Jej mąż, Robert, jest prawnikiem, a kochając żonę wydaje się uległy wobec jej poczynań.  Kobieta w ogóle nie doceniała męża i tego, co posiadała. Dość szybko dostrzegła to jednak w umięśnionym, przystojnym kowboju, Tomie, który zafascynował ją swoim podejściem do życia i wyznawaną filozofią. W ogóle nie polubiłam Annie, za to podziwiam Roberta.

      Nicholas Evans snuje przejmującą epicką historię miłosną, która rozkwita i umiera pośród smutku i bólu. Tyle tylko, że cudzołóstwo nie jest romantyczne.

 

 

Nicholas Evans, Zaklinacz koni, wydawnictwo Zysk i S-ka, wydanie 2021, tytuł oryginalny: Horse Whisperer, tłumaczenie: Jerzy Łoziński, oprawa twarda, stron 526.