Elliot Aronson, Przypadek to nie wszystko. Moje życie psychologa społecznego.

Elliot Aronson to psycholog amerykański, który wychowany w dość trudnych warunkach potrafił w swoim życiu osiągnąć to, co planował. W książce Przypadek to nie wszystko pokusił się o opisanie tej drogi. Opowiada o czasach i warunkach bytowych, w których przyszło mu żyć i dorastać: kryzysie, segregacji rasowej, okresu hippisów. Wychowany w biedzie, zawsze porównywany do bystrego starszego brata Jasona, Aronson był chłopcem nieśmiałym i niewierzącym w swoje możliwości. W dodatku, jako Żyd nie był akceptowany przez inne dzieci, a często wyszydzany i bity. Mimo, że jako siedemnastolatek stracił ojca, dzięki swojemu uporowi i przede wszystkim brata ukończył college, a potem dostał się na uniwersytet. Mimo sprzeciwu rodziny matki ożenił się i założył rodzinę.

Jego życie wypełniła psychologia społeczna – nauka badająca, w jaki sposób warunki, pokolenia, kultury, idee i zasady wpływają na człowieka i jego zachowanie.[1] Potrafił spojrzeć na wydarzenia z różnych perspektyw, nie tylko własnej, ale również, jako zwykłego obywatela, znawcy zachodzących procesów, aktywnego uczestnika. Opowiada o ludziach związanych ze współczesną psychologią pisząc o ich wadach i zaletach: Abrahamie Maslowie, Jerome Brunnerze, Davidzie McClellandzie, a przede wszystkim o Leonie Festingerze. Pisze o własnych sukcesach i porażkach, zarówno w pracy zawodowej jak i w życiu prywatnym. Podaje różne przykłady analizowane w granicach psychologii społecznej oraz projekty, jakie powziął ze swoimi studentami.

To książka napisana łatwym i ciekawym językiem. Nie znajdziemy tu zbyt wiele terminów naukowych, a opowieść autobiograficzną czyta się szybko. Warto wspomnieć, że w pozycji odnaleźć można zapis bibliograficzny dorobku naukowego Elliota Aronsona.

---

[1] Tamże, s. XVII.

Elliot Aronson, Przypadek to nie wszystko. Moje życie psychologa społecznego, wydawnictwo Charaktery, okładka twarda z obwolutą, stron 304.