Skała Podolska. (8)

Skała Podolska (7.09.2016)

Ruiny

                     Zamek wzniesiony przez Koriatowiczów, został po 1515 r. rozbudowany przez Lanckorońskich z Brzezia h. Zadora. W rękach tej rodziny pozostawał przez 200 lat, następnie przeszedł do Tarłów (od 1 poł. XVIII w.). Adam Tarło po raz ostatni odbudował zamek. Od końca XVIII w. dobra znalazły się w rękach Gołuchowskich, znanego rodu rodu polityków i dyplomatów, którzy jednak nie odbudowali zamku, wznosząc swoją rezydencję w innym miejscu.
                       Wzniesiony został na planie nieregularnym, dopasowanym do ukształtowania cypla skalnego. W 1753 r. Adam Tarło zostaje starostą Skały. Na miejscu na wpół zrujno­wanej budowli zamku wzniesiono pałac, od­nowiono mury obronne i baszty. Jednak już w roku 1765 zanotowano, że "...pałac ten w kil­ka lat po skończeniu przez ogień piorunowy spalony został i teraz pusto stoi, szczególnie w oficynach mieszkanie zreparowane”. Zachowały się fragmenty murów obronnych, ruiny pałacu oraz czterokondygnacyjna baszta zwana Prochową. Do 1939 r. przed basztą stał neogotycki pomnik namiestnika Galicji, Agenora Romualda Gołuchowskiego, z kartuszem herbowym i marmurowymi tablicami.

Zamek znajduje się ponad jarem Zbrucza, na skalnym cyplu dostępnym tylko od strony południowej.

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (1719)

tablica na zewnętrznej ścianie

tablica wmurowana w ścianę jednej z bocznych kaplic