Wspaniała ksiązka dla historyków oraz dla miłośników broni i epoki średniowiecza. Pozycja obfitująca w schematy, tabele, wykresy, ryciny, ilustracje, a także w aneksy i przypisy. Ponadto bogata bibliografia, na jakiej oparta jest książka zachęca również do jej przeczytania.
Poznański historyk Michał Bogacki podzielił książkę na trzy okresy: czasy pierwszych Piastów (około 960-1138), okres rozbicia dzielnicowego (1138-1320) oraz okres zjednoczonego Królestwa (1320-1501). Każdy wielki rozdział zawiera liczne mniejsze podrozdziały, zawężone do zasadniczego poruszanego w nich tematu. Przez to ksiązka staje się bardzo czytelna. Po za tym na początku każdej części Bogacki kreśli krótki rys historyczny danej epoki i przypomina panujących w tym okresie władców i ważniejsze wydarzenia.
Warto zaznaczyć, że książka dotyczy nie tylko rodzajów i kształtu broni stosowanej w okresie średniowiecza, ale również szerzej omawia zagadnienia związane z historią uzbrojenia, dotyczące organizacji zaopatrzenia w broń, produkcji i jej kosztów, wyposażenia wojsk, jej cechami taktyczno-technicznymi, sposobem użycia i jej rozwojem wraz z upływem lat. Książka powstała z myślą o nakreśleniu prawdziwego oblicza średniowiecznego wojownika, nie tylko takiego zakutego w zbroję i posługującego się jedynie kopią, tarczą i mieczem, pędzącego na wspaniałym koniu w stronę przeciwnika. Autor podkreśla, że taki filmowy obraz rycerza jest bardzo daleki od wyobrażenia prawdziwego średniowiecznego rycerza. Celem było przedstawienie czytelnikowi stanu wiedzy współczesnej nauki na temat uzbrojenia, jakim posługiwali się wojownicy i rycerze w okresie średniowiecza na terenie państwa polskiego w oparciu o źródła pisane, ikonograficzne i archeologiczne.
Potencjalny czytelnik poznać może rodzaje uzbrojenia zaczepnego (broń biała, drzewcowa, obuchowa, miotająca, ręczna broń palna). Poznać może charakterystykę uzbrojenia ochronnego (pancerze, zbroje, tarcze, hełmy) oraz rodzaje i zastosowanie machin wojennych. Sporo informacji można znaleźć na temat ówczesnych koni i ekwipunku jeździeckiego. Bogucki podkreśla również, że stosowana broń miała ogromne znaczenia na prowadzenie działań wojennych.
Książka jest bardzo przystępna. Terminologia w niej stosowana jest od razu wyjaśniana w tekście lub przypisach. Podkreślam jednak, że w książce znajduje się mnóstwo terminów specjalistycznych, co dla zwykłego laika w dziedzinie militaryzmu będzie nieco kłopotliwe. Nie trzeba jej jednak czytać jak powieści, bo wówczas staje się nużąca. Należy ją „smakować” po trochu. Zadowoli zarówno początkujących mediewistów, jak i czytelników obeznanych z tematem.
Hmm, i nawet nie niebotycznie droga. Wypłata i biorę :D
OdpowiedzUsuńBazylu warto:)
OdpowiedzUsuń