Daisy Goodwin, Moja ostatnia księżna.

       Główna bohaterka powieści scenarzystki Daisy Goodwin jest niewiarygodnie bogata i uprzywilejowana. Jej skóra jest alabastrowa, a włosy lśniące i kasztanowe. Jest też jedyną spadkobierczynią majątku swego ojca. Cora Cash to Amerykanka, która dorastała w rodzinnej rezydencji w Newport, wzorowanej w założeniach architektonicznych i wystroju wnętrz na pałacu wersalskim. Rodziców Cory stać było na wydanie balu na 800 gości, zapewnieniu odpowiedniego menu, sporej dozy szampana oraz licznych ekstrawaganckich atrakcji (np. jak planowane o północy uwolnienie z klatek kolibrów pomalowanych na złoty kolor).

      
       Cora jest ubóstwiana i podziwiana przez mężczyzn. Sama czytuje Jane Austen i analizuje postępowanie Emmy Woodhouse. Marzy o wolności, bowiem matka Cory to kobieta o wysokich ambicjach społecznych, która zdecydowana jest wydać córkę za mąż za utytułowanego Anglika. Do bogactwa brakuje bowiem tytułu. Nie liczy się z marzeniami Cory, która ulokowała uczucia w przyjacielu z dzieciństwa Teddy'm Van Der Leyden’ie. Gdy więc obydwie wyjadą do Anglii, a Cora spadłszy z konia zostaje uratowana przez tajemniczego i przystojnego księcia Wareham, Pani Cash widzi szansę na rzeczywisty awans społeczny rodziny. Okazuje się, że nie musi nawet knuć intryg, bowiem młodzi szybko dochodzą do porozumienia, a zaręczyny ku wielkiemu zdumieniu czlonków rodziny jednej i drugiej strony, zostają ogłoszone. Zgodę na ślub wyraża ojciec Cory, Winthrop Rutherford II, ale cały posag dostaje się nie pod opiekę męża, ale Cory. 

        Cora przede wszystkim pragnie uwolnić się od matki. Świadoma jest jednak tego, że nowe życie z mężem zupełnie jej nieznanym, to dla niej wielkie wyzwanie. Z drugiej strony czeka ją przystosowanie do nowego środowiska i mieszkania w zamku Lulworth. W obliczu wrogo nastawionej służby i odwiedzających gości, poznaje zasady panujące w świecie angielskiej arystokracji. Zmuszona jest też stawić czoła mrocznej tajemnicy z przeszłości męża. Mamy też zawirowania miłosne. Z jednej strony Teddy, a z drugiej Charlotte. Liczne nieporozumienia między małżonkami wynikają z braku zaufania i odpowiedniej komunikacji. Czy w takich warunkach prawdziwa miłość ma możliwość zaistnienia?

       Daisy Goodwin plastyczne ukazuje angielski i amerykański świat pod koniec XIX wieku. Wspaniale przedstawia elementy garderoby damskiej i męskiej, wystrój wnętrz, architektury. Goodwin stosuje autorskie komentarze do wypowiedzi bohaterów. Wielką rolę odgrywają postacie drugoplanowe: podwójna księżna, pokojówka Bertha, matka Cory czy przyjaciel księcia.

      
         To zaskakująco inteligentnie napisana powieść obrazująca przepaść, jaka wówczas istniała między Nowym a Starym Światem. Z drugiej strony mamy Corę, młodą kobietę, która postanawia sprostać społecznym trudnościom. Dobrze napisana i skonstruowana powieść.

Daisy Goodwin, Moja ostatnia księżna, wydawnictwo Marginesy, wydanie 2019, tytuł oryg.: My Last Duchess,  tłumaczenie: Maria Jaszczurowska, okładka miękka ze skrzydełkami, stron 460.